De vrienden van Prins Bernhard regeren ons nog steeds (video)

Prins Bernhard mag dan dood zijn, zijn erfenis en die van zijn vrienden maken wij nog steeds iedere dag mee in de praktijk.

Het is niet voor niets dat één van de grondleggers van de Europese Unie destijds Angela Merkel voorstelde als “mijn meisje”.



Bijna vier jaar geleden schreven wij onder andere het volgende:

De Tweede Wereldoorlog is nooit geëindigd; alleen de tactiek is gewijzigd.

De geheime en ook chemische oorlog tegen de bevolking van deze planeet, begonnen door IG Farben, is gaande tot op de dag van vandaag.

Er was eens..... in Duitsland een industriële groep met de naam IG Farben. Destijds de grootste chemische/farmaceutische octopus in de wereld. Tijdens het begin van de Tweede Wereldoorlog reisde de auteur van het boek “The Devil’s Chemist”, Josiah DuBois, naar Guatemala en kwam terug met de mededeling dat het land een volledige dochteronderneming van Farben was.

Dit farmaceutisch imperium was en is één van de grote krachten achter de Europese Unie. Het is niet bij toeval dat dit soort bedrijven zoveel macht hebben. Ze beheersen niet alleen de hele medische wereld, het zijn politieke planners. Dit is ook waarom en hoe Big Pharma zo naadloos aansluit bij wat wij noemen De Nieuwe Wereld Orde.


Voor de Tweede Wereldoorlog werd door IG Farben al een soort huwelijk gesloten met Standard Oil van de Rockefeller club. Tegenwoordig is Standard Oil meer bekend onder de naam Exxon.

Ook al vóór die oorlog dook er een voor ons bekend gezicht op bij IG Farben:

Een cruciale rol in dit hele verloop is gespeeld door de opa van onze koning, de ons welbekende Prins Bernhard. Het was dan ook niet voor niets dat deze prins in 1935 in dienst kwam bij niemand minder dan IG Farben. Het is ook geen toeval dat deze zelfde prins de grondlegger was voor de Bilderberg Conferenties.

Tijdens de Tweede Oorlog ging het IG Farben voor de wind:

Het grootste industriële complex in de Tweede Wereldoorlog in Duitsland was de IG Auschwitz, voor 100% dochter van Bayer, BASF, HOECHST, IG Farben dus. Men tracht de wereld ervan te overtuigen dat het perverse SS-artsen waren die in de kampen hun misdadige experimenten uitvoerden. De documenten van het Nürnberg-tribunaal vertellen echter een ander verhaal.

Op de foto’s die als bewijs werden ingediend, staat de naam van de afzender van deze testpreparaten: “IG Farben Industrie Aktiengesellschaft, BAYER”. De op de kampslachtoffers geteste preparaten waren allemaal geoctrooieerd en behoorden toe aan BAYER en HOECHST. De Amerikaanse hoofdaanklager in het Nürnberg tribunaal, Telford Taylor, vatte het als volgt samen: “De Tweede Wereldoorlog was alléén mogelijk dankzij IG Farben. Zij produceerden vrijwel alle springstoffen en materialen die nodig waren voor het voeren van de oorlog.

In Nürnberg werden 24 directeuren van IG Farben aangeklaagd voor misdaden tegen de menselijkheid. In 1948 bijvoorbeeld werd BAYER-directeur Fritz Ter Meer veroordeeld tot 7 jaar cel voor plundering, slavenarbeid en massamoord. De economische begunstigden en figuren achter de schermen van de Tweede Wereldoorlog, waaronder de firma IG Farben, werden in het naoorlogse Duitsland al snel weer gevierd als industriële bolwerken. De aandelen van IG Farben, de belangrijkste oorlogsbuit van de geallieerden, kwamen onder controle van de investeringsfondsen van Rothschild en Rockefeller, twee schatrijke Joodse bankiersfamilies, die evenals IG Farben van oorsprong uit Frankfurt kwamen.

En zo duiken iedere keer weer de bekende namen op.



De Neurenberg processen na de Tweede Wereldoorlog waren slechts een korte onderbreking van hun normale leven voor veel Nazi misdadigers.

Slechts enkele jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden door IG Farben de belangrijkste economische posities opnieuw ingenomen.

Een voorbeeld:

Kurt Hansen, BAYER-president van 1961 tot 1974. Deze man was in de Tweede Wereldoorlog medeorganisator van de veroveringstocht in het hoofdkantoor voor grondstoffeninvoer in Berlijn, de plaats van waaruit de economische uitbuiting van de veroverde landen werd gecoördineerd.

Carl Wurster, BASF-president en lid van de raad van commissarissen tot 1972. Tijdens het naziregime leider in de “Reichswirtschaftskammer”, de kamer van koophandel, tevens lid van de raad van commissarissen van de Zyklon-B fabrikant, Deutsche Gesellschaft für Schädlingbekämpfung (Degesch).

Carl Winnacker, HOECHST-president van 1952 tot 1969. Maakte deel uit van de coalitie tussen de nazi’s en IG Farben, tevens lid van de NSDAP en HOECHST-manager ten tijde van de menselijke experimenten in de kampen Auschwitz en Buchenwald. Hij inspecteerde het Auschwitz-complex op 17 juli 1942 en werd daar gefotografeerd.

Fritz Ter Meer, veroordeeld tot 7 jaar cel wegens plundering, slavenarbeid en massamoord, werd vervroegd vrijgelaten en bekleedde in 1956 alweer een directeurs positie in de raad van commissarissen van BAYER.

Ook in de politiek was IG Farben na de Tweede Wereldoorlog druk om hun mensen weer op belangrijke posten te kunnen laten plaatsnemen.

Ludwig Erhard, Bondskanselier van West-Duitsland van 1963 tot 1966. Hij was Tijdens het naziregime adviseur van IG Farben in de “Reichsgruppe Industrie” van de nazi’s.

Kurt-Georg Kiesinger, Bondskanselier van 1966 tot 1969, was NSDAP-lid van 1933 tot 1945 en leider van de omroep- en propaganda afdeling onder naziminister van buitenlandse zaken, von Ribbentrop.

Karl Schiller, minister van financiën van 1966 tot 1972. NSDAP-lid tijdens de Tweede Wereldoorlog, actief bij het “Weltwirtschaftsinstitut” van de nazi’s in Kiel en auteur van een opstel over de herschikking van Europa welke uitgevoerd zou moeten worden na de eindoverwinning van de nazi’s.

Ze hadden allemaal twee hoofddoelen in het naoorlogse Europa. Ten eerste: Het uitbouwen van de Bondsrepubliek Duitsland tot bolwerk van de farmaceutische en chemische industrie, en ten tweede: De opbouw van de “Europese Unie”.

Een van de grote ‘voorvechters’ voor de Europese eenwording, Helmut Kohl, heeft zijn ‘opleiding’ gehad bij IG Farben en gewerkt onder voormalig nazi-medewerker Carl Wurster, de president van BASF. Hij werd 16 jaar later bondskanselier van Duitsland. Nog voor het einde van zijn ambtstermijn benoemde hij Angela Merkel tot zijn opvolger.


Helmuth Kohl stelde de jonge Merkel voor als "mijn meisje".

Even terug naar het eerdere artikel over de Nazi wortels van de EU:

Vroeger werden door keizerrijken vreemde landen veroverd en werden er kolonies van gemaakt. Toen dat tijdperk over was begon er een iets minder openlijke economische verovering van dat soort gebieden. Maar er is nog iets dat veel mensen niet beseffen. Als nu de rijkere landen naar de armere landen gaan met als doel het brengen van “levensreddende” gezondheidszorg dan is dit slechts schijn. Hoe ongelofelijk dit voor sommigen ook mag klinken, het is een feit.

Eén van de voornaamste doelen van de veroveraars is farmaceutisch. Het veranderen van gewoontes van de bevolking zodat ze afhankelijk worden van “medicijnen” staat hoog op de actielijst (een van het vele ondersteunende bewijs is tegenwoordig de Bill and Melinda Foundation die dood en verderf brengt ondermeer met hun vaccins). Niet alleen worden de winsten vergroot voor het farmaceutisch keizerrijk, het vergiftigd ook de armen en voert hen naar een nog wanhopigere toestand dan waar ze zich oorspronkelijk in bevonden. En dus worden ze nog gemakkelijker te beheersen.

Terwijl de werkelijke oorzaken van de problemen, hongersnood, generaties lange ondervoeding, besmet water, gebrek aan sanitaire voorzieningen, overbevolking en de al eerder gestolen landbouwgronden, naar de achtergrond worden gedrongen door de wereldwijde media.

Plotseling krijgen we te horen dat ziektes veroorzaakt door bacteriën de werkelijke oorzaak zijn van de problemen in deze landen en dat er hulp komt in de vorm van medicijnen die deze zullen doden en welke worden afgeleverd door medische 'helden' zoals de eerder genoemde Bill Gates. Het is een afleidingsverhaal en het zijn grove leugens. In de wanhopige omstandigheden zoals hierboven beschreven, maakt het niet uit welke bacteriën aanwezig zijn en het aanvallen ervan is nutteloos en absurd.

De algemene en wanhopige toestand waarin die mensen zich bevinden, verzwakt en vernietigt hun immuunsysteem. Op dat punt aangekomen kunnen normaal gesproken volkomen onschuldige bacteriën in een bepaald gebied toeslaan en erge ziektes veroorzaken omdat het immuunsysteem dat dit in een gezonde situatie zou oplossen, is uitgeschakeld.

De “medische interventie” is bedoeld om het oplossen van de wérkelijke problemen die ziekte veroorzaken naar de achtergrond te schuiven terwijl de “medicijnen” voor nieuwe, dodelijke vergiftigingen en meer doden zorgen.

Voor wie de tijd heeft en de moeite wil nemen, volgt hier een nieuwe ruim drie uur durende reportage getiteld: Toddlers on Amphetamine: History of Big Pharma and the Major Players

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl