Moord op Arafat wijst richting Mossad

Ze dachten eerst dat hij wat verkeerds had gegeten op die dag, 11 oktober 2004 om half twaalf ’s avonds.

De 75-jarige Yasser Arafat, destijds leider van de Palestijnen, voelde zich ziek worden, gaf enkele keren over en daarna leek het wat beter te gaan.



Toen hij de volgende ochtend wakker werd, voelde hij zich wéér beroerd. De dokter kwam, zei dat het buikgriep was en gaf hem wat medicijnen. Tegen de avond ging het weer beter en er kwam zelfs een bericht dat hij weer bezig was met zijn normale werkzaamheden in Ramallah op de Westoever.

Gedurende de daarop volgende dagen was de situatie van Arafat stabiel, maar verbeterde ook niet echt. Doktoren stonden voor een raadsel en pas twee weken later waren enkele Tunesische artsen in staat de oorzaak van zijn ziekte vast te stellen: Trombocytopenie (het symptoom dat er te weinig bloedplaatjes (trombocyten) in het bloed aanwezig zijn). Bloedplaatjes zijn van vitaal belang voor de bloedstolling en te weinig ervan kan zorgen voor spontane interne bloedingen.

Arafat kreeg een ruggenprik en werd vervolgens overgevlogen naar het Percy Militair Hospitaal in Parijs. Op 3 november raakte hij in coma en op 11 november overleed hij door interne bloedingen in de hersenen.

Bijna tien jaar lang was de dood van deze man die door velen wordt beschouwd als de vader van het Palestijnse verzet, een mysterie. Terwijl zijn familie en zijn aanhangers altijd hebben volgehouden dat hij was vergiftigd.

De afgelopen week echter zijn we een stapje dichterbij de waarheid gekomen. Twee jaar geleden eisten de weduwe en dochter van Arafat een Frans onderzoek naar de oorzaak van zijn dood. Er is als gevolg daarvan een onderzoek uitgevoerd door Zwitserse wetenschappers op de kleding en dergelijke van Arafat. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in The Lancet: ze hebben sporen gevonden van Polonium-210, een hoogst giftig radioactief materiaal, op zijn hoofddoek, onderbroek en tandenborstel.

Het onderzoeksteam zegt dat ze monsters hebben genomen van bloed, zweet en urine van zijn kleding en dat ze een aanzienlijk hogere concentratie polonium-210 hebben gevonden dan ze hadden verwacht. Het verslag besluit dan ook met: “Deze resultaten ondersteunen de mogelijkheid dat Arafat is vergiftigd met polonium-210”. Dit is in overeenstemming met een ander onderzoek dat een jaar eerder werd uitgevoerd, eveneens op de kleding van Arafat.

De symptomen van Arafat waren bijna identiek aan die van een 43-jarige Rus die in 2006 naar een ziekenhuis in Londen werd overgebracht. Hij stierf enige tijd later. De man was een voormalig Russische geheimagent met de naam Alexander Litvinenko. Een lijkschouwing heeft uitgewezen dat hij is overleden door vergiftiging met Polonium-210.

Is hetzelfde de Palestijnse leider overkomen en zo ja wie waren de moordenaars?

Voor de meeste mensen is het antwoord voor de hand liggend. Israël of om meer precies te zijn, de Israëlische geheimedienst Mossad.

Het is duidelijk dat deze organisatie geen vuile truuks schuwt, inclusief kidnapping en moord. Het doden van Arafat zou wel liggen binnen hun scope van activiteiten.

Arafat was tenslotte al tientallen jaren bezig met campagnes tegen Israël en de illegale bezetting van Palestina. Diverse groeperingen onder het bewind van Arafat waren verantwoordelijk voor bomaanslagen, kapingen, moordaanslagen en andere aanvallen.

Sinds de oprichting in december 1949 heeft de Mossad een soort mystieke beroemdheid vergaard. Eén van haar eerste successen was de ontvoering van Adolf Eichmann vanuit Buenos Aires. Hij werd dan nog naar Israël gehaald om terecht te staan, met andere Nazi misdadigers werd zonder enige vorm van proces afgerekend.

In 1965 werd een 64-jarige man uit Litouwen, Herberts Cukurs, naar een klein huis in Montevideo in Uruguay gelokt door een stevig gebouwde kalende man die zichzelf Anton Kunzle noemde. Toen Cukurs de hal binnen stapte werd hij promp door een Mossad team doodgeschoten met twee kogels in het hoofd. Zijn lichaam werd in een grote hutkoffer verpakt met een briefje dat zijn moordenaars identificeerde als: “Zij die nooit zullen vergeten”. De moord was een vergelding voor de moord op de Joden door Cukurs in Riga gedurende de oorlog.

De Mossad heeft een lang geheugen en hun wraak is wreed en efficiënt zoals blijkt uit “Operatie Wraak”, als antwoord op de moord op 11 leden van het Israëlisch Olympisch Team door Palestijnen in 1972. Deze operatie duurde twee maanden en behelsde een wereldwijde serie van schietpartijen en bomaanslagen.

Alle moordaanslagen werden tot in detail gepland. Sommige waren rechttoe rechtaan schietpartijen, anderen, zoals het doden van de PLO man in Frankrijk, Mahmoud Hamshari, waren meer gecompliceerd.

Tegen het eind van 1972 plaatste een Mossad Team een bom onder het bureau van Mahmoud. Een Mossad agent die zich voordeed als journalist belde op. Toen Mahmoud de telefoon opnam detoneerde de Mossad de bom met een elektronisch signaal via de telefoonlijn.

Volgens bronnen heet de ultrageheime tak binnen de organisatie die de moorden uitvoert de Kidon-bayonet.

In 1997 zat de Kidon achter een mislukte moordaanslag op de leider van Hamas, Khaled Meshaal. Het plan was dat er een gif zou worden gesproeid in het oor van de Hamasleider terwijl hij in Jordanië was. Het dodelijke goedje was trouwens ontwikkeld in het beruchte Nes Tziona biologisch instituut.

De moordpoging op 25 september 1997 liep uit op een fiasco. Alhoewel agenten erin slaagden om gif in het oor van het slachtoffer te sproeien, werden er onmiddellijk twee van hen gearresteerd. De Jordaniërs waren furieus en stonden erop dat Israël een tegengif leverde om het leven van Khaled te redden.

Echter, dit soort mislukkingen zijn zeldzaam voor de Kidon. Hun meest recente en spectaculaire moord was die van Mahmoud Al Manbhouh, een hoge Hamas commandant die in januari 2010 dood in Dubai werd aangetroffen. Het werd al snel duidelijk dat hij geen natuurlijke dood was gestorven en dat het een moord was, uitgevoerd door de Mossad.

Tot grote verbazing van de hele wereld toonde Dubai beelden van de nagemaakte paspoorten van de moordenaars. Zij deden zich voor als toeristen uit Engeland, Ierland en Amerika.

Vandaag de dag is één van de meest riskante beroepen die van nucleair wetenschapper in Iran. Op 11 januari 2011 werd Mostafa Ahmadi Roshan, adjunct hoofd van de verrijkingsfaciliteit in Natanz, opgeblazen in zijn auto door een magnetische bom toen hij naar zijn werk reed. Zijn dood volgt op die van drie andere wetenschappers in 2010.

Ook aan het begin van deze maand toen Mojtaba Ahmadi van de cyberafdeling van de Iraanse Revolutionaire Garde, buiten zijn huis door in het zwart geklede motorrijders werd neergeschoten stond de Mossad bovenaan het lijstje met verdachten.

De vraag is nog steeds of de Mossad verantwoordelijk was voor de dood van Arafat.

De Israëliërs hadden de mogelijkheid om hem te doden en ze hadden het al eens eerder geprobeerd. In 1995 werd er door de Israëlische luchtmacht een PLO (front voor de bevrijding van Palestina waar Yasser leider van was) kamp in Tunis aangevallen. Zij gaven later toe dat het doel het gebouw was geweest waar Arafat zijn kantoren had. De overleefde de aanslag omdat hij op dat moment aan het joggen was.

In 2003, het jaar voordat Arafat stierf, claimde zijn veiligheidsadviseur, Hani Al Hassan, dat zijn baas niet minder dan 13 moordaanslagen had overleefd, inclusief een pakketje met Antrax dat in mei van dat jaar aan hem was gestuurd.

De aanslagen op Arafat dateren al van de jaren zestig. In december 1967 ontsnapte hij ternauwernood aan de dood in zijn villa in Ramallah. Hij hoorde Iraëlische stemmen, sprong van de tweede verdieping naar beneneden en verborg zich in een geparkeerde auto.

Een andere keer, in Beiroet, hadden Israëlische scherpschutters Arafat letterlijk in het vizier, toen de aanslag op het laatste moment werd afgeblazen door Generaal Ariel Sharon.

Arafat stond op het verlanglijstje van Israël wat omdat ze nucleaire wapens bezitten, toegang heeft tot Polonium-210.

Is het een Mossad agent geweest die de dodelijke dosis Polonium op zijn tandenborstel heeft gesmeerd zodat hij het via zijn tandvlees binnenkreeg? Vergezocht is het niet, zeker niet in het licht dat ze ook al iemand probeerden te vermoorden door gif in zijn oor te sproeien.

Bron:

Gulf News
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl