Een krachtig wapen in de strijd tegen resistente bacterien

Onlangs presenteerde de Wereldgezondheidsorganisatie een lijst met bacteriën waarover wij ons als mensheid zorgen moeten maken vanwege de resistentie tegen antibiotica.

Bovenop dreigingen van ontsnappende bacteriën uit bevroren toendra’s, voorspellen wetenschappers dat in de nabije toekomst meer mensen zullen sterven aan infecties dan aan kanker.



Eerder deze week schreven wij een artikel over hoe het lijkt alsof de mensheid aan alle kanten wordt voorbereid op een komende epidemie, waarbij men dan al snel zal overgaan tot verplicht vaccineren.

Voor hen die denken dat het niet zo’n vaart zal lopen: In de Amerikaanse staat North Carolina ligt nu een wetsvoorstel (HR1313) waarin werkgevers totale macht krijgen over het lichaam van hun werknemers voor wat betreft afgifte van DNA en verplicht vaccineren. Dit is lang nog niet alles, want als deze wet wordt aangenomen, kan een werkgever in principe alle maatregelen nemen die hij goed acht in verband met het “grotere goed voor de gemeenschap”. Wil je daar dan als werknemer niet aan meedoen, dan wacht ontslag.

Waar we ook over schreven in dat eerdere artikel is dat er zomaar ineens allerlei bacteriën kunnen opduiken volgens wetenschappers. Dit zijn dan bacteriën die misschien al eeuwenlang onder het ijs bevroren hebben gelegen.

En dan bestaat naast het mogelijk verplicht vaccineren, wellicht nog een ander groot probleem en dat is de werking van antibiotica. Want zoals wij al langere tijd schrijven, wordt dit één van de grootste problemen voor de mensheid, omdat antibiotica steeds minder goed werken.

Uit een eerder artikel van een jaar geleden:

Over niet al te lange tijd zullen er wereldwijd meer mensen sterven aan de gevolgen van een besmetting met een bacterie dan door kanker.

Volgens een nieuw Brits onderzoek zullen er rond 2050 ieder jaar minstens 10 miljoen mensen sterven omdat antibiotica niet meer werken.

Uit een eerder artikel van een jaar geleden:

Een afkorting die op dit moment nog niet bij veel mensen bekend is, maar dat heel binnenkort wel zal worden is AMR. Deze afkorting is afkomstig uit het Engels en staat voor Antimicrobial Resistance. Met andere woorden, de weerstand van bacteriën tegen antibiotica.

De Engelse overheid heeft een onderzoek laten uitvoeren waarin gekeken wordt naar de problemen die ontstaan door het overmatig gebruik van antibiotica waardoor er steeds meer bacteriën komen die bestand zijn tegen antibiotica.

Volgens de leider van het Britse onderzoek, Jim O’Neill, wordt AMR de komende decennia één van de grootste bedreigingen voor de mensheid.

Zo zegt hij in het voorwoord van het rapport:

“Het is mij nu duidelijk dat, net zoals dit bij medische experts al langer het geval is, het aanpakken van AMR absoluut essentieel is. Het moet worden gezien als de economische en veiligheidsbedreiging die het is en daarom moet het de komende jaren alle aandacht krijgen van staatshoofden, ministers van financiën, landbouw ministers en natuurlijk ministers van gezondheid”.

De ARM zal zodanig hard toeslaan volgens de onderzoekers dat er in 2050 iedere drie seconden iemand zal doodgaan als gevolg van wat men noemt een superbacterie.


Onlangs verscheen er een nogal alarmerend bericht van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO):

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft een lijst gepubliceerd met twaalf soorten bacteriën die het grootste gevaar vormen voor mensen. Volgens de VN-organisatie hebben artsen snel geen mogelijkheden meer om bepaalde bacteriële infecties te behandelen en moeten er met spoed nieuwe medicijnen worden ontwikkeld.

Op de lijst staan bacteriën die voor veel antibiotica ongevoelig zijn, waaronder salmonella en de staphylococcus aureus-bacterie. Bovenaan de lijst staat de acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie die ziektes kan veroorzaken als een longontsteking of wondinfecties.

Volgens de WHO vormen de gevaarlijkste multiresistente bacteriën op de lijst een bedreiging voor ziekenhuizen, verzorgingshuizen en andere zorginstellingen. Sommige bacteriën kunnen dodelijke infecties veroorzaken. Dat gebeurt het vaakst bij mensen met een zwak immuunsysteem.


Waar uiteraard niet naar wordt gekeken als oplossing voor niet werkende antibiotica is een oud en beproefd middel dat, net zoals de cannabisplant, in een verdomhoekje is geplaatst vanwege de gepatenteerde antibiotica van de farmaceutische bedrijven.

Iedere cowboy die een paar honderd jaar geleden naar het wilde westen van Amerika trok wist dat hij altijd een zilveren dollar bij zich moest hebben om te overleven in de woestenij. Niet omdat hij hiervoor onderweg de broodnodige zaken kon kopen om te overleven maar omdat hij deze zilveren dollar gebruikte om zijn water en melk te zuiveren. Zilver staat namelijk al sinds mensenheugenis bekend als het beste antibioticum tegen virussen, bacteriën, schimmels, parasieten en prionen dat er op aarde fysiek bestaat. Zover nu bekend zijn er meer dan 1000 infectieziekten die niet tegen zilver bestand zijn.

Tegenwoordig hebben we dan geen zilveren dollars, maar wel colloïdaal zilver. Als je het vraagt aan de vereniging tegen kwakzalverij dan zal die uiteraard zeggen dat colloïdaal zilver helemaal niets doet, echter de werkelijkheid is anders.

Iemand die in de praktijk merkte dat dit wel degelijk werkt, was de oprichter van Searle Pharmaceuticals, Alfred Searle, begin vorige eeuw. Hij schreef er zelfs een boek over, getiteld: The Use of Colloids in Health and Disease, waar onder andere het volgende in stond:

“Er zijn op een groot aantal mensen verbazingwekkende resultaten behaald met het toedienen van colloïdaal zilver. Het middel heeft het grote voordeel dat het snel fataal is voor microben zonder toxische acties richting haar gast (het menselijk lichaam). Het is aardig stabiel. Het beschermt konijnen tegen tien keer de dodelijke dosis tetanus of difterie”.

In een onderzoek dat in de jaren zeventig werd uitgevoerd aan de Medische Universiteit van Syracuse door Dr. Robert O. Becker werden ook bijzondere resultaten geboekt. Hij ontdekte dat colloïdaal zilver niet alleen bacteriën doodt, maar dat het zelfs die aanpakte die resistent waren voor de bestaande antibiotica, zonder noemenswaardige bijwerkingen.

Een ander groot voordeel van colloïdaal zilver is dat ook na verloop van tijd bacteriën niet resistent worden zoals bij antibiotica en dat de darmflora niet kapot wordt gemaakt. Dit schijnt te komen omdat de werking anders is dan bij antibiotica. Colloïdaal zilver vergiftigd de bacteriën niet zoals antibiotica doet, maar wurgt deze als het ware door aan de celwanden te kleven en daardoor de productie van enzymen te verhinderen.

Met de alarmerende berichten van de WHO in het achterhoofd hoort ieder huishouden eigenlijk wel wat colloïdaal zilver in huis te hebben. Het is relatief goedkoop, zelfs voor een topproduct zoals dat sinds deze week te verkrijgen is via de Orjana webshop.

Enige kanttekeningen:

Dat het colloïdaal zilver werkt, is wel zeker, waar nog wel discussie over bestaat is of het toch ook niet wat goede bacteriën doodt. Het is daarom raadzaam om na gebruik van colloïdaal zilver de darmflora weer wat aan te vullen met pro-biotica voor de zekerheid.

Formeel valt zilver in de categorie zware metalen, echter het schijnt in tegenstelling tot haar gevaarlijke soortgenoten wel veilig te zijn en geleidelijk weer door het lichaam te worden uitgescheiden.

Bekende toxische zware metalen zijn onder andere lood, cadmium, kwik, barium en thallium. Ook koper, mangaan en zink, hoewel essentiële sporenelementen die alleen in overdosering toxisch zijn en niet erg zwaar, worden wel tot de zware metalen gerekend. De radioactieve actiniden (uranium, thorium, plutonium etc.) worden er meestal niet toe gerekend omdat de stralingstoxiciteit daarvan over het algemeen belangrijker is dan de chemische toxiciteit (verarmd uranium is hierop misschien een uitzondering).

En ter afsluiting, de mening van een afgestudeerde arts aan Harvard, Dr. Jonathan Wright:

"Silver belongs to the family of metals that also includes copper and gold (both of which can also have numerous health benefits when they're used properly).

One of the primary concerns people tend to have about using these metals is the risk that they'll accumulate in the body and lead to 'heavy metal toxicity'.

But if you have plenty of antioxidants in your diet, such as selenium, vitamin E, and amino acids like N-acetyl cysteine, you're safe from any harmful effects from this family of metals. Germs, however, are not."

Kortom, bij een normaal goed functionerend immuunsysteem is colloïdaal zilver volledig veilig.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl