Waarom een kritische vader niets meer met de GGD te maken wil hebben

De GGD is voor veel mensen een vaag ongedefinieerd begrip dat toch heel veel invloed op je leven kan uitoefenen.

Als je het toelaat bemoeien ze zich overal mee en deinzen er niet voor terug heel intieme vragen te stellen.




Via een lezer (dank!) werden wij opmerkzaam gemaakt op een bericht over een vader met vier kinderen die iedere verdere bemoeienis met de GGD heeft stopgezet.

De redenen waarom hij dit deed worden uitgelegd in zijn open brief en omdat dit toch wel een heel goed en logisch onderbouwd verhaal is, willen we die onze lezers niet onthouden.

Voor wie niet precies weet wat de GGD nu ook al weer is, hierna wat erover staat in de Wikipedia:

De Gemeentelijke gezondheidsdienst, Gemeentelijke geneeskundige dienst, Geneeskundige gezondheidsdienst, Gemeenschappelijke gezondheidsdienst of Gewestelijke gezondheidsdienst is de dienst waarover elke gemeente in Nederland volgens de wet dient te beschikken om een aantal taken op het gebied van de publieke volksgezondheid uit te voeren.

Tegenwoordig is de GGD niet meer per gemeente geregeld, maar zijn deze ondergebracht in 26 regio’s.

Hier volgt de brief van de man in kwestie, Frank Ruesink, vader van drie dochters en een zoon.

xxx

“WAAROM WIJ STOPPEN MET DE GGD.

Drie weken geleden had ik over deze vraag met de jeugdarts van de GGD een mooi gesprek.

Dit n.a.v. van mijn schriftelijke verzoek om te stoppen met de GGD.

En niet alleen te stoppen met vaccineren, stoppen met schoolonderzoeken, stoppen met vragenlijsten invullen maar ook het vernietigen van de GGD dossiers van mijn vier kinderen.

Ons telefoongesprek van zo’n dertig minuten stond in het teken van de belangrijkste vraag: “Waarom?”

“Waarom wil ik onze kinderen volledig uit het GGD bestand halen?”.

Een meer dan terechte vraag. Als ondernemer wil ik immers ook altijd precies de reden achterhalen als een klant bij mij wegloopt. Als iemand als klant stopt moet er immers ergens iets mis zijn gegaan.

Dit gesprek over keuze vrijheid, het recht om “Nee” te zeggen en onze beweegredenen om volledig met de GGD te stoppen deel ik graag in alle openheid.

MIJN DRIE REDENEN OM TE STOPPEN:

1. IK HEB NOOIT ANTWOORD GEKREGEN OP MIJN BMR VACCINATIE VRAAG

De eerste keer en direct de laatste keer dat één van mijn kinderen een nacht in het ziekenhuis heeft doorgebracht was twee dagen na zijn BMR vaccinatie.

Nooit hebben de artsen in het ziekenhuis, de GGD jeugdarts of mijn huisarts het verband willen leggen tussen de BMR vaccinatie en deze ziekenhuisopname.

Overal werd dit verband zonder onderzoek, direct van tafel geschoven.

Het kon immers ook toeval zijn. En natuurlijk kan het toeval zijn. Natuurlijk kan dat.

Maar zoals elke ondernemer weet. 1 klacht is een uitzondering en 10 klachten is een trend.

En je hoeft je ogen maar een klein beetje open te doen en je ziet de trend onder je ogen openbaren. Natuurlijk was mijn zoon geen uitzondering. Mijn zoon was en is helaas onderdeel van een trend.

Het feit dat onze ervaring werd weggezet als “toeval” kan ik zelfs nog wel accepteren. Immers niet iedereen kan de trend waarnemen.

Wat ik wel erg vind is dat nooit iemand bij GGD of welke andere overheidsinstantie mij bewijs heeft kunnen leveren dat de BMR vaccinatie veilig is.

Dit is voor mij ook één van de redenen om Klaas Dijkhoff uit te dagen om met bewijzen te komen.

Voor mij is het al dan niet (on)bewust achterhouden van belangrijke informatie door de GGD onbegrijpelijk en nog steeds onvergefelijk.

2. ANGST VOOR ZIEKTEN VS. VERTROUWEN IN GEZONDHEID

Als mens heb je twee keuzes. Leef je vanuit angst of vanuit vertrouwen.

Ik kies ervoor om te leven vanuit vertrouwen. Ik kies ervoor om mezelf en mijn kinderen te bekijken: “vanuit het brede holistische perspectief en niet zoals reguliere artsen doen vanuit de visie dat het lichaam puur chemisch is.”

Dit zoals wijlen Dokter Hans Moolenburgh zo duidelijk zei in zijn interview in Trouw.

Tijdens de 14 jaar dat ik vader ben, ben ik steeds meer van mening dat de GGD het voor mij zo belangrijke brede holistische perspectief volledig mist.

Ik mis dat er vernieuwende gezondheidsinzichten worden gebruikt zoals van “de Iceman” Wim Hof en van Bruce Lipton of zoals die van dokter Hans Moolenburgh zelf.

Ik mis dat er uitleg en inzichten worden gedeeld over het zelfhelend vermogen van de mens.

Ik mis zoveel dat ik geen vertrouwen heb in de toegevoegde waarde van de GGD voor mijn gezin.

3. GRENSOVERSCHRIJDENDE VRAGEN VOOR MIJN DOCHTER

Bij de laatste reden waarom wij volledig stoppen met de GGD hou ik mijn toelichting kort.

Kort omdat ik de inmenging in de belevingswereld van mijn kinderen totaal niet kan rechtvaardigen.

De hoeveelheid grensoverschrijdende vragen in het GGD onderzoek zijn voor mij ontelbaar.

Laat ik twee vragen noemen waarvan ik niet wil dat die aan mijn binnenkort 12 jarige tiener dochter worden gesteld.

Vraag 62. Hoe oud was je toen je voor het eerst met iemand geslachtsgemeenschap had?

Vraag 63. Met hoeveel verschillende personen heb je tot nu toe geslachtsgemeenschap gehad?

Te persoonlijk en totaal niet relevant om de gezondheid van mijn dochter te bepalen.

Drie redenen waarom ik zeg: “Ik stop ermee”.

VIND IK NU DAT JIJ ALS LEZER MIJN VOORBEELD MOET VOLGEN?

Natuurlijk gaat het niet om het volgen van mijn keuze. Ik deel slechts met jou wat mijn keuze samen met Loes is geweest.

Ik deel wat onze beweegredenen zijn. De beweegredenen en het besluit wat goed is voor mijn gezin.

Wat goed voor jouw gezin en jouw kinderen ís kan jij als beste bepalen.

EN DAAROM HOU IK VAN MIJN KEUZEVRIJHEID

Ik ben me er volledig van bewust dat ik in elk moment kan kiezen wat ik denk, doe en voel. In elk moment kan ik kiezen om te leven vanuit angst of vanuit vertrouwen.

Als ondernemer kan ik kiezen welke opdrachten ik aanneem. Als ouder kan ik kiezen wat voor eten ik goed vind om te kopen voor mijn kinderen.

Als man kan ik zelf beslissen waar ik mijn tijd aan besteed. Als vader kan ik kiezen om mijn kinderen uit te schrijven bij een instantie die het belang van mijn kinderen niet dient.

Het feit dat ik het recht heb om vrij te kiezen als mens stemt mij ook deze avond weer vreugdevol.

Ik wens jou morgen eenzelfde vreugdevolle dag toe.

Met vriendelijke groet,
Frank Ruesink

Ps; Ik ben de jeugdarts dankbaar voor haar begrip aan het eind van het gesprek voor de keuze die wij als ouders maken. Twee mensen met een andere kijk en een andere visie maar met één gedeelde uitkomst.

Wij stoppen om klant te zijn bij de GGD.” . . .

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl