De Levensenergie, ook wel geest of innerlijke ziel, schenkt ons het leven.

Waar komen we vandaan, waar gaan we naartoe en hebben we eigenlijk wel een vrije wil of is alles al van tevoren voorbestemd?

Onze levensenergie, onze geest, onze innerlijke ziel, komt voort uit de externe ziel en is slechts een fractie van de externe ziel.




We hebben de afgelopen weken een aantal artikelen gepubliceerd over andere dimensies en hoe wij soms per ongeluk in een andere terechtkomen, maar ook andersom.

Als reactie daarop heeft een lezer het volgende relaas geschreven (dank!) dat we onze bezoekers niet willen onthouden, dus bij deze:

Het verschijnen van geesten, ook wel spoken genoemd, is een heel bekend fenomeen. En dat is zo oud als de mensheid. Er is gelukkig heel veel literatuur beschikbaar. In de esoterische boekhandel is het aanbod groot. En iedere fatsoenlijke bibliotheek heeft zeker een flink aantal boeken over deze materie.

Het komt regelmatig voor, dat de geest van overledenen wordt waargenomen. De geest van de overledenen kan zich blijkbaar onder bepaalde omstandigheden manifesteren. Dat kan van vlak na het overlijden, tot zelfs honderden jaren later voorkomen. Sommige geesten verschijnen slechts éénmalig, terwijl andere zich frequent aandienen. Men behoeft geen spiritist te zijn, om geesten te zien. Het kan eenieder gebeuren, om zomaar opeens een geest te zien. Als je niet met het fenomeen bekend bent, kan dit een zeer aangrijpende ervaring zijn. Ik heb hele flinke stevige stoere kerels, die met beide benen op de grond staan, van het ene moment op het andere zien veranderen in een psychisch wrak. Maar het kan ook een aangename ervaring zijn. Zelf heb ik een aantal ervaringen achter de rug. En al doende heb ik ermee leren omgaan.

Een hele bijzondere ervaring heb ik midden 90-er jaren met Allerzielen (2 november) in Rotterdam beleefd. Ik was op weg naar het RK kerkhof in Rotterdam-Kralingen, om een bloemetje op het graf van een overleden familielid te zetten. Op mijn weg daarheen kwam ik langs de protestante begraafplaats aldaar. Dat is een heel mooi groot parkachtig geheel met veel hoge bomen en omgeven door de grote brede sloot. Opeens zag ik aan de kant van de begraafplaats een jonge vrouw gehurkt bij die sloot zitten. Het was ijskoud en het vroor behoorlijk. Er lag een laagje ijs op het water. De vrouw zag erg grauw en was gekleed is een hele dunne witte trouwjurk. In haar armen had ze een baby. Ik schrok uiteraard vreselijk van dit aanzicht. Ik had het gevoel getuige te zijn van een poging tot zelfmoord. Ik wilde stoppen, maar dat ging niet. Er was teveel verkeer en geen ruimte om te parkeren. Opeens besefte ik intuïtief, dat de vrouw niet tot de fysieke wereld behoorde, maar een geest was uit de andere dimensie. Dat was voor mij een hele opluchting. Ik vermoed, dat deze scene zich keer op keer herhaalt en inmiddels door veel mensen is waargenomen.

Het moge duidelijk zijn, dat geestverschijningen een fenomeen is op het spirituele niveau. Helaas is onze kennis van dit niveau zeer beperkt. De wetenschap doet er het zwijgen toe. Ook de meeste theologen en priesters staan helaas met lege handen. Alleen in het alternatieve circuit vinden we wat antwoorden op onze vragen. Hierbij moeten we denken aan mensen, die zich bezighouden met spiritisme, New Age, esoterie (geheime leer) en dergelijke. We hebben hier dus te maken met een van de vele mysteries van het bestaan en het leven. U gelieve er goede nota van te nemen, dat er geen wetenschappelijke bewijzen beschikbaar zijn. Er zijn slechts heel, heel erg veel aanwijzingen voor handen.

Het begrip geest schijnt bepalend te zijn voor het onderscheid tussen leven en dood. Zonder geest leeft het lichaam niet. We zeggen immers niet voor niets, dat, wanneer iemand is overleden, dat het lichaam de geest heeft gegeven. Bij het overlijden verlaat de geest het lichaam, waarna de lichaamsfuncties stilvallen en het ontbindingsproces aanvangt. Als de geest het lichaam kan verlaten, is de geest ook ooit ingetreden. Sommige vrouwen beweren, dat zij tijdens de zwangerschap hebben gevoeld, dat de geest bij de ongeboren vrucht intrad. Meestal omstreeks de 3e maand. Vanaf dat moment gaat het kind dus een zelfstandig leven lijden.


xxx

De grote vraag is nu, wat geest is. De consensus is, dat geest niet fysiek is, maar een vorm van energie. Een hele subtiele energie, die we ook wel levensenergie noemen. Deze levensenergie kennen we onder vele benamingen, bijv. KI, KA, CHI, CHA, PRANA, Heilige Geest. Deze levensenergie werkt via onze chakra's (kruin, voorhoofd/derde oog, keel, hart, zonnevlecht/maag, onderbuik en stuit). Als de levensenergie niet goed functioneert, wordt het lichaam ziek. Bij afwezigheid van de levensenergie treedt de dood in. De Levensenergie, ook wel de geest, of innerlijke ziel genoemd, schenkt ons dus het leven.

De levensenergie, de geest, de innerlijke ziel, komt voort uit de externe ziel en is slechts een fractie van de externe ziel. De externe ziel bevindt zich in een andere, niet fysieke, dimensie De interne ziel communiceert met de externe ziel, maar dat gaat wel grotendeels buiten onze waarnemingen om. Af en toe merken we er iets van. Bijv. wanneer we spreken over intuïtie. Intuïtie is geen gevoel maar een plotselinge ingeving. Komt dus van buiten af. De innerlijke ziel, de geest, wordt ook vanuit de externe ziel begeleidt door geleide gidsen, ook wel engelbewaarders genoemd. De innerlijke ziel, de geest, krijgt bij de intreding taken en opdrachten mee. Dat is de voorbestemming. Zeker, de mens heeft een vrije wil. Maar deze staat wel in wisselwerking met de voorbestemming. Hoe vaak willen we niet iets. We bewegen hemel en aarde, maar het lukt niet. Kennelijk mocht het niet. En hoe vaak ervaren we niet, dat er toevallig iets gebeurt, dat te toevallig is, om toeval te zijn. En pas (veel) later begrijpen we opeens, waarom het gebeurde. Dat is dus de wisselwerking tussen voorbestemming en vrije wil.



xxx


Uit een externe ziel kunnen vele geesten voortkomen. Soms ontmoeten we iemand, waar we zielsveel van houden, of waarmee we een zielsverwantschap voelen. Dat zijn niet zomaar loze uitdrukkingen. Nee, dat zijn hele diepe gevoelens. Dit komt voort uit de diepte van ons innerlijk zijn en weten. Dit betekent overigens, dat er in de andere dimensie vele externe zielen zijn, die naast elkaar bestaan. Er wordt vaak gesproken over oude en jonge zielen. Hoe dat functioneert, weten we niet. We kunnen hooguit wat raden. Dat gaat ons menselijk begrip en kennis ver te boven.

De levensenergie is afkomstig uit de andere, de spirituele, dimensie. Wij kunnen daaruit tappen voor eigen gebruik. Maar wij kunnen levensenergie niet aanwenden voor een ander doel. Wij kunnen geen levensenergie opwekken. Daardoor is de mens niet in staat, om dode materie tot leven te brengen. Wij kunnen wel leven doorgeven, maar niet creëren. Leven creëren is iets anders, dan klonen of knoeien met DNA. Mocht de levensenergie niet goed functioneren, dan kunnen wij hooguit een helende actie in het lichaam ondernemen.

Bij het overlijden worden lichaam en geest gescheiden. Het lichaam gaat over tot ontbinding. De geest gaat terug naar de externe ziel. En de geest zal na enige tijd opnieuw indalen in een nieuw lichaam. Dat is dus de reïncarnatie. Helaas hebben de meeste mensen geen directe toegang tot herinneringen aan voorgaande levens. Kennelijk wordt dat deel van het geheugen bij de geboorte afgeschermd. Sommige kleuters echter, die net kunnen praten, komen wel eens met verhalen van: "vroeger toen ik nog groot was ......". Dat is dus meestal geen fantasie, maar wel een hele reële herinnering. Veelal gaat dat over, zodra deze kinderen de kleuterleeftijd ontgroeien. Er zijn overigens wel methoden, om herinneringen aan vorige levens op te halen, bijv. met behulp van een goede regressie-hypnotiseur.

Uit de vele verhalen van mensen, die een bijna-dood-ervaring hebben gehad, weten we, dat de geest het lichaam verlaat. Ze zien hun eigen lichaam. Soms zien ze de artsen druk bezig met reanimatiepogingen. Vervolgens gaan ze door een tunnel. Aan het eind van de tunnel is het licht van de externe ziel. Dat licht is vol genegenheid en liefde. Ze willen er blijven. Maar om de een of andere reden mogen ze dat niet. Ze worden teruggestuurd. Het is heel jammer, dat veel artsen er moeite mee hebben, om degelijke verhalen van hun patiënten serieus te nemen. Veel mensen hebben helaas schroom, om over dergelijke ervaringen te praten.

In principe gaat de geest na het overlijden dus terug naar de externe ziel. Er wordt beweerd, dat geleide gidsen de geest opvangen en daarbij begeleiden. Het overlijden noemen we eigenlijk liever overgaan, overgaan naar de andere dimensie. Daarmee bedoelen we de overgang van de fysieke naar de spirituele wereld. Maar die overgang gaat helaas niet altijd goed. Er zijn geesten, die de weg niet vinden, of hun geleidegidsen missen, of een "goede" reden hebben, om (nog) niet te vertrekken naar de andere dimensie. Deze geesten blijven aardgebonden. Ze worden vaak dolende geesten genoemd. Het kan zijn, dat de taak op aarde nog niet volbracht was. Of dat de geest nog op een andere geest moet wachten, om vervolgens samen over te gaan. Het kan ook zijn dat de dood op het verkeerde moment toesloeg, bijv. moord, of ongeluk, of medicatie, of euthanasie, of oorlogsgeweld. In dat geval begrijpt de geest niet, dat de scheiding met lichaam heeft plaatsgehad en leeft dolend verder in de aardse dimensie. Een dergelijke geest kan blijkbaar onder bepaalde omstandigheden worden waargenomen. Ervaring heeft mij geleerd, dat dergelijke manifestaties niet noodzakelijkerwijs aan een bepaalde locatie behoeft te zijn gebonden. Het kan ook voorkomen dat dergelijke manifestaties een relatie hebben met een bepaalde datum, een zeker voorwerp of een zeker persoon (nabestaande). Soms proberen deze dolende geesten een boodschap door te geven.

Er zijn ook veel ervaringen bekend, van geesten, die wel normaal zijn overgegaan naar de andere dimensie, maar zich toch aan de nabestaanden manifesteren. Meestal zo'n 6 weken na het overlijden. Deze geesten komen dan melden, dat het goed met ze gaat. Soms geven ze ook nog andere boodschappen door. De geest lijkt dan heel fysiek aanwezig, maar ook weer niet. Komt bijv. uit een foto te voorschijn of komt dwars door een muur, of zo. De nabestaande ervaart de communicatie vaak als fysiek, maar deze geschiedt in feite op een soort telepathisch niveau.

In dit verband is het zeker interessant de uitvaart-liturgie en -rituelen van de Rooms Katholieke kerk nader te beschouwen. Over het algemeen zal de geest van de overledene al zijn vertrokken, maar de kerk neemt geen enkel risico. De kerk houdt er rekening mee, dat de geest nog in de buurt van het lichaam rondwaart. Bij aanvang van de dienst wordt de kist met het stoffelijk overschot door een priester de kerk binnengeloodst. Om te beginnen noemt de priester de overledene bij naam en legt hij een houten kruisje op de kist. Op dit kruisje is de naam van de overledene vermeld. Dat kruisje is dus een zeer persoonlijk voorwerp geworden. Sommige priesters gebruiken hierbij tevens een brandende kaars, wijwater en wierook. Daarna wordt de kist voor het altaar opgesteld en aan weerszijden geflankeerd door brandende kaarsen. Deze kaarsen staan o.a. symbool voor het licht van het hiernamaals. Tijdens de Heilige Mis staat de overledene uiteraard centraal en wordt diverse keren aangesproken. Tegen het einde van de dienst zegt de priester heel nadrukkelijk, dat we afscheid gaan nemen en neemt daarbij terminologie als dood en overleden in de mond. De geest wordt er dus op gewezen, gescheiden te zijn van het dode lichaam. De priester besprenkelt de kist daarbij rijkelijk met wijwater. Voor zover de geest nog aanwezig is, wordt deze wordt dus wakker geschrokken en geconfronteerd met het overlijden. Daarna gaat de priester met wierook rond de kist. Van wierook wordt beweerd dat het geesten verjaagt. (Sjamanen maken niet voor niets graag gebruik van rokende sigaren of andere onwelriekende rook.) De priester prevelt al doende enkele gebeden, waarin naar de weg naar de hemel wordt gewezen. Daarna neemt de priester het kruisje met de naam van de overledene van de kist en hangt dit ergens in de kerk op. Vervolgens wordt de kist de kerk uitgeleidt. Meestal neemt men hiervoor een ander gangpad, dan waarlangs de kist werd binnengebracht. De bedoeling is de geest in verwarring te brengen. Je zou dit inderdaad in zekere zin naïef kunnen noemen. Maar zo het niet mocht baten, het schaadt ook niet. Daarna wordt op het kerkhof, alvorens de kist in het graf wordt neergelaten een en ander nogmaals herhaald. De priester gooit zelfs een schepje grond op de kist, om aan te geven, dat het lichaam van stof is en tot stof wederkeert. De geest wordt dus nogmaals bijgestaan, om over te gaan naar de andere dimensie. Ik heb eens een uitvaart meegemaakt, waarbij de priester een grote schaal met brandende wierook op het altaar plaatste terwijl de mensen de kerk verlieten. Kennelijk wilde deze priester voorkomen, dat de geest van de overledenen in de kerk bleef hangen. Hij had uiteraard geen behoefte aan spoken in zijn kerk. De kruisjes van de overledenen worden normaliter met Allerzielen (2 november) ritueel verbrand. Daarbij worden de overledenen bij naam genoemd en wordt er uiteraard weer kaarsen, wijwater en wierook gebruikt. Voor zover de geest nog niet is overgegaan, wordt deze dus nogmaals bijgestaan om alsnog over te gaan.

Ervaringen met geestverschijningen kunnen heel enerverend zijn. Degenen die dergelijke ervaringen hebben gehad, staan daarna vaak anders in het leven, dan voorheen. Er is meer tussen hemel en aarde, dan wij kunnen bevatten.

Het fenomeen geest en geestverschijning is zeer complex. Het is een van de grote mysteries van het bestaan en het leven. De wetenschap waagt zich er helaas (nog) niet aan. De meeste godsdiensten hebben zich zodanig in theologische doctrines en dogma's vastgebeten, dat ze geen echt antwoord hebben. Zinvolle antwoorden kun je slechts verkrijgen door de problematiek met een open en onafhankelijke mind te benaderen. Een goed begin is, om bij je eigen innerlijke weten en zijn te rade te gaan.

Hier dient een waarschuwende vinger opgestoken te worden. Ga nooit op eigen houtje met geesten experimenteren. Zeker niet, als je niet deskundig bent. Geesten oproepen is niet moeilijk. Een kind doet de was. De geest is uit de fles, eer je het beseft. Maar hoe krijgt Ali Baba de geest terug in de fles? Geest is energie, die zich niet laat sturen. Pas op, eer je het weet heb je spoken in huis, of erger nog demonen of entiteiten. Wij leven in de fysieke aardse dimensie. Geesten behoren tot de spirituele dimensie. Wij zijn op aarde, om aardse ervaringen op te doen en aardse taken te verrichten. Wij zijn niet op aarde, om met onze neus in de hemel te lopen.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl