Reguliere kankerbehandeling blijven hangen in stenen tijdperk

Soms vraag je je af wat ze bij de reguliere medische wetenschap in 's hemelsnaam aan het doen zijn. In het bijzonder op het gebied van kanker.

Na de Tweede Wereldoorlog is er werkelijk op ieder wetenschappelijk gebied een fenomenale vooruitgang te bespeuren, behalve als het gaat over kanker.



Sinds het beging van de jaren '50 is er zo goed als geen enkele vooruitgang geboekt. Nog steeds worden “behandelmethoden” uit die periode gehanteerd, namelijk chirurgie, radiotherapie en de grootste verdiener van allemaal en ook de meest schadelijke voor de mens, chemotherapie.

Ondanks dat er talloze onderzoeken zijn die aantonen dat kanker met behulp van natuurlijke middelen zoals cannabis (CBD) is te genezen, worden dit soort onderzoeken door de reguliere wetenschap volkomen genegeerd.

Genezing van kanker op een natuurlijke manier, door gebruik te maken van het eigen immuunsysteem, aangevuld met natuurlijke middelen, zorgt er dan ook voor dat het probleem bij de kern wordt aangepakt en dat de tumor na verloop van tijd krimpt en in veel gevallen helemaal verdwijnt.

Na ruim een halve eeuw onderzoek is de wetenschap nu zover dat ze het probleem van uitzaaiingen gaan aanpakken. Let wel, niet de tumor zelf, maar eventuele vervolgschade in het lichaam doordat de originele kankercellen zich verder door het lichaam kunnen verspreiden en op een andere plek eveneens een tumor kunnen veroorzaken.

Wanneer je de kanker geneest zoals bij de natuurlijke manier, heb je uiteraard niets meer te maken met uitzaaiingen.

Nu verschijnt er een bericht in medische publicaties waarin met veel tamtam wordt aangekondigd dat men misschien een manier heeft ontdekt om te voorkomen dat kankercellen zich door het lichaam gaan verspreiden.

Celbiologen Katarina Wolf en Bettina Weigelin van het Radboudumc toonden met speciale microscopen aan dat invasie van tumorcellen in gezond weefsel niet willekeurig is. Zij zagen dat de tumorcellen op hun weg door het lichaam regelmatig obstakels tegenkomen, waardoor ze zich als een soort barbapapa’s door minuscule ruimtes moeten wringen.

Samen met collega Mariska te Lindert prepareerden zij 3D-weefsel in het laboratorium waarin zij met een ’live’ microscoop aantoonden hoe de cellen door holtes langs bloedvaten en tussen bind- en spierweefsel kropen. Afhankelijk van de weefseldichtheid raken de kernenveloppe - het dubbele membraan dat het DNA van de rest van de cel scheidt - en het DNA zelf in circa 70% van de gevallen hierbij beschadigd.

De Nijmeegse onderzoekers brachten samen met Amerikaanse collega’s het reisgedrag van borstkankercellen en bindweefseltumorcellen in beeld. Wanneer de kern van deze cellen beschadigd raakte, repareerden de tumorcellen zichzelf in meer dan 90% van de gevallen binnen een uur. Dit deden ze met eiwitten uit het ESCRT-III complex, een verzameling samenwerkende celeiwitten.

Een Franse onderzoeksgroep zag dat het herstelwerk stopte als ze delen van dit eiwitcomplex uitschakelden. Hoe langer het duurde voordat de cellen de opgelopen schade konden repareren, hoe groter de opgelopen DNA schade, met celdood als gevolg.

Beide onderzoeksgroepen denken dat door de misvormde cellen aan te pakken door hun reparatiemechanismen te blokkeren, de uitzaaiing van kankercellen kan worden tegengegaan.

Nog even en we leven in een maatschappij waar robots rondlopen met gedownloade hersenen van overleden mensen. We zullen binnen niet al te lange tijd de eerste officiële kolonies kennen op planeten zoals Mars, maar bij het medisch kankeronderzoek is de klok stil blijven staan.

Ondanks dat we nu 3D ledematen kunnen printen en robots zelfs complete operaties kunnen uitvoeren, bevindt diezelfde wetenschap voor wat betreft het genezen van kanker zich nog steeds in het stenen tijdperk.

Wij weten uiteraard dat dit alles niets te maken heeft met toeval, maar alles met dat er ieder jaar opnieuw miljarden Dollars en Euro’s worden verdiend met chemotherapie.

Ook nu is het meest opzienbarende nieuws niet dat men kanker kan genezen, maar misschien de uitzaaiingen kan beperken.

Wanneer je de kanker geneest zoals bij de natuurlijke manier, dat wil zeggen aanpakken bij de bron, dan heb je uiteraard niets meer te maken met uitzaaiingen. Dat is echter iets dat zoveel mogelijk voor het grote publiek verborgen gehouden moet worden.

Wanneer je mensen goed nieuws brengt, maar je laat de bron waar het vandaan komt, ongemoeid, dan heb je het voordeel dat je mensen blij maakt met een soort dooie mus, maar nog wel steeds goed blijft verdienen aan de stenen tijdperk behandelingen zoals chemotherapie.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl