Wanneer we een paar maanden in het Vaticaan zouden mogen rondneuzen, dan zouden we waarschijnlijk heel wat interessante zaken aantreffen. Misschien zou één ervan wel de geheime tijdmachine zijn waarover al heel lang wordt gespeculeerd. Het verhaal begint met de Benedictijnse monnik Pellegrino Ernetti. Hij zou er in het begin van de jaren zestig in zijn geslaagd om een machine te bouwen, waarmee beeld en geluid uit het verleden kon worden opgevangen. Het zag er een beetje uit zoals een televisiescherm en het idee erachter was dat gebeurtenissen vanuit het verleden bepaalde magnetische energie achterlieten en dat wanneer men er in zou slagen om die als het ware te vangen, men op die manier in staat zou zijn om gericht in het verleden te kijken. Ernetti besloot om zijn machine de Chronovisor te noemen. Wel verklaarde hij dat hij deze machine niet alleen had gebouwd, maar dat hij in het geheim had samengewerkt met een team van vooraanstaande geleerden, van wie hij er enkele noemde. Daar kwam ook de naam van Wernher von Braun in voor.
Als bewijs dat zijn machine werkte, leverde hij een aantal tastbare zaken, zoals het gezicht van Jezus tijdens de kruisiging (beeld is te zien in krantenartikel hierboven) en de volledige tekst van een toneelstuk zoals dat werd gespeeld in Rome in 169 voor Christus. Men wist de titel van het stuk, Thyestes, maar men had klaarblijkelijk nog nooit de volledige tekst kunnen vinden, iets dat Ernetti met zijn Chronovisor wel voor elkaar kreeg.
En dan beginnen de verschillende verhalen over Ernetti en de Chronovisor. De afbeelding van Jezus zou nep zijn en hij werd ervan beschuldigd de tekst van het toneelstuk volledig zelf te hebben geschreven.
|
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl