Nederlanders willen geen verplichte orgaandonatie (video)

Achter onze rug om heeft de Partij des Doods (D666) er een wet weten door te drammen waardoor wij nu geen baas meer zijn over eigen lichaam.

Steeds meer landgenoten komen erechter achter dat ze een dergelijke wet helemaal niet willen in deze week waar je organen weer worden geronseld.



Aan het eind van deze week viert de wereld weer Halloween, de enige dag per jaar dat ook niet satanisten de hulp van de duivel mogen inroepen om hun wensen te doen uitkomen.

Tot nu toe was de laatste week van oktober in ons land altijd de nationale donorweek en dat past precies in het tijdschema als je bedenkt wat Halloween op de 31e precies inhoudt:

“Halloween has been imposed by an esoteric- satanic culture which induces the community to perform rituals of witchcraft, spiritualism and satanism which can even lead to ritual sacrifices and violence. For satanists, Halloween is the most magic day in the year and during this night they perform black masses, esoteric-magical ceremonies and encourage witchcraft".

xxx

Het verplicht ritueel offeren van je eigen organen, dat is wat de op dit moment heersende Sekte des Doods graag ziet. Dat is de reden dat er de laatste week van oktober heel veel aandacht wordt besteed aan het oogsten van jouw organen.

Vanaf 1 juli volgend jaar treedt de door D666 gepushte wet in werking, waarbij als jij niet expliciet aangeeft dat jij geen donor wilt zijn, je automatisch wordt geacht toestemming te hebben gegeven voor orgaandonatie.

Het bizarre is dat deze wet tot stand is gekomen ondanks dat de bevolking het niet wil. Volgens een op donderdag door de Telegraaf gepubliceerd onderzoek blijkt dat slechts 39 procent van de ondervraagden voor deze vorm van verplicht doneren is en 56 procent faliekant tegen.

Dit soort uitslagen laat het duidelijk zien:

Ruim de helft is tegen, niet zozeer tegen donatie zelf maar vanwege ’de inmenging van de overheid’. Het stuit velen tegen de borst dat mensen die zich niet laten registreren automatisch als donor worden aangemerkt. Sommigen geven aan dat de donorwet hen heeft doen besluiten geen donor meer te zijn. „De overheid eist mijn organen op tenzij ik iets onderneem. De omgekeerde wereld”, briest iemand.

Ook onder de respondenten die voor donatie zeggen te zijn, hebben er opvallend veel moeite met de ’door de overheid afgedwongen manier van doneren’.


Duidelijk lijkt in ieder geval dat verreweg de meerderheid van de bevolking niet wil dat de overheid de macht heeft te besluiten wat er met jouw organen gebeurt. 

Uit dat desondanks zo'n wet toch kan worden aangenomen, blijkt dat onze volksvertegenwoordigers niet het volk vertegenwoordigen maar duidelijk andere belangen hebben.

Hadden wij een systeem gehad zoals ze dat in Zwitserland kennen, waar de bevolking via een referendum kan meesbesluiten over belangrijke wetten, dan hadden wij nu geen nieuwe donorwet gehad. Maar, in ons land is zelfs het raadgevend referendum, wat geen echt referendum is omdat het niets kan afdwingen, afgeschaft. En dezelfde partij des doods had daar een grote vinger bij in de pap.

Alles om het volk buiten de besluitvorming van de overheid te houden en uiteraard zegt dit alles over de intenties. 

Het echte venijn van deze wet zit hem in het feit dat hiermee is bepaald dat de overheid over jouw lichaam kan beschikken. Het is als het ware een voorloper van volgende wetgeving, waarbij de overheid wederom gaat bepalen over wat er met jouw lichaam gebeurt, zoals bijvoorbeeld in het geval van verplichte vaccinaties.

Als je het nog niet hebt gedaan, ga dan in ieder geval je keuze vastleggen, omdat dit op dit moment (helaas) de enige keuze is die er is. Formeel zouden ook je nabestaanden nog bezwaar kunnen maken tegen jouw verplichte donatie, maar dat is jouw lot in handen van anderen leggen.

Mocht je twijfels hebben over wat je zou moeten besluiten, dan volgt hierna nog een deel uit een eerder artikel om je helpen een weloverwogen keuze te maken.

Orgaandonatie is een moeilijk verhaal zeggen sommige van uw collega’s. Maar houdt u wel steeds in gedachte dat er weerloze ouders en kinderen zijn die aan orgaandonatie worden geslachtofferd. Afgrijselijk. In Nederland. Dat is de enige reden om u deze brief te schrijven, want ‘orgaandonatie na de dood’, dat kun je anderen - die van niets weten! – niet aandoen.

Jaren van vorsen en onderzoek maakt duidelijk dat de officiële voorlichting beweert dat de donor hartstikke dood is, terwijl er steeds meer bewijzen zijn dat de donor leeft en alles ervaart. Zo wil niemand sterven.

Er zijn artsen die zeggen dat het ‘moord op de operatietafel is’. Dat klinkt alarmerend en daarom is het tijd voor nieuwe aanvullende informatie.

Er zijn inmiddels tal van gezaghebbende sites, boeken, voordrachten en nog veel voor beschikbaar. Kijk bijvoorbeeld eens naar het korte filmpje Donorweek 2017.



Toenemende bekendheid

Het wordt meer journalisten duidelijk dat orgaandonatie na de dood een heel ander verhaal is. Deze brief gaat daar over.

Er is zo veel

Hoeveel bewijzen, getuigen, ervaringen en andere bijdragen moeten er nog komen? Orgaandonatie ‘na de dood’ is het sprookje dat een dood mens levende organen kan leveren. Wie echt overleden is heeft ook overleden organen. Dode organen transplanteren is zinloos, dat is al geprobeerd. Daarom hebben enkele artsen bedacht om langdurige coma-patiënten dood te verklaren. Het is een duivelsplan dat op een geheel eigen wijze een eigen leven is gaan leiden omdat ‘een leven redden’ zo nobel klinkt. We zijn er collectief ingetrapt.

Genoeg voor nu

Het bewustzijn dat hersendood van geen kant klopt neemt toe, ‘we’ zijn op de goede weg.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl