Voor heel veel mensen zijn buitenaardse wezens sciencefiction en iets dat niet echt bestaat.
Mensen die daar toch in geloven zijn aluhoedjes die wel een joint teveel gerookt zullen hebben, maar toen kwamen de kinderen.
Het mooie aan kinderen is dat ze spontaan zijn, dat ze dingen vertellen zoals ze die zien en ervaren en dat ze absoluut geen agenda hebben.
Als je dan ook onafhankelijke getuigen wilt die die jou precies kunnen vertellen wat er op een bepaald moment is gebeurd, dan weet je dat je met een kind aan het goede adres bent. Als er dan ook nog eens een hele klas is die unaniem hetzelfde verhaal vertelt, kun je gevoeglijk aannemen dat wat zij vertellen de waarheid is.
Terug in de tijd naar het jaar 1994 en de basisschool in Zimbabwe, waar op een dag in september iets bijzonders gebeurde. Veel zullen het verhaal al wel kennen, maar hierna een geheugensteuntje uit een eerder artikel:
In 1994 gebeurde er iets heel bijzonders bij een school in Zimbabwe in Afrika. Een gebeurtenis die het leven van veel mensen voorgoed zou veranderen.
Voor het verslag van die gebeurtenis lenen we wat tekst van Ufowijzer:
Een incident dat in 1994 voorviel op de Ariel school in Ruwa, Zimbabwe, toen 62 kinderen tussen de 8 en 12 jaar oud, meldden dat ze tijdens hun speelkwartier die morgen een UFO en ‘vreemde wezens’ hadden gezien.
“Het was die morgen speelkwartier en ze waren buiten op het schoolterrein,” zegt Nickerson. “Ze zagen één zilver hoofdvoertuig waar omheen zich vier andere objecten bevonden. Het kwam naar beneden op een heuvel naast het speelterrein van de school dat zonder hekken was. De grens ervan was de rand van het speelterrein, daarna werd het kreupelbos en heuvelachtig. Ze renden naar de rand van het speelterrein om te kijken was dat voor ding was. Ze zagen een klein wezen dat rondliep bovenop het voertuig terwijl er een ander wezen naar beneden kwam naar de kinderen toe. Hij was helemaal in het zwart, met een strak zittend pak aan. De kinderen vertelden dat hij grote ogen had, ‘zoals rugby ballen’.
De kinderen hadden direct oogcontact met dit wezen. Er lijkt de een of andere vorm van communicatie tussen het wezen en de kinderen te zijn geweest over de staat van de wereld – wat wij de planeet aandoen, de vernietiging die we veroorzaken. Maar niet alle kinderen bleken deze boodschap te hebben gekregen. Enkele kinderen waren getraumatiseerd, anderen waren opgewonden. De jongere kinderen waren degene die overstuur waren, omdat zij vooraan in de groep stonden.
Ze renden allemaal schreeuwend terug naar hun onderwijzers. Die geloofden hen in eerste instantie niet. Maar toen de kinderen thuis kwamen en het aan hun ouders vertelden, kwamen die naar school en wilden weten wat er was voorgevallen. Kort daarna werd de kinderen gevraagd te tekenen wat ze gezien hadden. Ze deden dat afzonderlijk. De tekeningen waren allemaal hetzelfde.”
Tijdens onze dagelijkse zoektochten naar interessante zaken, stuitten wij op de video onderaan dit artikel. Hij is al wat ouder van zo’n vijf jaar geleden met daarin fantastische opnamen.
Het laat onder andere zien wat die kinderen aan hun juf vertellen in september 1994, vlak nadat het incident heeft plaatsgevonden. De kinderen noemen hun naam en vertellen wat ze hebben gezien.
Verderop in de video zie je hoe ze door onderzoekers enkele maanden later opnieuw worden ondervraagd en dan komen er dingen uit, die eigenlijk onomstotelijk bewijzen dat er buitenaards leven is.
Alle ondervraagde kinderen beschrijven de inzittenden van de gelande UFO als klein, ongeveer zo groot als zij zelf waren en datgene wat bewijst dat we hier met buitenaardsen te maken hebben is de manier waarop ze allemaal de ogen beschrijven of tekenen.
Geen mens op aarde ziet er als volgt uit:
En iedere keer blijkt dat de ogen iets zijn wat de kinderen bij blijft. Er is een kind dat de ogen omschrijft als “evil” en er een heel ongemakkelijk gevoel bij kreeg. Andere kinderen ervaren dat weer niet en zouden ze graag nog een keer willen zien om ze te vragen wat ze hier op aarde komen doen.
Wat de getuigenis van de kinderen heel bijzonder maakt, is dat ze op band staan en zijn opgenomen vlak nadat het incident heeft plaatsgevonden. Van latere interviews zou je nog kunnen stellen dat de kinderen misschien zijn beïnvloed, maar dat is zeker niet het geval vlak na de gebeurtenis als alles nog vers in hun geheugen staat en ze precies kunnen vertellen wat ze hebben gezien.
Twijfelaars aan buitenaards leven raden wij aan om 30 minuten de tijd te nemen om onderstaande video te bekijken. Grote kans dat je er daarna heel anders tegenaan kijkt.