Anunnaki, onze Goden – deel 236 – Verder draaien...

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.





De literatuur van de Babyloniërs en de Assyriërs

Ik vertelde in de vorige aflevering zijdelings iets over de grote ster Sirius, de helderste ster die wij kunnen waarnemen. Dus zowel van het noordelijk- als van het zuidelijk halfrond. Duidelijk is hiermee wel dat ik dus absoluut geen aanhanger ben van de ‘platte-aarde-theorie’. Zij die dat gedachtengoed omarmen en der achteraanlopen zijn in mijn ogen dolende denkers, zwakke zwevers en naïeve neuzelende nitwits. Zoals bij alles is het verstandig logisch te denken... moet je het onderwerp tegen het licht te houden, scherp beoordelen en op je klompen aanvoelen en afstrepen wat wel en niet kan. Dat is net als met de kleur van de planeet Mars. Omdat NASA een geldverslindende organisatie is (die verborgen ruimteprogramma’s op de agenda heeft, beweren boze tongen)...

en dus altijd geld nodig heeft, hebben ‘specialisten’ met het fotomateriaal gerommeld en deze opnieuw beoordeeld en... van kleur afgezwakt. Dat wil zeggen ‘kleurcorrecties’ ingesteld. Daardoor werd Mars van ‘terracottakleurig’ opeens okerkleurig. In Jip-en Janneketaal van oranje naar zandgeel. Optredend effect was dat de korstmossen duidelijk zichtbaar werden en ‘leven’ vertegenwoordigden. Opmaat voor nieuwe geldstromen om ‘leven op Mars’ te onderzoeken. Ga ‘s nachts naar buiten en zoek de planeet Mars op en je zult door je verrekijker een oranje bolletje zien en geen zandkleurig bolletje. Dat is praktisch onderzoek en voorkomt dat je een ‘meelopert’ wordt en je gezien wordt op dubieuze bijeenkomsten. Blijf in denken en doen zo lang mogelijk zelfstandig.

Even heen-en-weer naar Sirius

Laat je niet meeslepen in de talrijke zwamverhalen die de laatste jaren steeds vaker gepresenteerd worden. Ik heb al eens geschreven over dat soort ‘leugens’. Dat is om het kaf van het koren te scheiden. De meelopers werken onwetend mee aan een programma om straks al dat soort denkstromen te illumineren en weg te zetten als ‘aluhoedjes’. De weinigen die nog wel over een gezond verstand beschikken, zullen wijselijk hun mond houden en middels ondergrondse organisaties hun gedachtengoed doorgeven voor latere generaties. Zo ging het in de oudheid ook. Hylke Welling mijn belvriend in Amersfoort vertelde me dus dat de ster Sirius een ‘reizende’ ster is en dat hij heen-en-weer gaat en daarbij zelfs de rivier de Styx/Melkweg oversteekt.

Volgens hem hebben Sirius (Isis) en Canopus (Osiris) samen een kind verwekt... en dat is Horus. Sirius is de helderste ster aan de noordelijke hemel en Canopus de helderste aan de zuidelijke hemel. Sirius is geen starre ster maar een beweeglijke ster. Sirius reist langs de hemel, steekt de Melkweg over en komt weer terug... Bijna raakt ze Canopus, maar bijna is niet helemaal. Toch schijnen zij (sterrenkunde) een ontmoeting te hebben gehad, want Sirius raakte bezwangerd en beviel van Horus. Wie van de Anunnaki nu Horus is en wie Canopus/Osiris weet ik niet. Wel weten we dat Isis (Griekse naam - uit de Ptolemese tijd - bezetting van Egypte door de Grieken) eigenlijk Bastet is, of Ast, Astoret en Astarte (andere naam voor Sirius) en misschien...

xxx

De Atlantische bergrug, met rechts daarvan de eilandengroepen voor de Portugese en Marokkaanse kusten...

xxx

Impressie van de stad Atlantis met in het midden het paleis van Ptah/Enki/Ea op een verhoogde heuvel... 

en over de Atlantische Oceaan

ook wel Neith (hele oude Egyptische naam... Atlantis zou volgens Hylke Nibineith geheten hebben, maar ook ‘land van Ptah’... die later in Egypte ging wonen en dat zijn tweede hart noemde; Al Ka Ptah - alkapta/koptos... egypte - hart van Ptah)... ofwel het tweede land van Ptah. Zijn eerste land was natuurlijk op een planeet rond zijn ster RA (ANU of GUD). Velen denken dat Atlantis een groot eiland was, gelegen in de Atlantische Oceaan. Bij het bestuderen van de zeebodem aldaar is er geen verzonken continent te vinden. Het zou kunnen dat het legendarische Atlantis Zuid-Amerika is. Dat moet dan opgeschoven zijn naar het westen. Zeelui die Atlantis zochten, vonden het niet op de plaats waar het zou moeten liggen. Ze stuiten op drijvende bomen, takken en gebladerte.

Dat lezen we ook in het Gilgamesh-Epos. De held, halfgod en koning van Uruk stak de Atlantische Oceaan over en ergens stuitte hij op drijvende bomen, takken en gebladerte. Daardoor dachten hij, de schipper en de bemanning dat Atlantisch was verzonken. Die plaats kennen we nu nog als de Sargasso-Zee. Uiteraard kunnen de eilandengroepen Azoren en de Canarische eilanden de resten zijn van het eiland Atlantis, maar er is geen grotere contour waar te nemen met de vorm van het legendarische land. Men beweert dat door het verzinken van Atlantis de ‘warme golfstroom’ opeens Europa kon bereiken en zodoende het pakijs deed ontdooien van de laatste ijstijd. Dat geloof ik niet; ik denk dat het smeltende ijs waaronder Europa vrij kwam...

Sargasso-zee en de Bermuda driehoek

Ook nu wilde Gilgamesh zich niet laten ontmoedigen. Hij had een vermoeiende reis gemaakt en een grote afstand afgelegd op zoek naar kennis. ‘Hoe gaat de weg daarvandaan verder’? vroeg hij. Sidoeri antwoordde dat nog niemand de zee had overgestoken; alleen Sjamash deed dat. Moeizaam is de oversteek, ongemakkelijk de weg en de wateren van de dood versperren de doortocht. Maar daarginds aan de kust, wees ze aan, woont Oersjanabi, veerman naar Oetanapisjtim. ‘Bij hem zijn de steendingen’.

de verdwijnende zuidpoolkap was, zoals ook de noordpoolkap smolt, vanwege de kanteling van de planeet en de zondvloed die het tot gevolg had. Nieuwe poolkappen groeiden aan, de oude smolten weg. De ster Canopus kan dus Osiris zijn en dan is de ster Sirius Isis en hun kind Horus. Cano ’pus’ doet denken aan pus uit Cano... en als Sirius zo’n grote reis maakt en Canopus nadert, kan hij uit angst in de broek gepoept hebben... of pus slaat op zijn sperma waar hij Sirius/Isis mee bezwangerde wat leidde tot de geboorte van Horus. Op die Osiris als the Green Man en Isis als zijn Green Woman. Isis kennen we ook als Inanna en Ishtar (Pallas Athena) en als we weten wie haar ‘anunnaki’ minnaar is en vader van haar kind weten we meer...

en kunnen we die figuur herkennen en ook haar kind. Dan moeten Osiris en the Green Man ook nog de zelfden zijn. We weten uit de Soemerische literatuur dat Ishtar/Inanna getrouwd was met Dumuzi, een zoon van Enki. Dumuzi werd ‘de herder’ genoemd en kan derhalve een ‘natuurmens’ zijn geweest. Dus kan hij the Green Man zijn. De oude Egyptenaren noemden de zuidelijke hemisfeer ‘de Grote Groene’ en dat zal te maken hebben met de ster Osiris die Canopus is. The Green Man is in elk geval erg verbonden met de natuur, met de flora en dan komen we opeens bij Maria Dolores... nee bij Floresta?! Als Floresta Isis is, wie is dan de man van Floresta?! In een droom ontmoette ik de woudgodin. Ze keek me aan en zei: ‘I’am Iran’. En dat was het helaas.

xxx

Moeder Natuur. Oude wijze vrouw...

xxx

Zo zag ik I’m Iran (alleen haar gezicht)... 

Ik zag alleen haar gezicht. Liefdevol keek ze me aan. Het was jaren terug, in de tijd dat Alex en ik spraken over zijn onderzoek (derde oog, aanmaak van DMT en tijdruimtereizen). Onderzoek dat moest leiden tot een boek. En dat boek is er bijna. De naam van de woudgodin is Corrida ne Foresta, maar ook Rainha da Foresta en ook Aranyani. En die naam hoorde ik in mijn droom. Ze zei niet ‘I‘am Iran’, maar ‘Aranyani’, maar nou twijfel toch opeens. De naam Iran is een vrouwelijke naam en betekent in oertaal Kwando; IR AN> = ‘vrouw-kennis’ en omgekeerd NA RI< = ‘vormen-realiseren’... en dat bij elkaar is een ‘vrouw met kennis, een vrouw die vorm geeft en realiseert’... en der is maar één vrouw die dat kan en ook doet! Moeder Natuur!

Mij is ooit gezegd ‘contact te maken met de natuur’ om in balans te komen met die natuur. Tot een uitgebalanceerd en natuurlijk evenwicht. Het was Ansi, mijn hybride leermeester die het me zei. ‘Zong eal cheab’ – wordt een ‘waterdokter’. Wordt één met de natuur en wordt een waterdokter. Dat wil zeggen ga je verder ontwikkelen en ga met water en met je oertaal Kwando aan de slag; ga ‘taalwater’ maken. Water met de kracht van letters, van een woord, begrip of naam. Er zou een vrouw op mijn pad komen met zwart haar. Die begrijpt wat ik doe met taal en die weet heeft van de historie, van de oude culturen en van de ‘anunnaki’... en dat zou Aranyani/Rainha kunnen zijn (I’m Iran). Bert Janssen beschrijft haar in zijn boek; ‘Sophia’s Ei’.

xxx

xxx

Queen of the Night of Rainha en Aranyani... te vinden op de etiketten van flessen Absint...

xxx

Ook Wolfgang Pauli heeft haar ontmoet; de zwarte vrouw. Hij zag haar als een Chinese vrouw met lang zwart haar. Wolfgang Pauli had ook een ontmoeting met een archetypisch wezen (zie ook aflevering 17 van deze serie over de Anunnaki). Wolfgang Pauli noemde de zwarte vrouw ‘the Queen of the Night’. Diep van binnen verlang ik naar een zwartharige vrouw, zoals Paul haar ontmoette in Bert Janssen’s boek. Dat is sinds 2008. Toen is me verteld dat er een zwarte vrouw op mijn pad zou komen. De zwarte vrouw waar ik naar verlang is misschien wel Moeder Natuur! Nou heb ik met deze zijsprong alle tijd en ruimte benut van het vervolg van het verhaal van de schepping van ons zonnestelsel. Dat komt de volgende keer wel weer aan bod. Dit moest kennelijk ook even. Meer de volgende keer...

Evert Jan Poorterman 

Delen tekst zijn overgenomen uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes, de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1933 - ...), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl