De blanke boeren in Zuid Afrika hebben het moeilijk. Alhoewel het een prachtig land is, zijn ze op de afgelegen plekken waar ze vaak wonen hun leven niet zeker.

Sinds 1994 zijn er in Zuid Afrika duizenden blanke boeren met bruut geweld om het leven gebracht. De aanleiding is vaak roofmoord voor simpele zaken aangewakkerd door haat uit het apartheidsverleden.


Haat die vaak professioneel nog eens extra wordt opgestookt door lieden zoals de voormalig leider van de jeugdorganisatie van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC), Julius Malema. Hij geldt als een van de meest invloedrijke jongemannen van het land. Meerdere keren begon hij op manifestaties liedjes te zingen met teksten als “Dood de Boeren, dood de farmers” (“Shoot the Boer, Shoot the Farmer”) en wakkerde daarmee de haat tegen de blanken aan.

Foutieve beweringen zoals dat “(zwarte)loonarbeiders slecht door de Boeren zouden worden behandeld” en dat “de blanken 80% van het land bezitten” – hoewel dat in het jaar 2001 in werkelijkheid minder dan 33% was – stookten de agressie tegen blanke Boeren nog eens extra op.

De blanke jongeren die opgroeiden in het Zuid Afrika waar de aprtheid heerste, waren vaak nieteens bekend met het fenomeen tot het moment dat ze op inmiddels volwassen leeftijd naar de universiteit gingen. Niemand vertelde hen dat de speelplaats waar ze speelden niet toegankelijk was voor zwarte mensen. Ze dachten er simpelweg niet over na en hadden ouders die zwegen.

Sinds de apartheid is afgeschaft is de Affirmative Action wet van kracht. Hierin staat dat zwarte mensen verplicht voorrang hebben bij bijvoorbeeld werkgevers ookal hebben ze daarvoor de kwalificaties niet. Er is sprake van het omgekeerde kwaad waarbij zwart nu wit is en vice versa. Minstens zo kwalijk en gruwelijk. Bovendien gaat veel kennis op deze manier verloren en daarmee glijdt het land in recordtempo de afgrond in.

“De Boerenmoorden zijn geen gewone misdaden, maar spelen zich af binnen een context waar de ANC-regering uit politieke overwegingen af wil van de blanke Boeren. Daarmee gaat het dus om volkerenmoord en om een misdaad tegen de menselijkheid”, zei de Zuid-Afrikaan Henk van de Graaf, vicepresident van de Transvaal Agricultural Union (TAU) in februari op een internationale conferentie in het Europese Parlement.

Iemand die ook erg begaan is het met het lot van deze boeren die veelal behoren tot de families van onze voorouders, is Pieter van der Meer. Het onderstaande is wat hij schreef naar de aanleiding van de mainstream media die nu eindelijk begint te ontwaken over bijvoorbeeld de ware toedracht en achtergronden in Irak.

Ingezonden artikel: "Genocide".

Naar aanleiding van het artikel over de erkenning van genocide in Irak (11-03-2013), wil ik graag aandacht vragen voor een volk dat ook al jarenlang verdreven, gruwelijk gemarteld en vermoord wordt. Een volk wat door haar eigen regering veracht, vernederd, tegengewerkt en verworpen wordt. En dat is het blanke Boeren volk in Zuid-Afrika.

Onze blanke bloedverwanten in Zuid-Afrika worden door zwarte bendes op de meest gruwelijke en barbaarse manier uitgemoord. (kijk op internet bij: plaasmoorde) De regering zelf is het die het zwarte volk ophitst om de blanke Boeren te vermoorden, om alle blanken te verwijderen uit Zuid-Afrika. De regering doet niets om de blanken te beschermen. Waarom is er in de Europese en met name Nederlandse regering en media maar zo weinig aandacht voor deze gruwelijke genocide?

Elke week wordt er een Boeren gezin uitgemoord. Meer dan 4000 Boeren en meer dan 68000 blanken zijn er al vermoord sinds 1994. Laten we onze broeders en zusters niet vergeten maar hen ook erkenning en bescherming geven. Waarom steunt onze regering wel het redden van Europese staten (o.a. Griekenland waar we geen enkele bloedband mee hebben) met miljarden, maar doen we niets om onze naasten te redden in Zuid-Afrika?

Tot zover Pieter van der Meer.

Een voorbeeld van het dagelijks leven van een blanke boer in Zuid Afrika kun je zien in onderstaande video. Drie jaar geleden werden de ouders van Joost en Wim van den Bosch op hun boerderij in Zuid-Afrika in koelen bloede vermoord. De buit; wat kleingeld en 2 mobiele telefoons. Sinds die tijd zit de schrik er goed in bij Joost en heeft hij zijn boerderij in Donkerhoek in Zuid-Afrika omgebouwd tot een zwaar beveiligde vesting.

Niemand komt zomaar binnen. Mocht dat toch gebeuren dan is een druk op de walkie-talkie genoeg om alle buren te alarmeren. Is zo'n vestingboerderij niet tegelijkertijd een gevangenis voor de mensen die erin wonen?

Bron:

E.J. Bron

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl