Anunnaki, onze Goden – deel 246 – GOD draait en zaait...

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.



Orde uit Chaos...

Na al deze weken/maanden mag duidelijk zijn dat ons zonnestelsel op natuurlijke en organische manier is ontstaan vanuit de Scheppende Krachten en wel volgens Kosmische Wetmatigheden zoals overal elders in dit Universum en... dat er ook volgens de natuurwetten een botsing plaatsvond, die chaos veroorzaakte en we weten het; ‘Ordo ab Chao’ ofwel uit chaos ontstaat orde. En zo was het ook met ons jonge bijna spiksplinternieuwe zonnestelsel; het was eigenlijk af, maar de bezieling ontbrak en zodoende kwam een klein rood heethoofdig sterretje op ramkoers door de ruimte in onze richting om vervolgens naar binnen te draaien en zich in het centrum te rammen... Letterlijk! Hij had zich misschien wel in de Zon moeten boren maar dat verhinderde een planeet.

Planeet Tiamat, de grote rode en machtige leidster van alle planeten, stond op en koos partij voor de Zon en nam plaats aan haar zijde. Tegen de opstandige planeten die haar leidersrol betwisten en dankbaar de nieuwkomer; de jonge nog vuur brakende ster verwelkomden en kozen als hun leider! De jonge van testosteron barstende Stier nam maar al te graag deze rol aan en stormde naar binnen en stuitte op Tiamat. Zonder deze interventie zou ons zonnestelsel tot op de dag van vandaag geen ‘leven’ kennen! De botsing was noodzakelijk om hier de levenselixers te activeren. Op beide systemen ontstond leven; op het restant van planeet Tiamat, nu Lucifer en naar ‘aarde’ gestoten in een nieuwe baan om de Zon met de naam Gaia (oud Grieks voor chaos) of Terra...

xxx

Blue Planet... Terra of Gaia met haar oudste en enige dochter; de Maan, haar ‘hemelmaatje’... Haar formaat werd in de Hemel bepaald 4, 1 miljard jaren geleden. Gaia/Terra is 4,7 miljard jaren oud en Amerikaanse wetenschappers kwamen jaren terug tot de slotsom dat toen de ‘aarde’ geboren werd er de eerste 600 miljoen jaren helemaal niets gebeurde en opeens... ving het leven aan! ‘Kosmos’!

xxx

MA AN > = ‘maat-hemel’ en ook ‘mate-kennis’, maar dat is verdwenen omdat de Maan, die een planeet mocht worden, haar kwaliteiten een planeet te kunnen zijn, werden afgenomen; en ‘zij werd een pot met klei’... Een DUG GA E > = ‘gaan-uitgaan-garant-lichaam’, ofwel de garantie een levend lichaam te worden vertrok (ging uitgaan). Omgekeerd zien we dan E AG GUD < = ‘lichaam-agitatie-god’, ofwel door de agitatie, de aanval van God/Gud, de tweede ster werd de Maan het ‘leven’ ontnomen en sindsdien draait ze met haar moeder Gaia mee... een dood Kalf bij moeder Koe, terwijl vader Stier weer verder trok. NA AM < = ‘vormen-wortelen’, ofwel de Maan, het maatje van Tiamat werd in de Hemel gevormd, daar werd haar formaat bepaald en daar werd zij gegrondvest en geworteld. In de latere val van Lucifer baar aarde ging zij mee...

xxx

Kalfje Maan hevig getekend door de ‘hemelstrijd’ tussen haar moeder Koe Tiamat en haar verwekker en vader Stier Gud, de jonge binnenkomende ster. De inslagen werden vermoedelijk veroorzaakt door het verbrijzelen van Tiamat’s bovendeel. Gud sloeg haar bovendeel af; dat werd de astroïdengordel... en duizenden brokstukken raakten ook de Maan.

xxx

Schematische voorstelling van de Zon en haar planeten. De onderlinge afstanden kloppen niet natuurlijk; wil je weten hoe ver de planeten van elkaar af liggen... wandel dan in Hooghalen ‘het Melkwegpad’... dat eigenlijk een wandeling is door ons zonnestelsel. Je begint te wandelen vanaf verre planeet Pluto en loopt dan richting Zon.

xxx

De Stier en de rode lap...

vanwege de ‘terracottakleur’ van de oorspronkelijke bodem (oude korst van Tiamat - de rode planeet). Ik vertelde het tijdens mijn lezing in november 2007, in Grand Hotel Krasnapolsky, waar het Frontier Symposium gehouden werd, aan mijn publiek dat het me was opgevallen dat als ik een lege straat in fietste, met halverwege een geparkeerde auto... er altijd wel een auto de straat indraaide en me passeerde ter hoogte van die geparkeerde auto. Niet één keer, maar tientallen keren totdat ik begreep dat het zo moest; het is een Kosmische Wetmatigheid. Lege straat, geen verkeer, één geparkeerde auto en altijd elkaar passeren bij die geparkeerde auto! Om te voorkomen dat ik in de problemen kwam versnelde ik al fietsend of kneep in de remmen...

want soms was het kantje boord. Het was altijd al kantje boord voordat ik het principe herkende en in de gaten had dat ik onderdeel was van Kosmische Wetten. Zonder frictie en zonder botsingen geen schepping en leven in het HeelAl! De hele zooi moet op gezette tijden botsen, in elkaar opgaan en culmineren in oersoep en draaiende massa... waarin hele planeten, hele sterren en hele sterstelsels vermalen worden compleet met ‘alles wat leeft en groeit en ons altijd weer boeit’... zoals de beroemde natuurliefhebber en programmamaker Bert Garthoff ons elke zondagmorgen vanuit de radio toesprak in zijn VARA-natuurprogramma; ‘Weer of geen weer’, dat hij presenteerde van 1955 tot in 1978. Elke keer als ik een lege straat in reed, een geparkeerde auto zag...

xxx

Bert Garthoff in 1986 als hij samen met Pim Jacobs een Quizprogramma op TV aankondigt; ‘Reis om de wereld in 80 vragen’. Hij toont een Otter op een houten plakje; uitgegeven door het Wereld Natuur Fonds om leden te werven...

xxx


xxx

Overal zijn delen van de oude korst van de planeet Tiamat (de rode planeet) te vinden; als rotsen, bergen en verstuift tot zandvlakten...

Een Zaaier ging uit om te zaaien...

en de indraaiende naderende tegenligger riep ik; ‘Kosmos’, van ‘ik zie het, ik heb het door’. Voorbijgangers zoals andere fietsers en wandelaars keken dan vreemd op. Nu weten we ook waarom... volgens zeggen ‘Een Stier op een rode lap afkomt’. Dat is heel oud en wel 4,1 miljard jaren oud; Toen kwam de Stier Gud, de jonge vuur brakende ster, op de rode planeet Tiamat af. Dat was de spreekwoordelijke rode lap... die de Stier niet kon/mocht negeren omdat kosmische wetten zijn gedrag bepaalden. Stieren schijnen overigens kleurenblind te zijn; dus die komen ook op een blauwe of een groene en gele lap af. Als het maar wappert. Heel flauwe mop; ‘Man komt feestartikelenwinkel binnen en vraagt of er ook vlaggen te koop zijn. ‘Jazeker zegt de verkoper’.

‘Dan wil ik een groene Nederlandse vlag’ zegt de man. ‘Dat kan toch niet’, zegt de verkoper... ‘die is er toch alleen maar in rood, wit en blauw’! ‘Nou doe dan maar en blauwe’, zegt de man... Ik zei het al; heel flauw! Verder met wat serieuzer werk. ‘De Literatuur van de Babyloniërs en Assyriërs’, uitgegeven door Servire Encyclopaedie en bewerkt door Dr. H. A. Brongers. ‘In ‘Mythen en Epen’ schrijft H. A. Brongers;

‘Er was een tijd dat Hemel en Aarde nog verbonden waren. Voordat ze gescheiden werden... bestonden er reeds enkele goden’.>/i>

Dat is een hele juiste constatering van die Brongers want de ‘Aarde’ (liever Gaia of Terra) komt voort uit de planeet Tiamat en die draaide haar baan om de Zon waar nu de astroïdengordel is gesitueerd; dat is de ‘Hemel’. Planeet Tiamat verbleef in die baan tot aan de botsing met de jonge nog vuur brakende ster Gud of Jezus... De naam Jezus zegt het ook! SHE ZU US > = ‘gerstezaadje-zoekt-huis/thuis’, ofwel de op ramkoers geraakte sterrenvonk zocht een geschikt thuis om zich als zaadje te planten. Omgekeerd zien we dan; SU UZ E H(A) SE/ES < = ‘verweg/suiden-uitzoeken-lichaam-stromen/emoties-seker is het’, ofwel zaadje Jezus, de jonge ster, zocht een thuis en die vond hij verweg, in het zuiden van waar hij vertrok. Hij kwam op de stromen...

xxx

'Ziet, een zaaier ging uit om te zaaien. En als hij zaaide, viel een deel van het zaad bij den weg; en de vogelen kwamen en aten datzelve op. En een ander deel viel op steenachtige plaatsen, waar het niet veel aarde had; en het ging terstond op, omdat het geen diepte van aarde had. Maar als de zon opgegaan was, zo is het verbrand geworden; en omdat het geen wortel had, is het verdord. En een ander deel viel in de doornen; en de doornen wiesen op, en verstikten hetzelve. En een ander deel viel in de goede aarde, en gaf vrucht, het een honderd-, het ander zestig-, en het ander dertigvoud. Wie oren heeft om te horen, die hore’. Mattheus; 13:3b-9.

Meer de volgende keer...

Evert Jan Poorterman 

Delen tekst zijn overgenomen uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes, de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1933 - ...), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl