Tien jaar de bak als je weigert je wachtwoord te geven

Jij als individu met je eigen dingen waar niemand wat mee te maken heeft, bestaat niet meer in onze maatschappij anno 2018.

Jij bent onderdeel van een steeds strenger wordende matrix, waarbij het recht van Big Brother vele malen groter is dan het recht van jou als individu.


Overheden die niets anders zijn dat gewillige werktuigen van de werkelijke machthebbers en die voornamelijk bestaan uit psychopaten, zullen er al het mogelijke aan doen om alles van jou, maar dan ook werkelijk alles, onder ogen te krijgen. Zelfs je meest intieme dingen zijn niet meer veilig voor de speurende blikken van Big Brother.

Het wapen dat ze gebruiken om toegang te krijgen tot al je gegevens is het woord: misdaad. Zij zijn tenslotte de overheid en zij moeten er dus voor zorgen dat die misdaad wordt bestreden en daarvoor hebben zij het recht om wanneer ze druk bezig zijn om die misdaad te bestrijden toegang te krijgen tot alles wat jij doet, denkt of schrijft. 

Iedereen die een klein beetje wijs is, beschermd zijn of haar persoonlijke zaken met wachtwoorden die niet bestaan uit 1234 of Kees74 en Miep69, maar wachtwoorden die in principe niet zo gemakkelijk zijn te achterhalen. Niet omdat die mensen iets te verbergen hebben, maar omdat ze vinden dat er bepaalde dingen zijn die privé zijn en waar niemand wat mee te maken heeft.

Big Brother heeft daar een bloedhekel aan, want het wil dolgraag weten wat die meest intieme dingen van jou zijn en dus wordt het excuus misdaad misbruikt.

Zoals nu gebeurt in Australië waar een nieuwe wet op stapel ligt genaamd: Assistance and Access. Het is een wet die nu nog in het parlement ligt en waar later dit jaar over gestemd gaat worden.

In die wet staat onder andere dat wanneer de overheid vermoedt dat iemand is betrokken bij een ernstige misdaad, deze wordt gedwongen om alle persoonlijke wachtwoorden voor iedere mogelijk applicatie op telefoon, tablet, laptop of desktop te overhandigen.

Doen ze dat niet, even goede vrienden, maar dan kunnen ze wel voor tien jaar achter de tralies verdwijnen.

En als voorbeeld komen ze natuurlijk altijd met hetzelfde afgezaagde verhaal over dat terroristen en kindermisbruikers dingen zoals encryptie gebruiken, waardoor de overheid geen toegang kan krijgen tot hun gegevens om hun werk te kunnen doen.

Het Australische Ministerie van Binnenlandse Zaken vindt de nieuwe wet dan ook een redelijk en proportioneel voorstel om dit probleem op te lossen.

Ze geven dan een voorbeeld van een pedofiele drugsdealer die drugs aanbood in ruil voor seks met minderjarigen en die versleutelde berichtenservice zoals Snapchat en Facebook Messenger gebruikte voor zijn communicatie. Hij werd opgepakt door de politie, maar omdat deze geen toegang had tot zijn applicaties en de man weigerde zijn wachtwoorden te geven, kon er geen bewijs worden gevonden en werd de man niet veroordeeld.

Andere landen “worstelen” met hetzelfde probleem en wanneer de Australische wet wordt aangenomen, kan dit wel eens als blauwdruk dienen voor andere landen, zoals uiteraard ook Nederland.

Een wet waarbij niets hoeft te worden bewezen, maar waar het vermoeden van “een ernstig misdrijf” straks al voldoende is om “wettelijk toegang” te krijgen tot alles wat bij iemand beveiligd of versleuteld is.

In de praktijk zal een vermoeden van “een ernstig misdrijf” een heel rekbaar begrip zijn en aangezien bijna niemand tien jaar in de bak wil verdwijnen vanwege een principe zal zo goed als iedereen zijn of haar wachtwoorden prijsgeven.

Zo kan men straks iedereen die wat voor vorm van kritiek dan ook op de overheid heeft bestempelen als een mogelijk gevaar voor de nationale veiligheid. Dat is een begrip wat totaal niets zegt, maar waarmee ze wel “wettelijk” toegang kunnen afdwingen tot alles wat persoonlijk is.

Ook mensen die naar Amerika reizen krijgen te maken met heel indringende vragen van de autoriteiten zoals wij vorig jaar schreven:

Waar je ook alles mee “deelt” zijn opsporingsinstanties zoals de Amerikaanse NSA en CIA.

En dat alles komt nu heel handig van pas voor Amerika, want voor mensen die zonder visum naar Amerika kunnen reizen, zoals bijvoorbeeld Nederlanders en Belgen komen er een aantal extra “opties” wanneer je de verplichte vragenlijst moet invullen om naar het beloofde land te mogen reizen.

Het systeem van de Department of Homeland Security (DHS) heet officieel Electronic System for Travel Authorization (ESTA) en aan dat systeem is met ingang van deze week een extra vraag toegevoegd voor mensen die zonder visum naar Amerika kunnen reizen.

Het zijn vragen over “de online aanwezigheid” van reizigers. Je kunt dan bijvoorbeeld dingen aanklikken zoals Facebook, Google+, Instagram, LinkedIn en Youtube en naast ieder gekozen platform is er ruimte beschikbaar om je gebruikersnaam in te vullen.

Er staat letterlijk: “Please enter information associated with your online presence.”

Op dit moment is het invullen (nog) niet verplicht, maar het staat zodanig aangegeven dat veel mensen zullen denken dat het wel verplicht is, of als ze het wel weten te bang zijn om het niet in te vullen, want….

Zelfs als je accounts overal op “privé” staan, is dat voor de Amerikaanse overheid natuurlijk geen enkel beletsel om alles van jou te bekijken.


De maatregel is van toepassing op mensen die komen uit landen die “vrienden” zijn van Amerika, want dat zijn de 38 landen waarvan inwoners geen visum hoeven aan te vragen.

Als reden wordt het gewone gewauwel opgegeven van terroristische bedreigingen en ondertussen houden ze zich druk bezig met het verzamelen van privé gegevens waar ze in het geheel niets mee te maken hebben.

Met de gegevens die ze normaal krijgen zoals naam, adres, woonplaats, geboortedatum en dat soort dingen kunnen ze niet zoveel. Hebben ze de online identiteit van iemand, dan gaat er voor de opsporingsinstanties een hele nieuwe wereld open, want ze kunnen precies volgen waar iemand belangstelling voor heeft, met wie ze contact hebben, wat ze doen, hoe ze denken en of ze wel een “goede slaaf” zijn.

Maar, de gemiddelde Nederlander en Belg vindt het helemaal geen probleem om “alles te delen”, want dit zit ondertussen zo in de genen dat ze niet beter weten en zij hebben tenslotte niets te verbergen.

En van een digitale gevangenis hebben de meesten nog nooit gehoord.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl