Er wordt veel aandacht geschonken aan één bepaald document dat door de CIA is vrijgegeven als onderdeel van de JKF files.
Hieruit komt belangrijk bewijs voort dat Hitler niet in de bunker is gestorven aan het einde van de tweede wereldoorlog en men vraagt zich af waarom er niets met deze informatie wordt gedaan.
Met de vrijgave van een aantal tot nu toe geheime documenten over de moord op president John F Kennedy (JFK) is een interessante ontwikkeling te ontwaren.
Eén van die vrijgegeven documenten toont aan dat het zeer waarschijnlijk is dat Hitler de oorlog heeft overleefd en zijn leven kon voortzetten in Zuid Amerika.
Het betreft het verslag van een bericht van een CIA agent in Zuid Amerika met de codenaam Cimelody-3. Deze agent vertelt dat een vriend van hem in september 1955 hem heeft verteld dat Adolf Hitler nog steeds in leven is. Die goede vriend had het verhaal van een voormalige SS para trooper, Philip Citroen. Deze Citroen claimt dat hij regelmatig contact had met Hitler en dat deze in januari 1955 was vertrokken van Colombia naar Argentinië.
De foto waar in het document aan wordt gerefereerd is de volgende:
Dit is wat er op de achterkant van die foto staat:
Kijk en luister bijvoorbeeld naar de volgende video van journalist David Seaman, waarin deze zich verbaasd afvraagt hoe het kan dat niemand wat met deze informatie doet en dat gebaseerd op bovenstaande er op zijn minst een diepgaand onderzoek moet volgen zodat straks de geschiedenisboeken kunnen worden herschreven.
Zo langzamerhand is wel duidelijk dat niets is wat het lijkt op deze wereld.
Om te beginnen is het document waar nu zoveel ophef over bestaat al in 2001 vrijgegeven volgens een Nederlandse website in april 2014:
Blijkens een in mei 2001 vrijgegeven CIA-rapport heeft de voormalige Waffen-SS’er Philip Citroen – die indertijd in Zuid-Amerika voor de KNSM werkte – in 1954 eens per maand contact gehad met Adolf Hitler, die toen onder de naam ‘Adolf Schüttelmayor’ in Tunja (Colombia) woonde.
Het is dus helemaal geen recent vrijgegeven document en waarom dit dan toch bij de JFK files zit, is ons niet helemaal duidelijk. Maar, zelfs als het wel een nieuwe onthulling zou zijn, dan verandert er weinig, want zoals duidelijk is, is er ook sinds 2001 niets gebeurd met die informatie en zijn de geschiedenisboeken niet herschreven.
En daar zijn een aantal goede redenen voor:
Wanneer je beseft dat de Nazi's in Duitsland samenwerkten met de Zionisten, dan begrijp je dat er in werkelijkheid heel andere belangen spelen dan wat het publiek wordt verteld.
Of dat een ruimtevaartorganisatie zoals NASA is opgericht als occulte organisatie en dat ook hier weer Nazi's opduiken.
Sinds de oprichting van NASA in 1958 is er alles aan gedaan om de occulte oorsprong van dit instituut voor het publiek verborgen te houden. De oorsprong die direct leidt naar wat men wel het “slechtste mens ooit” op aarde noemt, Alistair Crowley.
De hoogste rangen binnen NASA werden gedomineerd door leden van de geheime genootschappen zoals de Vrijmetselaars en voormalige Nazi’s, waarvan de meest bekende Wernher von Braun is.
Of, als je het volgende leest wat wij schreven in een artikel over de Naziwortels van de Europese Unie:
Een volgend vitaal onderdeel in de puzzel was de verbinding Rockefeller-Standard Oil-Farben. Het was natuurlijk de macht van Rockefeller (en Carnegie) die verantwoordelijk zijn voor de geboorte in Amerika van de farmaceutische medicijnen. Om de totale dimensie en de geschiedenis van de voortdurende chemische oorlogsvoering tegen de mensheid te kunnen begrijpen, moeten we weer terug naar de originele octopus, IG Farben.
De Tweede Wereldoorlog is nooit geëindigd. Men heeft simpelweg de strategie aangepast. En net zoals je de uitgebreide samenwerking kunt traceren tussen grote Amerikaanse bedrijven en de oorlogsmachine van de Nazi’s gedurende de militaire fase van de oorlog, zo kun je dat ook vandaag de dag met Amerikaanse bedrijven die bezig zijn hun bevolking te vernietigen zoals Dow, DuPont, Monsanto en een aantal anderen.
In ieder fascistisch systeem weigert het merendeel van mensen die erin werkzaam zijn, inclusief wetenschappers, om te geloven wat zich voor hun eigen ogen afspeelt. Zij blijven volhouden dat ze goed werk doen. Ze geloven dat zij aan de goede kant staan. Ze zien een grotere controle van boven naar beneden (top-down) als noodzakelijk en correct. Ze voeren redelijke verklaringen aan voor de veroorzaakte schade en/of dood.
Of, wanneer je het volgende leest, afkomstig uit een eerder artikel, waaruit blijkt dat de hoofdrolspelers uit Nazi Duitsland gewoon verder gingen met waar ze mee bezig waren:
De Neurenberg processen na de Tweede Wereldoorlog waren slechts een korte onderbreking van hun normale leven voor veel Nazi misdadigers.
Slechts enkele jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden door IG Farben de belangrijkste economische posities opnieuw ingenomen.
Een voorbeeld:
Kurt Hansen, BAYER-president van 1961 tot 1974. Deze man was in de Tweede Wereldoorlog medeorganisator van de veroveringstocht in het hoofdkantoor voor grondstoffeninvoer in Berlijn, de plaats van waaruit de economische uitbuiting van de veroverde landen werd gecoördineerd.
Carl Wurster, BASF-president en lid van de raad van commissarissen tot 1972. Tijdens het naziregime leider in de “Reichswirtschaftskammer”, de kamer van koophandel, tevens lid van de raad van commissarissen van de Zyklon-B fabrikant, Deutsche Gesellschaft für Schädlingbekämpfung (Degesch).
Carl Winnacker, HOECHST-president van 1952 tot 1969. Maakte deel uit van de coalitie tussen de nazi’s en IG Farben, tevens lid van de NSDAP en HOECHST-manager ten tijde van de menselijke experimenten in de kampen Auschwitz en Buchenwald. Hij inspecteerde het Auschwitz-complex op 17 juli 1942 en werd daar gefotografeerd.
Fritz Ter Meer, veroordeeld tot 7 jaar cel wegens plundering, slavenarbeid en massamoord, werd vervroegd vrijgelaten en bekleedde in 1956 alweer een directeurs positie in de raad van commissarissen van BAYER.
Ook in de politiek was IG Farben na de Tweede Wereldoorlog druk om hun mensen weer op belangrijke posten te kunnen laten plaatsnemen.
Ludwig Erhard, Bondskanselier van West-Duitsland van 1963 tot 1966. Hij was Tijdens het naziregime adviseur van IG Farben in de “Reichsgruppe Industrie” van de nazi’s.
Kurt-Georg Kiesinger, Bondskanselier van 1966 tot 1969, was NSDAP-lid van 1933 tot 1945 en leider van de omroep- en propaganda afdeling onder naziminister van buitenlandse zaken, von Ribbentrop.
Karl Schiller, minister van financiën van 1966 tot 1972. NSDAP-lid tijdens de Tweede Wereldoorlog, actief bij het “Weltwirtschaftsinstitut” van de nazi’s in Kiel en auteur van een opstel over de herschikking van Europa welke uitgevoerd zou moeten worden na de eindoverwinning van de nazi’s.
Ze hadden allemaal twee hoofddoelen in het naoorlogse Europa. Ten eerste: Het uitbouwen van de Bondsrepubliek Duitsland tot bolwerk van de farmaceutische en chemische industrie, en ten tweede: De opbouw van de “Europese Unie”.
Een van de grote ‘voorvechters’ voor de Europese eenwording, Helmut Kohl, heeft zijn ‘opleiding’ gehad bij IG Farben en gewerkt onder voormalig nazi-medewerker Carl Wurster, de president van BASF. Hij werd 16 jaar later bondskanselier van Duitsland. Nog voor het einde van zijn ambtstermijn benoemde hij Angela Merkel tot zijn opvolger.
Helmuth Kohl stelde de jonge Merkel voor als "mijn meisje".
Wanneer je al het bovenstaande goed tot je door hebt laten dringen, dan begrijp je dat de geschiedenisboeken zoals wij die nu hebben een sprookje zijn voor het gepeupel en dat de ontdekking van een document in de CIA archieven er echt niet voor gaat zorgen dat die sprookjesboeken zullen worden herschreven.