Als je kijkt naar alle onlusten en opstanden wereldwijd, dan lijkt het alsof de totale bevolking onrustig en nerveus is.

Opmerkelijk is dat eigenlijk hetzelfde geldt voor de aarde zelf, want ook daar komt geen einde aan de heftige aardveranderingen.


Je vraagt ja af waar mainstream journalisten hun tijd aan besteden. Niet aan onderzoek of het schrijven van de waarheid, zoveel is zeker. Want, als ze dat wel zouden doen en ze zouden echt dingen onderzoeken en publiceren, dan ineens zou het complete wereldbeeld veranderen.

Dan zouden ze merken dat aardbevingen routinematig naar beneden toe worden bijgesteld, een beetje op dezelfde manier als de KNMI die hittegolven wegpoetst alsof ze nooit bestaan hebben.

Donderdag vond er een krachtige aardbeving plaats nabij Indonesië:

Voor de kusten van de noordwestelijke Molukken is gewaarschuwd voor het gevaar van een vloedgolf na een aardbeving met een kracht van 7,4, diep onder de zeebodem.

Nog geen uur later, wordt deze aardbeving door de Amerikaasne USGS "gecorrigeerd" naar 7.1 op de schaal van Richter. Dit is eigenlijk een soort standaardprocedure geworden, waarover uiteraard alleen wordt bericht in een selectief deel van de alternatieve media, waardoor het grotere publiek dit niet weet.

xxx

Wanneer je consequent aardbevingen naar beneden toe "corrigeert", dan zal aan het eind van het jaar blijken dat het best wel meevalt met aardbevingen in de statistieken. Want, niemand weet meer wat de originele waardes waren, tenzij iemand dat nauwgezet bijhoudt.

En die mensen zijn er gelukkig, waardoor we toch in staat zijn om een werkelijk beeld te krijgen en iedereen zich moet afvragen waarom die aardbevingen naar beneden toe worden bijgesteld. Waarom mag de bevolking niet weten dat aardbevingen veel vaker voor komen dan nog niet zo lang geleden en over het algemeen ook veel heftiger worden.

Aardbevingen en vooral het sterk toegenomen aantal aardbevingen past natuurlijk totaal niet in het sprookje van de door de mens veroorzaakte wereldwijde opwarming. 

Als we kijken naar de werkelijke aantallen aardbevingen die niet zijn verstrekt door de autoriteiten, maar die nauwgezet zijn bijgehouden door mensen die de waarheid willen weten, dan schrik je. 

In juli van dit jaar vonden er 32,724 aardbevingen plaats. Als we kijken naar bijvoorbeeld het complete jaar 2012, dan tellen we 19.403 aardbevingen, aanzienlijk minder dan in de maand juli van dit jaar. (klik op het plaatje voor een grotere afbeelding).

xxx

Echter, hadden we in heel 2012 een totaal van 19.403 aardbevingen, dan springt dat aantal in het jaar daarop opeens naar 89.565. Een fenomenale stijging die ogenschijnlijk door niets of niemand verklaard kan worden. Of ook niet verklaard hoeft te worden, omdat zodanig met cijfers wordt gegoocheld, dat "het allemaal wel meevalt".

Na december 2012 begint de enorme stijging van het aantal aardbevingen en december 2012 was ook de maand waarop de wereld in spanning zat, want als het niet het einde van de wereld zou zijn zoals wij die kennen, dan zou er op zijn minst toch iets opmerkelijks gebeuren. Er gebeurde echter "niets" en het volgende is wat de Wikipedia erover zegt:

Het 2012-fenomeen verwijst naar het verschijnsel dat in veel populaire esoterische en pseudowetenschappelijke theorieën het jaar 2012 een grote rol speelde. Veel van zulke theorieën gingen ervan uit dat er in 2012 een grote verandering zou plaatsvinden in het bewustzijn van de mensheid of juist in de natuurlijke toestand van het universum. Sommigen meenden dat in 2012 het einde van de wereld zou komen. Het fenomeen vond zijn oorsprong in de lange telling van de Maya's, die volgens sommige interpretaties grote waarde toekent aan 21 of 23 december 2012.

Je zou ook kunnen stellen dat de Maya's precies wisten wanneer het mini zonnestelsel Nemesis met daarin de planeet Niburu zich weer dusdanig dicht in de buurt van de aarde zou bevinden dat wij dat hier echt zouden gaan merken. En als je kijkt naar de enorme stijging van het aantal aardbevingen, direct na december 2012, dan is dat een heel logische gedachte.

De planeet Nibiru die in 1983 al door NASA werd ontdekt, hetgeen reden was voor een persconferentie en de melding dat het enige dat ze nog moesten doen, was deze planeet een naam geven.

planeet 9xxx

Waar in 2016 het accent lag op het ontdekken van "een onbekende planeet", zo lag dat in 2017 op het "ontdekken" dat onze zon wel degelijk een tweelingbroer of -zus heeft, ook iets dat altijd systematisch naar het rijk der fabelen werd verwezen:

Misschien dat er niet alleen aan de hemel een extra lichtpuntje wordt ontdekt door veel mensen, maar hopelijk ook dat er bij hen eindelijk een lichtje gaat branden over hoe ze systematisch zijn voorgelogen en bedonderd de afgelopen veertig jaar.

Er wordt nu via de mainstream wetenschap met een hoop bombarie iets bekendgemaakt wat voor ons oud nieuws is, heel oud nieuws.

xxx

Bovenstaande is afkomstig van een website waar ze denken het allemaal te weten, Scientas, waar ze verder schrijven:

Maar hoe kan het dan dat onze zon alleen is? Simpel. Ook onze zon was ooit een dubbelster, maar is van zijn broertje gescheiden. “Wij stellen dat er inderdaad lang geleden een Nemesis (zie kader, red.) geweest moet zijn,” vertelt onderzoeker Steven Stahler.

Dan weten ze verder te vertellen dat astronomen meer dan 40 jaar geleden met het idee kwamen dat er een Nemesis zou bestaan, maar dat die nooit is gevonden. We praten dan volgens Scientas over de periode van ergens midden jaren zeventig.

In werkelijkheid is er al veel langer bekend dat onze zon een donkere tweelingster heeft. Dit nieuws werd al in 1940 bekendgemaakt door de Chileense astronoom Muñoz Ferrada zoals wij al schreven in een artikel van jaren geleden:

Het was het jaar na de beruchte aardbeving in Chili, 1940, dat Ferrada voor het eerst sprak over wat hij toen noemde “een komeet-planeet”. Volgens Ferrada was het een gigantische planeet die echter de ecliptische omloopbaan van een komeet volgt, vandaar de naam cometa-planeta op zijn Spaans. Wat heel bijzonder is, Ferrada zegt dat het een planeet met een staart is.

Deze planeet draait om een verre “zwarte zon”, wat een soort zusterplaneet van onze zon is en die zich op een afstand van 32 miljard kilometer bevindt.

Volgens de Scientas fabeltjeskrant kwamen zo’n veertig jaar geleden astronomen met het idee dat er een Nemesis zou moeten bestaan, maar dat die nooit werd gevonden.

Dat is een keiharde leugen.

Die astronomen kwamen niet zomaar met "het idee" van deze donkere ster met bijbehorende planeten. Deze werd in 1983 door de infrarood telescoop IRAS van NASA ontdekt, zoals te zien is in het volgende deel uit een artikel van januari vorig jaar: 

De wereld heeft meestal een kort en vaak ook een nogal selectief geheugen. Zo kan het gebeuren dat alles en iedereen afgelopen week in staat van opwinding verkeerde vanwege de ontdekking of liever gezegd de berekening van een nieuwe planeet in ons zonnestelsel.

In 1983 verscheen het volgende artikel in The Washington Post:

nibiru artikel washington post

Een deel van de veranderende weersomstandigheden op aarde kan worden toegeschreven aan een sterk verminderde activiteit van de zon. Maar, wat dit ook niet kan verklaren is de spectaculaire toename van aardbevingen en vooral ook vuurbollen in de lucht. Iets dat ook wel weer verklaard kan worden door de komst van een mini zonnestelsel.

En een door de mens veroorzaakt klimaatveranderingssprookje komt uiteraard al helemaal niet in het plaatje voor, dus de enige vraag die openstaat is: hebben wij hier op aarde te maken met en een sterk verminderende zonneactiviteit die de heftige aardveranderingen veroorzaakt of de komst van een mini zonnestelsel, of beide?

Hoe dan ook, de aarde is net zo onrustig als de mensheid, zoals blijkt uit het volgende overzicht van de maand oktober.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl