Wij noemen onszelf "de ontwikkelde landen", maar zoals blijkt kunnen wij niet voor onze eigen kinderen zorgen.

In een land als Griekenland leeft nu al meer dan 40 procent van kinderen onder de armoedegrens.




We hebben eerder in de week kunnen zien wat de gevolgen zijn voor de jeugdwerkeloosheid door de steeds verdergaande bezuinigingen en het economisch herstel wat alsmaar om de hoek ligt, maar nooit komt.

Hoe er steeds meer geluiden klinken om jongeren die geen werk kunnen vinden dan maar onbetaalde slavenarbeid te laten verrichten.

Hoe zit het eigenlijk met de generatie die daar weer achteraan komt? De kinderen die nu nog te jong zijn om te werken en die horen te genieten van hun kindertijd?

Volgens door Unicef gepubliceerde cijfers begint die situatie ook steeds rampzaliger te worden en ook op dat gebied breekt wederom Griekenland alle records.

Griekenland was het eerste land in de Eurozone dat in opstand kwam, was het eerste land in Europa waar tweederde van de jeugd werkeloos was, was de eerste in de Eurozone die in gebreke bleef met betalen en heeft nu weer een triest record gebroken. Want zij zijn het eerste land in de zogenaamde ontwikkelde wereld waar meer dan 40 procent van de kinderen onder de armoedegrens leeft. 

ka 1


Zoals je kunt zien in de grafiek woont in Nederland ongeveer 13 procent van de kinderen onder de armoedegrens.

En hoewel wij bij de drie rijkste landen van Europa horen, is het percentage kinderen dat in armoede leeft hoger dan in landen zoals Slovenië, de Tsjechische Republiek of Slovakije.

Uiteraard is het percentage bij ons “goed” vergeleken bij landen als Griekenland en Spanje, maar ongetwijfeld zal het percentage kinderen dat in de westerse wereld in armoede opgroeit blijven stijgen omdat het economisch herstel iedere keer een fabeltje blijkt en de bankiers nog lang niet klaar zijn met het leegzuigen van de bevolking.

Het effect van in armoede opgroeiende kinderen is groot. Zo staat er bij de Stichting Kinderarmoede onder andere:  

Bijna de helft van de ouders kan geen nieuwe kleren voor hun kinderen kopen. Vakanties, een lidmaatschap van een sportclub, het vieren van een verjaardag of het meedoen aan schoolexcursies zijn niet vanzelfsprekend. Kinderen worden binnen en buiten het gezin met hun armoede geconfronteerd. Ieder kind gaat daar anders mee om. Sommige kinderen hebben een bijbaantje of proberen te sparen, maar vaker proberen kinderen hun omstandigheden te verbergen door er niet met hun vriendjes over te praten.

Ook praten de kinderen zo weinig mogelijk met hun ouders over geld en laten ze hen niet merken dat ze graag iets willen hebben of doen dat geld kost. Andere kinderen hebben het gevoel dat ze er toch niets aan kunnen veranderen. Ze voelen schaamte, jaloezie of uitsluiting omdat hun leeftijdgenoten veel meer hebben en kunnen doen. Ook kunnen ze verdriet of woede voelen als hun ouders hen steeds dingen ontzeggen. Sommige kinderen nemen de zorgen van hun ouders over.


De maatschappij draait op dit moment nog gewoon door. De middelbare en oude generaties hebben meestal nog vrij gemakkelijk een baan kunnen vinden, een huis kunnen kopen en reserves of pensioenen kunnen opbouwen.

Maar het zijn de jeugdigen en de kinderen die nu opgroeien die straks de rekening zullen betalen. Er zijn in onze beschaafde westerse wereld steeds meer kinderen die opgroeien in bittere armoe. Wanneer ze dan eindelijk de leeftijd en ervaring hebben om te gaan werken om voor zichzelf te zorgen, kunnen ze geen baan vinden.

Bronnen:

Zerohedge
Sitchting Kinderarmoede

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl