Ex Wall Street en Goldman Sachs bankier Nomi Prins zegt dat het beleid van de centrale banken van de afgelopen tien jaar niets anders is geweest dan oplichting.
Ze hebben met hun geld vanuit het niets, zij noemen het de economie stimuleren, een zeepbel geschapen die wanneer deze explodeert zijn weerga niet zal kennen in de menselijke geschiedenis.
Een beeld dat helder wordt geschetst door voormalig Goldman Sachs bankier Nomi Prins, een dame die exact weet hoe het systeem werkt en wat er gebeurt.
Velen herinneren zich natuurlijk de enorme financiële crisis van 2008. Waar bankiers in die tijd achter slot en grendel hadden moeten gaan vanwege de door hen uitgevoerde, veelal illegale, gokpraktijken, gebeurde dat niet en kregen ze een beloning in de vorm van extra subsidie.
Menigeen kent wel de term “stimuleren van de economie” door centrale banken, ook wel QE programma’s genoemd, waarbij QE staat voor Quantitative Easing, geldverruiming, oftewel geld bijdrukken.
Kwantitatieve versoepeling of vrijer vertaald kwantitatieve geldverruiming (in het Engelse financiële jargon aangeduid als quantitative easing, QE) is een vorm van directe geldschepping door een centrale bank, waarbij deze effecten (zoals staatsobligaties) aankoopt met voor dat doel gecreëerd geld.
Dat is het hoe het wordt omschreven: “een vorm van directe geldschepping”. Alsof er één of andere god bij de centrale bank keihard moet werken om geld te scheppen. Alles wat er nodig is voor een centrale bankier om geld te scheppen is een druk op een knop en hopla daar is weer een miljard euro. En vervolgens gaan ze dan winkelen met die miljard euro.
Volgens Nomi Prins hebben de centrale banken op deze manier hun eigen mandaat misbruikt, want ze hebben werkelijk onvoorstelbare hoeveelheden geld “geschapen” zonder enige controle en/of voorwaarden. Dit geld is niet bij de gewone man terechtgekomen, maar is allemaal naar de gewone banken gegaan.
Het is begonnen na de crisis met de Amerikaanse Federal Reserve en is daarna overgenomen door andere centrale banken zoals de Europese Centrale Bank en de Bank of Japan.
Deze te amen hebben maar liefst 21.000.000.000.000 dollars weten te scheppen. 21 trillion op zijn Amerikaans, 21 biljoen of 21.000 miljard dollars op zijn Nederlands.
En, zo zegt Prins, al dit geld is naar de private banksector gegaan, wat een enorme speculatiezeepbel heeft doen ontstaan, vergelijkbaar met een wereldwijd casino waarbij iedereen kan gokken met geld van een ander.
Niemand van de gewone bevolking heeft hier ook maar iets van gemerkt en de banken hebben dit geld gebruikt om hun balansen weer een enigszins geloofwaardig aanzien te geven en om te gaan winkelen, dit met steun van de overheid.
De conclusie van Nomi Prins is vrijwel identiek aan die wij al een tijd geleden trokken. Zij noemt de eigenaren van de centrale banken illusionisten en deze hebben er voor gezorgd dat de aard van het financiële systeem volledig is veranderd en dat ze in feite een roofoverval hebben uitgevoerd waarbij de centrale bankiers en de meeste gewone dominante banken de wereld regeren.
Het volgende is wat wij schreven in april 2016:
Een instituut, een centrale bank, in handen is van een selecte privé groepje individuen die het geld van een land mogen drukken, wat omgeven is door een waas van geheimzinnigheid en waar nooit openheid van zaken zal worden gegeven.
Een centrale bank die simpelweg voor miljarden Dollars of Euro’s aan bezittingen zoals aandelen koopt via een druk op de knop. Een seconde geleden was er nog niets en nu is er 100 miljard Dollar of Euro om aandelen mee te kunnen kopen.
Het lijkt wel toveren en dat is ook zo. De domme bevolking is betoverd en laat toe dat door middel van oorlog door bedrog en misleiding een klein groepje mensen alle macht en bezittingen in de wereld naar zich toe trekt. Wat er nu gebeurt, is niets meer dan een ontzettend geraffineerd plan waardoor zij door middel van "stimuleringsmaatregelen" en investeringen met geld dat ze zelf met een druk op de knop maken uit gebakken lucht, langzamerhand alle bezittingen op de wereld naar zich toe halen.
Iets dat Nomi Prins aankaart is natuurlijk ook wel interessant: Formeel zijn alle centrale banken onafhankelijk van elkaar, maar die QE programma’s hebben laten zien dat ze gewoon allemaal onder één en dezelfde controle staan.
Om dit enorme programma van krankzinnige hoeveelheden geld bijdrukken te kunnen blijven uitvoeren, laten ze het eerst doen door de Federal Reserve. Op het moment dat het daar een beetje de spuigaten begint uit te lopen, switchen ze naar de Europese Centrale Bank. Op het moment dat het daar de spuigaten uitloopt en landen als Duitsland beginnen te steigeren, switchen ze over naar de Bank of Japan.
De aandelenbeurzen hebben de afgelopen jaren door dit alles een fantastische tijd meegemaakt en de schulden van overheden zijn vaak nog veel verder geëxplodeerd. Zoals de Amerikaanse staatsschuld die rond de financiële crisis op 9.000 miljard dollar stond, maar die nu is gestegen tot meer dan 20.000 miljard dollar. Compleet failliete landen zoals Italië zijn hierdoor op de been gebleven omdat de ECB ongelimiteerd hun staatsobligaties opkocht en koopt.
Hoe nu verder?
De Amerikaanse FED is langzamerhand weer wat begonnen met het verhogen van de rente en de ECB heeft laten weten haar programma van het “stimuleren van de economie” terug te schroeven. Dit betekent dat er minder geld beschikbaar komt en dat het duurder gaat worden.
Volgens Nomi Prins zal de volgende grote financiële crisis worden veroorzaakt doordat er ergens iemand in gebreke gaat blijven met het nakomen van verplichtingen. Dit zal dan een kettingreactie veroorzaken waardoor de echt grote crisis een feit wordt.
Het probleem is dan volgens haar, dat wanneer die crisis komt, de centrale banken alle middelen die ze normaal kunnen gebruiken al hebben uitgeput en ze dan volledig zonder ammunitie komen te zitten. De centrale banken beschikken niet over een plan B.
Dat op zich is natuurlijk interessant want dat roept de gedachte op dat ze misschien helemaal geen plan B nodig hebben. En dat op zich kan ook weer verschillende dingen betekenen.
Zoals bijvoorbeeld, zij weten dat er binnen niet al te lange tijd een onbekende planeet zal langskomen die voor een enorme chaos op aarde zal zorgen.
Of ze weten dat er binnen niet al te lange tijd een Derde Wereldoorlog zal uitbreken.
Of ze zijn stilletjes bezig alles op te kopen door op geraffineerde wijze nog meer geld bij te maken, waardoor er straks nog maar één bedrijf ter wereld overblijft die alles heeft opgekocht.
Andere gedachten of theorieën zijn uiteraard welkom.