Wij maken ons nu druk om censuur en alles wat voor de mensheid verborgen wordt gehouden, maar eigenlijk is dat geen nieuws.
Miljarden mensen wereldwijd gebruiken nog altijd de bijbel als leidraad, maar weten niet dat, en zeker niet waarom, ook dit boek is gecensureerd.
Wat bij niet veel christenen bekend zal zijn is dat de oorspronkelijke bijbel veel groter was dan de huidige versie die wij kennen. De oudste bijbel ooit is gevonden in Ethiopië, het land dat door christelijke reisorganisaties als volgt wordt aangeprezen:
Reis door noord en zuid Ethiopie, een land met eeuwenoude culturen en verrassende landschappen. De bakermat van de christelijke beschaving in Afrika.
Deze oorspronkelijke in Ethiopië aangetroffen bijbel bevat dan ook 88 boeken in plaats van de 66 die wij kennen. Eén van die ontbrekende boeken is die van Henoch.
Henoch was de overgrootvader van Noach, en de vader van Methusalem, en zijn boek geeft een unieke kijk op de wereld van voor de zondvloed - waarschijnlijk rond 9000 voor Christus. De naam Sumer betekent 'Land van de Wachters' dus Henoch leefde waarschijnlijk in het gebied dat nu Irak is.
Het volgende is wat wij eerder schreven over het boek Henoch.
Het eerste gedeelte van het Boek van Henoch omschrijft de val van de Wachters, de engelen boven de Nefilim. Het resterende gedeelte van het boek vertelt over de bezoeken van Henoch aan de hemel in de vorm van reizen, visioenen en dromen.
Shemjaza
Nadat de zonen van de mensen zich in die dagen hadden vermenigvuldigd werden dochters geboren, elegant en mooi. En toen de engelen, de zonen van de hemel, hen aanschouwden zeiden ze tegen elkaar: “Laten we uit de nakomelingen van de mens vrouwen kiezen en ook kinderen krijgen.” Toen zei hun leider Shemjaza: “Ik alleen zal lijden voor een dergelijke misdaad.” Maar ze antwoordden hem en zeiden: “We zweren allen dat we samen schuldig zijn en wij zullen onze intentie niet veranderen.”
Ze waren met tweehonderd en daalden neer op Ardis (in de tijd van Jared) wat de top is van de Armonberg (de Hermonberg in het hedendaagse Israël). Dit zijn de namen van hun leiders: Shemjaza, Urakabarameel, Akibeel, Tamiel, Ramuel, Danel, Azkeel, Saraknyal, Asael, Armers, Batraal, Anane, Zavebe, Samsaveel, Ertael, Turel, Yomyael en Arazyal. Ze namen vrouwen voor zichzelf, benaderden hen en leerden hen toverspreuken. En de vrouwen raakten zwanger en brachten reuzen voort. - Henoch 7:1-11
Wapens
Volgens Henoch waren de Zonen van God engelachtige wezens die omlaag kwamen naar het aardse rijk en op de Hermonberg een pact sloten om kinderen te krijgen met menselijke vrouwen.
Ze brachten de mensen spreuken, meteorologie, astrologie, astronomie, interpretaties van de schijngestalten van de maan, kruidengeneeskunde en de tekens van de zon, sterren en de maan. Bovenal leerden ze de mensen hoe ze wapens konden maken. De Zonen van God werden verantwoordelijk gehouden en Shemjaza en Azazel aangewezen als zondebok.
Grote invloed
De nakomelingen van de Zonen van God en de vrouwen waren naar verluidt de Nephilim. Maar ook de engelen die uit de hemel neerdaalden stonden bekend als de Nephilim. Je kunt het vergelijken met een Iers gezin dat naar de Verenigde Staten emigreert. Na emigratie zijn de gezinsleden officieel Amerikaans staatsburger, maar eigenlijk zijn ze zowel Iers als Amerikaans.
Uiteindelijk werd het door die Wachters en hun afstammeling een zodanige puinhoop op aarde dat God besloot dat het tijd werd de mensheid te vernietigen en dat er een nieuwe start gemaakt moest worden.
En dus kreeg de achterkleinzoon van Henoch, Noach, de opdracht om een ark te bouwen, de nodige mensen en dieren te verzamelen en om na de zondvloed de aarde opnieuw te bevolken.
Wanneer in christelijke termen wordt gesproken over engelen, al dan niet gevallen, dan worden ze altijd afgebeeld als mensen met vleugels. En iedereen in die tijd vond het dan klaarblijkelijk heel gewoon dat er mensen met vleugels tussen hen liepen.
Echter, de waarheid is waarschijnlijk dat die vleugels een soort symbolische voorstelling zijn van het feit dat deze Nephilim van en naar de hemel konden vliegen. En dat deden ze niet met hun vleugels, maar met hun ruimteschepen/modules.
De reden dat het boek van Henoch nooit in de bijbel is verschenen, is omdat het in detail eigenlijk het verhaal van de Anunnaki vertelt, althans een deel daarvan.
Evert Jan Poorterman zegt het volgende over dit volk:
Nibiru werd bevolkt door verschillende Reptielen-rassen en werd bestuurd door een elitaire aristocratie die bekend is als de Nefilim. Het woord zelf – Nibiru - is een Orion woord dat "het verbinden van de twee stammen" betekent. De Anunnaki waren een complexe kruising van verschillende geslachten. Ze waren een kruising van de Reptielen/Orion-lijn met de Sirius/Pleiaden-mens. De Anunnaki waren een van de meest technologisch geavanceerde buitenaardse rassen op dat moment. De Anunnaki waren een ras van veroveraars met woeste en wellustig gevoelens. Hun bewustzijn was vol bedrog en jaloezie. De Elite-klasse was vaak incestueus en hield bewust hun koninklijke bloedlijn Annunaki in tact. De Anunnaki waren biologische wezens met een extreme trots en arrogantie. Ze waren bezeten van veroveren en controleren. Ze probeerde hun onverzadigbare dorst te lessen door andere wezens te controleren en andere buitenaardse rassen te overheersen. De Anunnaki veroverden vele kwetsbare rassen en ontwikkelden complexe en onderdrukkende systemen die ze alle veroverde werelden oplegden. Ze ontwikkelden veel wrede en verwoestende wapens die zij zonder mededogen op hun slachtoffers uitprobeerden. Ze waren ook zeer bedreven in het gebruiken van MindControl, dat zij ontwikkeld hadden om hun gevangenen te controleren en te manipuleren.
Nadat de mens als slavenras genetisch in elkaar gesleuteld was met een bepaald doel, was het natuurlijk niet de bedoeling dat een aantal van die Anunnaki daar mee zou gaan knoeien door kinderen te krijgen samen met de resultaten van dat experiment (de huidige mens).
Hiermee werden dan waarschijnlijk bepaalde genetische codes zodanig verstoord bij de nakomelingen dat de leiding van de Anunnaki besloot om het experiment tot dan toe te schrappen en helemaal opnieuw te beginnen.
Ze wisten dat tijdens de passage van de planeet Nibiru er zodanige krachten op de aarde zouden inwerken dat er een “zondvloed” zou ontstaan en dus hoefden ze weinig te doen of hebben ze zelf gezorgd voor die passage.
Interessant is ook dat Henoch niet doodgaat, maar meegenomen wordt door een dergelijk ruimteschip, waar christenen dan weer het volgende over schrijven:
De opname van Henoch doet denken aan de opname van Elia, zoals beschreven in 2 Koningen 2:11. Beiden stijgen in een wervelwind (storm) op ten hemel in een vurige wagen met vurige paarden.
Een vurig paard dat in een wervelwind opstijgt richting hemel is natuurlijk letterlijk af te beelden als een paard dat in de lucht verdwijnt net zoals je bij een engel er een paar vleugels aanplakt, maar veel logischer is dat hier het vertrek van een landingsmodule wordt beschreven.
Christenen vragen zich ook af waarom het boek Henoch niet in de bijbel is opgenomen:
De vraag die velen zich hebben gesteld is, waarom men bij de samenstelling van de Canon, het "Boek van Henoch" niet heeft opgenomen terwijl alle schrijvers van het Nieuwe Testament er mee vertrouwt waren. Men citeerde vrijelijk uit dit boek waaruit blijkt dat de gegevens hierin als volkomen geïnspireerd werden beschouwd. Zo schreef bijvoorbeeld Judas, een van de dienstknechten van de Here Jezus over een profetie die door Henoch is uitgesproken.
Het antwoord is eenvoudig: Men wist dat er mensen zouden komen die de inhoud van het boek Henoch zouden ontcijferen en ontdekken wat er werkelijk gebeurde. Dat dit boek te gevaarlijk was omdat dit de controle die door de eeuwen is uitgevoerd door religies, wel eens volledig onderuit kon halen.
En dus rijdt tot op vandaag de dag, een profeet zoals Elia volgens de christenen op deze magische manier naar de hemel.
In een artikel uit 2008 zegt Matt Barber het volgende over Baäl:
De verering van Baäl in de praktijk ging als volgt:
Volwassenen verzamelden zich rondom het altaar van Baäl. Kleine kinderen werden vervolgens levend verbrand als offer voor de god Baäl. Te midden van de afgrijselijke kreten en de geur van verbrand vlees, hielden de gelovigen, zowel mannen als vrouwen, zich bezig met biseksuele orgiën. Dit hele ritueel was bedoeld om economische voorspoed te verkrijgen door Baäl op deze manier te inspireren om het te laten regenen en zo de vruchtbaarheid van “moeder aarde” te vergroten.
Wat blijkt?
De namen Baäl en Bel zijn andere namen voor de nog oudere Babylonische afgod Marduk, de god van de jacht.
Kortom, de grote Luceferiaanse baas Marduk (ook bekend als Nimrod) is onderweg met zijn planeet Nibiru en zijn trouwe volgelingen eren hem door het plaatsen van een tempel in zowel New York als Londen.