Waar vluchtten onze voorouders voor?

Er zijn tijden geweest op deze aarde dat de mens bang was en dat ze probeerde te ontsnappen naar hogergelegen gebieden.

Dat ze op de vlucht gingen is zeker, maar wat gebeurde er waardoor er zo’n geweldige angst en paniek ontstond?



Ver voordat er geschreven documenten bestonden, moesten we het doen met voorwerpen en vooral petrogliefen. Petrogliefen zijn symbolen, figuren of andere afbeeldingen die in de rotsen zijn gekrast, gekerfd of gehakt. Het woord petroglief is afkomstig van het Griekse woord petros "steen" en glyphein "kerven". Vaak worden petrogliefen in het Nederlands rotstekeningen genoemd.

Degene die deze afbeeldingen maakten leefden lang geleden op aarde en ze proberen ons iets te vertellen. Ze maakten die afbeeldingen niet zomaar om de tijd te doden. Hieronder kun je zien waar overal op aarde deze rotstekeningen voorkomen. Het zijn altijd en dus zonder uitzondering de hoge, bergachtige streken.

nib 1

Als we dan uiteindelijk terechtkomen bij iets wat op geschreven documenten lijkt, dan zien we naast de kleitabletten van de Sumeriërs iets wat de Kolbrin Bijbel wordt genoemd. Het is een verzameling van oeroude teksten die vertaald zijn. De herkomst is het oude Egypte en daarna komen we ze weer tegen in de Middeleeuwen.

De manuscripten zouden gered zijn tijdens een brand in het klooster van Glastonbury Abbey in 1184. Er gaat zelfs het gerucht dat de beroemde Nicola Tesla enkele van zijn wijsheden haalde uit de Kolbrin Bijbel. Deze bestaat uit in totaal elf boeken, waarvan men zegt dat de eerste zes geschreven zijn door Egyptenaren ten tijde van de Exodus. Het boek is nooit toegankelijk geweest voor het grote publiek, maar werd altijd geheimgehouden bestemd voor een select groepje mensen. Tegenwoordig is er een gedrukte versie beschikbaar via het Culdian Trust.

Uit de vele petrogliefen die wereldwijd zijn aangetroffen blijkt dat men bang was voor iets en dientengevolge vluchtte naar hogergelegen gebieden. Dit vinden we ook terug in de Kolbrin Bijbel.

Zo staat er in het boek Manuscripts (3:6) het volgende:

“De mensen zullen in paniek overal naartoe vluchten. Ze zullen de trompetten horen en de strijdkreet van de Verwoester en zullen hun toevlucht zoeken in de grotten op aarde. Ze zullen verlamd zijn van schrik en de moed zal uit hen stromen zoals het water uit een gebroken kruik. Ze zullen worden opgegeten door de wrekende vlam en de adem van de Verwoester”

Op de volgende foto zie je een rotstekening van mensen en dieren die wegvluchten naar de bergen. Op deze tekening vind je ook iets waar wij nu veel last van hebben: dode vissen.

nib 3

Iets wat opvalt in bijna al die afbeeldingen is de spiraal en die komt keer op keer terug. Dit komen we straks ook weer tegen in de Kolbrin Bijbel.

Zo staat er in het boek Creation (4:6):  

“De ster groeide uit en werd steeds helderder en was indrukwekkend om te zien. Het kreeg horens en het zong en nog nooit had iemand zoiets gezien”

Op de volgende foto zie je de man afgebeeld met horens en weer de spiraal.

nib 4

Hoofdstuk 5 van het boek Manuscripts, vrij vertaald, gaat als volgt:

Vers 1.

"De Onheilsvorm, de Verwoester genaamd, werd in Egypte gezien en in alle landen daaromheen. Het had een heldere en felle kleur, het veranderde en was onstabiel. Het draaide rond zoals een spoel/spiraal zoals het water opborrelt uit een ondergrondse bron in een poel en iedereen was het erover eens dat het een angstaanjagend gezicht was. Het was niet een grote komeet of een verdwaalde ster, maar meer als een vurig object".

nib 5

Vers 2.

"Haar bewegingen hoog in de lucht waren langzaam. Het kronkelde rond zoals rook dat doet en het bleef dichtbij de zon wiens gezicht het verborg. Het had een soort bloedachtige roodheid dat veranderde naarmate het haar pad vervolgde. Het veroorzaakte dood en verwoesting als het opkwam en weer onderging. Het veegde over de aarde met een grijze regen van sintels en veroorzaakte pest, hongersnood en andere kwaden. Het beet in de huid van mens en beest totdat ze bedekt waren met zweren".

nib 6

Vers 3.

"De aarde trilde en had het zwaar, de heuvels en de bergen bewogen en schudden. De met zwarte rook gevulde hemelen bogen voorover naar de aarde en er bereikte een groot gehuil de oren van de levende mensen, tot hen gebracht door de vleugels van de wind. Het was de kreet van de Donkere Meester, de Meester van de Doden. Dikke vurige rookwolken gingen voor hem langs en er was afgrijselijke hagel van hete stenen en vurige kolen.

De Onheilsvorm donderde zwaar in de hemel en er schoten felle bliksemflitsen uit. De waterwegen werden op zichzelf teruggeworpen toen de grond overhelde en grote bomen werden rondgegooid en knapten af als takjes. Toen, een stem als duizend trompetten, werd gehoord boven de wildernis en voor haar brandende adem spleten de vlammen uiteen. Het hele land bewoog, de bergen smolten. De hemel zelf brulde als tienduizend leeuwen in pijn en vurige pijlen van bloed schoten her en der over haar gezicht. De aarde zwol op als brood op de haard".

nib 7

Vers 4.

"Dit was het aspect van de Onheilsvorm, die de Verwoester werd genoemd, toen het verscheen in die dagen die lang vervlogen zijn. Dit is zoals het staat beschreven in de oude archieven, waarvan er nog maar weinig zijn. Er wordt gezegd dat wanneer het verschijnt in de hemelen boven de aarde, deze zal opensplijten als een noot die geroosterd wordt boven het vuur. Dan zullen de vlammen omhoogschieten door het oppervlak en deze zullen als felle vijanden op het zwarte bloed springen. Het vocht in het land is allemaal opgedroogd, de weiden en de bewoonde plaatsen zullen door de vlammen worden verzwolgen en zullen met alle bomen witte as worden".

nib 8

Vers 5.

"De Onheilsvorm is als een ronddraaiende bal van vuur die kleine vurige deeltjes in haar spoor rondslingert. Het bedekt ongeveer eenvijfde van de hemel en stuurt kronkelende vingers die lijken op slangen naar de aarde. Ervoor ziet de lucht er angstaanjagend uit en dan breekt het open en uiteen. Midden op de dag is het net zo licht als ’s nachts. Het omvat heel veel vreselijke dingen.

In de oude archieven worden dingen verteld over de Verwoester. Lees ze met een plechtig hart, wetende dat de Onheilsvorm haar eigen tijd heeft en terug zal keren. Het zou dom zijn om hen zonder waarschuwing te laten gaan. Nu zeggen mensen: “Zulke dingen zijn niet voorbestemd in onze dagen”. Moge de grote God boven genadig genoeg zijn om dit toe te staan. Maar, komen zal die dag zeker en zoals in de natuur van de mens ligt, zal deze totaal onvoorbereid zijn".

nib 9

De tekeningen en de Kolbrin Bijbel vertellen ons wat er eerder gebeurd is. Ook nu leven wij in een tijd van rampen en snel verslechterende omstandigheden op aarde. De aarde trilt en beeft, dieren sterven massaal, het klimaat verandert, honger en oorlog liggen op de loer. Overal ter wereld hoort men vreemde geluiden en veel mensen “voelen” dat er iets staat te gebeuren.

Negeren wij de tekenen en zeggen wij: “Zulke dingen zijn niet voorbestemd in onze dagen?”

(Noot van de redactie: de verhalen over deze Verwoester doet ons denken aan de film Prometheus. Hierin wordt door diegenen die ons creëerden, koers gezet naar de aarde met als doel haar/ons te vernietigen. De "zelfmoord" van de co-maker van deze film, Tony Scott, en de (mogelijk) besloten boodschap in zijn creatie, zouden wel eens dezelfde grondslag kunnen hebben als wat de verzen hierboven ons vertellen.)

Bronnen:

The Kolbrin

Graceheart
Godlike Productions
Rabbithole

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl