Vriend en vijand keek nogal verbaasd op toen de Turkse president Erdogan bekendmaakte dat hij definitief een Russisch raketafweersysteem ging kopen.
Dit is uiteraard een hoogst ongebruikelijke stap voor een lid van de NAVO en één die hem door zijn partners niet in dank wordt afgenomen.
Eén van de belangrijkste redenen voor de instandhouding van de NAVO en de door Trump gewenste verhoging van de uitgaven door de lidstaten aan defensie is natuurlijk om het Amerikaans militair-industrieel complex meer omzet te bezorgen.
Ze doen dit onder andere door het kunstmatig creëren van vijanden waartegen men zich uiteraard dient te beschermen en de beste manier om zoiets te doen, is door het kopen van Amerikaanse wapens.
Recente voorbeelden hiervan onlangs in Saoedi Arabië en Zuid Korea.
Alhoewel er al langer werd gesproken over de aanschaf van het S-400 raket afweersysteem door Turkijke, is het nu formeel bekendgemaakt door Erdogan en zijn ook de eerste aanbetalingen gedaan door Turkije.
Eerst zijn er natuurlijk de nodige strubbelingen geweest tussen Turkije en Rusland, met een dieptepunt in de relaties met het neerschieten van een Russische straaljager door de Turken in 2015 en later ook nog eens de moord op de Russische ambassadeur Karlov in Turkije.
Desondanks, gebeurt er het volgende, zoals wij schreven in een artikel juni vorig jaar:
De Turkse premier Yildirim heeft bevestigd dat de betrekkingen met Israël volledig worden hersteld. Morgen wordt de overeenkomst getekend.
Gisteren maakte een Israëlische regeringswoordvoerder bekend dat de verhoudingen worden genormaliseerd. De betrekkingen werden zes jaar geleden bevroren nadat de Israëlische marine tien Turkse pro-Palestijnse activisten had gedood die met een boot probeerden de Gazastrook te bereiken. Die werd door Israël geblokkeerd.
In Rome werd over de overeenkomst onderhandeld met de Amerikaanse minister Kerry en de Italiaanse premier Renzi.
Yildirim heeft nu bekendgemaakt dat de ambassadeurs terugkeren op hun post. De slachtoffers van de aanval op het Turkse schip krijgen 20 miljoen dollar.
Slechts enkele uren na het bekend worden van deze hernieuwde liefde tussen beide landen valt Erdogan van zijn geloof en biedt als het ware op zijn knieën zijn excuses aan voor het neerhalen van het Russisch toestel.
Wie gelooft dat dit op toeval berust, verzekeren wij dat dit niet het geval is.
Sinds die tijd is de verhouding tussen Turkije en Rusland alleen maar verder opgebloeid en keert Turkije zich steeds meer af van het Westen.
Als één van de voornaamste redenen hiervoor voert Erdogan aan dat het Westen niet adequaat en sympathiek genoeg heeft gereageerd op de comedy capers coup in Turkije.
En nu komt er dus de wapendeal met Rusland en hoewel er in principe niets op tegen is voor een lidstaat om ergens anders wapens te kopen dan in Amerika, is het uiteraard de bedoeling dat dit niet gebeurt en het enige dat ze er eigenlijk op kunnen zeggen is dat dit soort wapensystemen voor de nodige coördinatieproblemen gaan zorgen omdat ze niet uitwisselbaar zijn met de andere door de NAVO gehanteerde wapensystemen.
Erdogan maakte korte metten met alle kritiek op zijn besluit door te zeggen dat hij geen enkele intentie had om te wachten tot zijn bondgenoten voor zijn bescherming zouden zorgen. Volgens Erdogan zorgt Turkije voor haar eigen veiligheid en zal dit ook in de toekomst blijven doen.
De timing van de mededeling van Erdogan om bekend te maken dat de aankoop van Russische afweerraketten definitief doorgaat, zal ook alles te maken hebben met dat een aantal van zijn lijfwachten door Amerika zal worden vervolgd voor de manier waarop ze een demonstranten in Amerika vorig jaar op bevel van Erdogan in elkaar ramden. En verder ook omdat Amerika onlangs een voormalige Turkse minister ervan heeft beschuldigd dat deze de door Amerika tegen Iran ingestelde sancties bewust heeft ontweken.
Daarnaast zal de mededeling ook alles te maken hebben met dat Duitsland alle wapenverkopen en leveranties richting Turkije heeft stopgezet vanwege de steeds verder verslechterende mensenrechtensituatie aldaar.
Rusland vindt het uiteraard uitstekend om de raketsystemen aan Turkije te kunnen leveren en is ook heel blij dat het gezamenlijke gasproject met de Turken weer nieuw leven is ingeblazen.
Ook de persoonlijke band tussen Erdogan en Poetin schijnt steeds beter te worden en delen de wens tot een sterke band tussen beide landen. Zoals Erdogan zei: “De heer Poetin en ik zijn vastbesloten aangaande dit onderwerp”.
Waar dit alles uiteindelijk toe zal leiden, is nog niet helemaal duidelijk, maar dat Turkije haar langste tijd heeft gehad als NAVO lid begint een steeds waarschijnlijker scenario te worden.
De toetreding tot de EU is ook iets dat de Turken voorlopig kunnen vergeten en dan rest natuurlijk de vraag wat Erdogan straks gaat doen met die grote groep vluchtelingen die nog altijd in Turkije verblijven en die maar wát graag richting Europa zouden willen vertrekken.