Terwijl alle aandacht uitgaat naar de beledigingen die Amerika en Noord Korea elkaar naar het hoofd slingeren, vindt de werkelijke oorlog ergens anders plaats.

Het echte grote gevaar voor de wereld bevindt zich in het oosten van Syrië, waar Russische en Amerikaanse troepen samen komen in de strijd om de olievelden rondom Deir Ez-Zor.


Er worden allerlei plaatsnamen in kranten genoemd en veelal heeft men geen flauw benul waar een plaats nu precies ligt en wat de verhoudingen zijn tot het omringende gebied. Er zijn tenslotte maar weinig mensen die bij de dagelijkse berichtgeving een landkaart bij de hand hebben.

Daarom onderstaand een plaatje waarop een belangrijke locatie staat aangegeven. Het gaat om de Syrische stad Deir Ez-Zor die tot voor kort in handen van was van terreurgroep ISIS.


xxx

Op het plaatje hierna zie je hoe het Amerikaanse en het Russische leger bij Deir El-Zor lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Formeel zijn het natuurlijk het Syrische leger gesteund door de Russen en de SDF (Syrian Democratic Forces, bestaande uit voornamelijk Koerden en andere milities), gesteund door Amerika. Ze noemen dit een proxy oorlog waarbij twee partijen formeel niet met elkaar in oorlog zijn, maar in de praktijk wel degelijk.

Op dit moment worden de fronten nog gescheiden door de rivier de Eufraat die aan de oostkant van Deir Ez-Zor loopt.


xxx

Er heeft in de afgelopen dagen een "geheime" vergadering plaatsgevonden tussen Russische en Amerikaanse vertegenwoordigers met besprekingen aangaande de situatie in Syrië.

De Russen zijn daarin meer dan duidelijk geweest en hebben de Amerikanen onomwonden verteld dat ze met militair geweld zullen antwoorden als het Syrische leger of Russische troepen onder vuur komen te liggen van de Amerikaanse proxy's.

Formeel bestrijden beide partijen natuurlijk ISIS, maar beiden hebben een groot belang bij het in handen krijgen van de olievelden in dat gebied. De SDF die hoofdzakelijk bestaat uit Koerden, wil zoveel mogelijk van die olievelden in handen krijgen zodat ze later in onderhandelingen met Damascus over een bepaalde vorm van autonoom bestuur voor het Koerdisch gebied sterk staan.

Tot nu toe was er de situatie dat beide partijen zeggen onder vuur te hebben gelegen van de andere kant.

Wat wel vrij uniek is, is dat het Pentagon heeft toegegeven dat die besprekingen er zijn geweest, maar zich verder niet uitliet over de inhoud. De Russen daarentegen waren veel opener en beschuldigen Amerika van het schenden van de eerder overeengekomen zogenaamde de-escalatie zones in Idlib (als onderdeel van de vredesonderhandelingen in Astana) door ook daar gebruik te maken van Al Qaida proxy's om het Syrische leger aan te vallen.

Wanneer dit nu weer gebeurt in het gebied rondom Deir Ez-Zor en Syrische troepen zullen worden aangevallen door Amerikaanse proxy's, dan zal Rusland onmiddellijk toeslaan met alle militaire middelen die tot haar beschikking staan. Met andere woorden: "Opzouten, wij zijn hier de baas en bepalen wat er gebeurt en niet jullie".

Echter, er is maar weinig fantasie voor nodig om te kunnen bedenken wat er allemaal fout kan gaan wanneer Amerikaanse en Russische proxy's een directe confrontatie zullen aangaan in de strijd om de door alle partijen begeerde olievelden.

Vreemd genoeg heeft niemand het over internationaal recht, waarbij Rusland in Syrië is op uitnodiging van de wettige Syrische overheid en Amerika gewoon honderd procent illegaal, waarbij het zelfs hondsbrutaal diverse bases heeft gevestigd in Syrië.


xxx

Ook in Den Haag hoor je helemaal niemand over al die illegale Amerikaanse bases in Syrië en ook hoor je niets in Den Haag over de illegale aanvallen die Israël ongestraft meent te kunnen uitvoeren in Syrië, waarbij juichend wordt gereageerd door pro Israël publicaties.

Hoppa! Israël vaagt Hezbollah-terreurdepot in Syrië weg met bombardement.

Het zuiden van het land, zeg maar Damascus en omgeving en de grensgebieden met Libanon, Jordanië en Israël, wordt daarbij vaak vergeten. Ook daar vindt echter veel plaats, al is het vooral van een andere, wat minder opene manier. Het grootste deel is daar in handen van het regime van de meedogenloze dictator Bashar al-Assad – u weet wel, die man die zijn eigen volk zo graag met gifgas omlegt.

De werkelijkheid is natuurlijk dat die aanvallen zijn uitgevoerd door proxy's van het Westen om Assad nog verder te demoniseren, zoals wij al eerder uitgebreid hebben beschreven.

Zowel Amerika als Israël mogen internationale wetgeving volledig aan hun laars lappen en iedereen vindt het prima, terwijl "onze volksvertegenwoordigers" wel even de andere kant opkijken en bedenken hoe ze de elite nog verder van dienst kunnen zijn.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl