Journalisten in Turkije hebben het zwaar

Naar aanleiding van de verslaggeving rondom de rellen in Gezi Park zijn tientallen journalisten, onder druk van de regering van Premier Erdogan, ontslagen.

Daarnaast wacht een flink aantal van hen strafvervolging wegens vermeend terrorisme.



In een rapport dat afgelopen dinsdag door de oppositiepartij CHP (Republikeinse Volkspartij) werd gepubliceerd staat dat er op dit moment 64 journalisten gevangen zitten en dat er 123 van hen aanklachten van terrorisme tegemoet kunnen zien.

De partij beschuldigde Erdogan ervan het land in een half open gevangenis te veranderen en een natie te maken waar het voor journalisten niet mogelijk is om te leven en te werken.

Dan te bedenken dat in Turkije 24 juli de dag van de journalistiek is. Deze dag had gisteren meer de stemming van een begrafenis.

Zoals inmiddels bekend, staan de media in Turkije onder zware censuur en je moet het als journalist niet wagen om iets negatiefs over Erdogan te schrijven want dan riskeer je gevangenis of een torenhoge boete vanwege “belediging”.

Ahmet Altan, journalist, ondervond dit aan den lijve toen wij werd veroordeeld tot elf maanden gevangenisstraf vanwege “belediging” van Erdogan. Hij had nog geluk want later werd dit omgezet naar een boete van 2.000 Euro.


turk

Een andere journalist, Yavuz Baydar, werd deze week ontslagen bij de krant Sabah omdat hij twee kritische columns had geschreven over Erdogan. Nu is deze krant in handen van de schoonzoon van Erdogan, maar hetzelfde gebeurt ook met kranten waarvan de eigenaren geen familiebanden met deze president hebben.

Ook Erdogan zelf liet zich op deze dag van de Journalistiek niet onbetuigd en was van mening dat journalisten altijd het belang van het land, de openbare orde en de morele waarden in acht horen te nemen. De belangen en moraal die dan overeen dienen te komen met die van Erdogan uiteraard, dat dan weer wel.

Dat was de eerder genoemde Baydar even vergeten toen hij zijn stuk schreef wat vervolgens ook nog werd overgenomen door de New York Times:

“Het probleem is simpel, je hoeft alleen het geld maar te volgen. De Turkse mainstream media zijn in handen van rijke invloedrijke individuen die ook in andere sectoren een grote vinger in de pap hebben, zoals in de telecommunicatie, de banken- en de bouwsector.

Omdat alleen een paar grote televisiekanalen en kranten winst maken, hebben eigenaren de neiging om deze als een worst voor te houden aan de regering. En deze hebben weer mediamanagers nodig die zich onderwerpen aan de wil van de politici.

Het is niet mogelijk om serieuze journalistiek te bedrijven in een dergelijk vervuild systeem. Deze belangenverstrengelingen hebben de grote redacties in Turkije getransformeerd tot gevangenissen. De verslaggeving van de (economische) corruptie in Turkije is bijna nihil.

Hoe meer deze mediamagnaten betrokken raken in verdachte deals met de regering, hoe meer fatsoenlijke journalistiek door hebzucht naar de achtergrond wordt gedrukt. Een media die zelf corrupt is kan nooit op een geloofwaardige manier dit probleem in een breder verband blootleggen”.

Bronnen:

Common Dreams

Gedrukte Telegraaf

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl