De aarde beeft, trilt en schudt en dat op een schaal zoals we die in de recente historie van de mensheid niet hebben meegemaakt.

De effecten versterken elkaar, de tektonische plaat bij Indonesië breekt en dat heeft misschien weer rampzalige gevolgen voor Alaska.



Op 11 april dit jaar vonden er een aantal heftige aardbevingen plaats voor de kust van Sumatra in Indonesië. Volgens een rapport van wetenschappers waren die dusdanig heftig dat de Indo-Australische tektonische plaat aan (op)breken is.

vul 4

Dit is een gebeurtenis die we nog nooit eerder in de geschiedenis hebben kunnen observeren en een verdere indicatie dat de aardveranderingen nog veel heftiger zijn dan we tot nu toe dachten. De eerste aardbeving op 11 april was er één van 8.7 op de schaal van Richter en zorgde voor een complex netwerk van scheuren diep in de bodem van de oceaan.

Dit geweld zorgde tevens voor enorme naschokken op duizenden kilometers afstand, inclusief de Amerikaanse westkust. Hoe uniek dit is, moge blijken uit de woorden van een geoloog, professor Thorne Lay die zei: “Onze mond viel letterlijk open van verbazing. Dit hebben we nog nooit meegemaakt”. Eerst dacht Lay dat het computerprogramma wat zij gebruiken om data te analyseren een fout bevatte, maar niets bleek minder waar.

Uiteindelijk besefte hij en andere wetenschappers dat ze een historische gebeurtenis hadden gezien. Het in twee delen breken van de Indo-Australische tektonische plaat .

Wat ook absoluut uniek is aan de bevingen op 11 april is dat er nog nooit zulke krachtige naschokken zijn geweest op grote afstand. Deze werden geregistreerd tot een afstand van bijna 20.000 kilometer met 11 daarvan groter dan 5.5. op de schaal van Richter. De resultaten werden afgelopen woensdag bekendgemaakt op het nieuwsportaal van de wetenschap, Nature.

Maar daarmee stopt het niet. Er is nu een oplettend medemens geweest die een verband heeft kunnen aantonen tussen de aardbevingen en vulkanen in Indonesië en de recente (hevige) seismische activiteiten in Alaska. En dit verband valt te leggen door het meten van waterstanden van de oceaan met behulp van boeien die dit registreren. De bevindingen zouden kunnen wijzen op het “losbreken” van Alaska.

Gisteren is wederom de grote vulkaan Merapi op het eiland Sumatra uitgebarsten. Dit keer was de grootste uitbarsting sinds augustus vorig jaar. Het frappante is dat de boeien zowel bij Indonesië als bij Alaska tegelijkertijd een enorme waterverplaatsing van het oceaanwater laten zien.

Op de volgende plaatje zie je dit voor Indonesië. 

vul 2

En dit is wat er geregistreerd werd in Alaska.

vul 3

Dit niet één keer, maar tot nu toe is dat al drie keer gebeurd.

Ook zorgen de geweldige bewegingen van de tektonische platen dat het water van de oceaan dusdanig wordt verplaatst dat dit het magma in de aarde doet bewegen waardoor weer vulkaanuitbarstingen ontstaan.

De wetenschap heeft voor zover ons bekend, nog niet het verband tussen wat er in Indonesië plaatsvindt en in Alaska naar buiten gebracht. De vraag is of men dit verband al heeft gelegd.

Anderzijds, als je naar de algemenere berichtgeving kijkt dan is men hier wel degelijk van op de hoogte en al druk bezig met het voorbereiden op grote natuurrampen in Alaska. Zo verscheen op 29 augustus het bericht dat Alaska gigantische voorraadschuren aan het aanleggen is, met genoeg voedselvoorraden en andere essentiële zaken om het 5 jaar uit te zingen. En er worden in oktober in Alaska grootscheepse (de grootste ooit) oefeningen gehouden in verband met aardbevingen.

De veranderingen op aarde lijken nu in een soort stroomversnelling te gaan. Er is iets wat de aarde beroert, iets wat dit alles veroorzaakt. Wij zijn ervan overtuigd dat er mensen zijn die op de hoogte zijn van de aard van dit "iets" ondanks dat er niets over wordt verteld.

Bronnen:

Extiction Protocoll

Godlike Productions

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl