Deutsche Bank bezig met wanhoopsacties

De bank die met stip het grootste gevaar vormt binnen de Eurozone is de inmiddels beruchte Deutsche.

De aandelen zijn inmiddels tot een dramatisch dieptepunt gedaald en nu proberen ze derivaten te dumpen.




Ongeveer een maand geleden schreven wij het volgende over de Deutsche Bank:

Het is een tijdje stil geweest rond de Deutsche Bank, maar dat wil niet zeggen dat alle problemen waarover we in het verleden talloze keren hebben geschreven, zijn opgelost.

Eén van de best voorspellende goeroes op Wall Street is analist Charles Nenner. Deze man die ooit voor Goldman Sachs werkte, heeft een zeer succesvol advies- en onderzoeksbureau voor beleggers en zijn mening staat hoog aangeschreven in de financiële wereld.

We hebben dit jaar al eerder geschreven over de beruchte kanarie in de kolenmijn, de eerste tekenen dat een economie heel snel zal verslechteren of misschien zelfs wel in elkaar zal storten.

Nenner zegt nu dat als er ooit een kanarie in de kolenmijn was, dan is dit de Deutsche Bank. Eind vorig jaar zei Nenner dat als de koers van de aandelen Deutsche Bank onder de 8 dollar zakt,  je je zorgen moet gaan maken. Recentelijk daalde het aandeel tot een absolute bodemprijs van 7,40 dollar.

xxx

Ter vergelijking. In 2016 schreven wij ook over de bank en de manier waarop het aandeel steeds verder kelderde. De aandeelprijs was toen in ongeveer een jaar tijd gekelderd van 35 naar 16 dollar. De aarde is nu minder dan de helft daarvan.

We zijn nu een kleine maand verder en de koers is inmiddels verder gedaald en stond op het moment van schrijven op 6,79 dollar.

Het lijkt er nu op dat de paniek is toegeslagen bij de bank en dat ze in een soort wanhoopspoging bezig zijn een deel van de risico’s die ze lopen, te dumpen.

Deutsche Bank gaat een zogeheten 'bad bank' opzetten voor wel 50 miljard euro aan bezittingen die als erg risicovol worden beschouwd. Dat meldde de Britse zakenkrant Financial Times op basis van bronnen met kennis van de zaak.

Voor mensen die niet weten wat een bad bank is; het is niet het volgende wat we ergens voorbij zagen komen: “Een bank die je mee kunt nemen in een badkuip”.

Een bad bank wordt ook wel vuilnisbank genoemd en wordt speciaal opgericht om zogenaamd giftige financiële producten in onder te brengen, zodat de originele bank weer “schoon” wordt.

Als een bank een slechte naam heeft, brengt dit hoge risico’s mee voor investeerders. Investeerders blijven weg en de bank krijgt daardoor geen kapitaal binnen. Ze hebben moeite met het verkopen van obligaties en belanden in een vicieuze cirkel waarin ze maar geen winst kunnen maken.

Wanneer dit het geval is kan een bank aanvragen om de ‘goede’ delen, of activa, van de bank te scheiden van de ‘slechte’ delen. Er ontstaan dan twee banken: de goede bank, die gezond is en investeerders kan aantrekken, en de bad bank die achterblijft met de ‘slechte’ activa.


Dat is natuurlijk heel mooi, maar ergens zal iemand de rekening moeten betalen van dit alles.

Beursgoeroe Maarten Verheyen zegt het volgende over de reden dat de bank dit doet:

Wel, ze hebben de winsten van deze contracten jaren geleden al geboekt terwijl men toch behoorlijk wat kapitaal beschikbaar moet houden. Dat kapitaal brengt momenteel dus niks meer op waardoor het logisch lijkt om die derivaten te dumpen.

Maar wacht eens even, want we leren hier wel iets heel interessant!

Deutsche Bank geeft aan men de winsten op de derivaten reeds boekte bij de afsluiting van het contract.

Dit zijn derivaten die lopen tot ver na 2030. En al die toekomstige winsten werden dus reeds in de boeken geschreven?

En hoezo kan Deutsche Bank zeker zijn dat die winsten er ook effectief zullen komen? Derivaten en zekere winsten zijn nu niet bepaald woorden die je vaak in dezelfde zin vindt.

Ik neem aan dat deze manier van boekhouden dan ook meteen kan doorgetrokken worden naar alle andere derivatenposities? In het geval van Deutsche Bank gaat dat over een positie van zo maar eventjes $43.500 miljard.

Als je weet dat de bank daar amper 62 miljard aan eigen vermogen tegenover stelt, weet je ook meteen waarom de markt de aandelen waardeert aan één vijfde van de boekwaarde.

Beleggers zijn bloednerveus en ik weet niet of deze "bad bank" de nodige rust zal brengen. Het heeft meer weg een wanhoopsdaad, om eerlijk te zijn.


Volgens het IMF is de Deutsche Bank de systeembank die de grootste bedreiging vormt voor het financiële systeem. Ze hebben dat ook visueel gemaakt met het volgende plaatje dat de verbanden tussen Deutsche Bank en andere banken wereldwijd laat zien.

xxx

Zoals de zaken er nu voorstaan is men bij Zerohedge ervan overtuigd dat de Duitse belastingbetaler zal opdraaien voor de grootste reddingsoperatie ooit voor een bank. De overheid zou dan in principe buiten schot moeten blijven volgens de nieuwe bail-in regels die sinds begin 2016 van kracht zijn in de EU.

Sinds 1 januari van dit jaar zijn er nieuwe bankregels van kracht in de 28-lidstaten tellende Europese Unie (EU). De redding ('bail out') van banken met belastinggeld wordt daardoor - in theorie - verboden. De bedoeling van dit nieuwe reglement is om het bancaire stelsel te versterken en de risico's voor de economie te verminderen. Onderzoek leert echter dat de mogelijkheid van een nieuwe bankencrisis en van nieuwe economische schokken beduidend is toegenomen.

Waarom heeft de EU nieuwe bankregels geïmplementeerd? Omdat sterke landen, Duitsland op kop, niet willen instaan voor de slechte leningen (de schattingen lopen uiteen van 1.000 tot 5.000 miljard €) op de Europese bankbalansen. Europa, in tegenstelling tot de Verenigde Staten, heeft haar bankwezen inderdaad nog steeds niet geherkapitaliseerd. Er bestaat geen Europese transferunie en geen Europese bankenunie.

Vanaf 1 januari 2016 geldt er een vastgelegde 'volgorde van redders' ingeval een bankfaillissement optreedt. Eerst dienen de aandeelhouders tussenbeide te komen, vervolgens de obligatiehouders van de te redden bank en als laatste de depositohouders die minimaal 100.000 € (het bedrag van de depositogarantie) bij die instelling aanhouden. Over dat laatste kunnen we kort zijn: ingeval een grootbank overkop zou gaan, stelt die staatsgarantie tot 100.000 € niet veel voor want de overheid beschikt lang niet over voldoende middelen om elke rekeninghouder te vergoeden.

Een bail-in wordt door de EU voorgesteld als hét model om de belastingbetalers te behoeden voor het faillissement van een systeembank ('too big to fail'). Waarbij men er correct van uitgaat dat het bankroet van een systeembank het financiële systeem en de economie ernstige schade kan berokkenen.

In de praktijk zal blijken dat wanneer de Deutsche Bank werkelijk onderuit gaat, ook de Duitse overheid niet over voldoende middelen zal beschikken om de kleinere rekeninghouders te compenseren. De bedragen waar we bij de Deutsche Bank over praten zijn zo immens en de bank heeft zoveel andere banken die het zal meesleuren, dat de enige die dan nog enigszins blij zullen zijn, de mensen zijn die tijdig wat van hun geld hebben omgezet in goud of zilver.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl