James Comey blokkeerde overeengekomen deal met Julian Assange

De situatie rondom Julian Assange zou nu heel wat plezieriger zijn geweest als er niet een hele smerige rol was gespeeld door het voormalige hoofd van de FBI, James Comey.

Er was al min of meer een deal rond met Assange, waarbij Wikileaks niet de beruchte CIA documenten zou vrijgeven en er garanties zouden komen voor Julian, toen Comey opeens de deal blokkeerde.


Het volgende is wat wij enkele dagen geleden schreven:

Maar, de man die misschien wel als de belangrijkste klokkenluider ooit de geschiedenis zal ingaan moet het doen met een kleine trouwe aanhang en wordt zo goed als volkomen genegeerd door de mainstream media.

Behalve als ze hem nog wat zwarter kunnen maken, zoals de Guardian nu doet door te insinueren dat hij wel zal samenwerken met de Russen omdat er vorig jaar een advocaat, Adam Waldman, een aantal keren op bezoek kwam bij Assange.  Waldman  doet ook werk voor een Russische oligarch en dus zal Assange wel samenspannen met de Russen is de conclusie.

Echter, niet alleen is bovenstaande een smerige streek van The Guardian, de werkelijke reden dat Waldman op bezoek kwam bij Assange is een heel andere.

Vorig jaar maart werd de wereld, althans de Amerikaanse geheime diensten, opgeschrikt door een enorme datadump van Wikileaks, betreffende duizenden gevoelige CIA documenten. Deze documenten stonden intern bij Wikileaks bekend als Vault 7. Ook wij hebben hier toen uitgebreid over geschreven.

Echter, hieraan voorafgaand vonden een hoop interessante zaken plaats.

De advocaten van Wikileaks namen in januari 2017 contact op met een Amerikaanse advocaat die goed ingeburgerd is in Washington. Adam Waldman is een zogenaamde lobbyist die voornamelijk met Clinton in verband word gebracht, maar die ook net zo gemakkelijk met de andere kant contact maakt.

Er werd door de Wikileaks advocaten aan Waldman gevraagd of hij bereid zou zijn om binnen de regering van Trump te poolsen of er belangstelling zou bestaan voor een mogelijke deal met de oprichter van Wikileaks.

Waldman had inderdaad voor de Russische oligarch Oleg Deripaska gewerkt als tussenpersoon in onderhandelingen met de FBI. Waldman was overeengekomen dat hij zijn werkzaamheden voor Assange gratis zou verrichten.

De schat aan informatie over de CIA die bij Wikileaks lag opgeslagen onder de codenaam Vault 7 was het onderhandelingsmiddel.

Waldman nam contact op met iemand binnen het Ministerie van Justitie, Bruce Ohr, een man die later gedegradeerd zou worden voor het niet onthullen van geheime besprekingen met Fusion GPS, het beruchte bedrijf dat later op de proppen kwam met het zogenaamde Steele dossier waarin aangetoond zou zijn dat het team van Trump met de Russen had samengewerkt. De vrouw van Bruce, Nellie Ohr, was door Fusion aangetrokken om te helpen Trump zoveel mogelijk zwart te maken.

Waldman en Ohr ontmoetten elkaar op 3 februari 2017 in Washington en daarnaast hadden ook Waldman en Assange diverse ontmoetingen in Londen. Tijdens die besprekingen had Assange laten weten bereid te zijn om alle namen van CIA medewerkers in de documenten zwart te maken, om zo hun namen en veiligheid te beschermen.

Alhoewel men binnen het Ministerie van Justitie een bloedhekel had aan Assange besloten ze toch om in ieder geval met Assange te onderhandelen omdat ze ook beseften dat wanneer Wikileaks die duizenden documenten zou vrijgeven, er diverse mensen gevaar zouden lopen.

Binnen het Ministerie werd een Officier van Justitie, David Laufman, aangewezen als de man die deze mogelijke deal verder uit moest werken.

Waldman ging daarna verder onderhandelen met Laufman over de eisen van Assange en die waren: een beperkte immuniteit en eenmalige vrije onbelemmerde gang naar een bespreking met Amerikaanse vertegenwoordigers. In ruil zou Assange dan zorgen dat er geen namen bekend zouden worden in de Vault 7 documenten van CIA medewerkers.

Daarnaast bood Assange aan technisch bewijs te zullen leveren over hoe de beruchte hack in het hoofdkantoor van de Democratische Partij (DNC) had kunnen gebeuren en bekendmaken wie het in ieder geval niet hadden gedaan. Laufman op zijn beurt bood aan om Assange behulpzaam te zijn bij het ontmaskeren van infiltranten binnen de Wikileaks organisatie.

Om te laten zien dat Wikileaks werkelijk beschikte over de gevoelige CIA documenten, gaf Wikileaks op 7 maart 2017 de eerste 8.000 pagina’s vrij. Dit motiveerde het Amerikaanse Ministerie om verder te onderhandelen, want ze vreesden wat er in het andere geval nog meer boven water zou komen.

Laufman liet weten dat de voorstellen tot nu toe positief waren ontvangen en er werd een informeel aanbod gedaan richting Assange. Ze noemen een dergelijk aanbod “Queen for a Day”.

De onderhandelingen gingen verder met de meer gedetailleerde uitwerking en daarnaast bood Assange nog zijn diensten aan om te helpen met het dichten van diverse beveiligingslekken in de systemen die Amerika gebruikt voor cyberoorlogsvoering.

Niet lang nadat de onderhandelingen waren begonnen had Waldman ook contact opgenomen met senator Mark Warner om hem te vragen of de mensen van het Senate Intelligence Committee nog contact wilden met Assange in het kader van hun onderzoek. Uiteraard werd Warner ook verteld over de lopende onderhandelingen met Assange en Warner aarzelde daarop geen moment, maar informeerde de toenmalige directeur van de FBI, James Comey.

Hierop kwam het bevel van Comey om onmiddellijk alle verdere onderhandelingen met Assange stop te zetten. Zowel Laufman als Waldman waren het hier uiteraard niet mee eens, maar uiteindelijk is dat toch wat er is gebeurd.

Wat vervolgens weer resulteerde in het door Wikileaks vrijgeven van alle resterende informatie in Vault 7 en de rest is geschiedenis.

Wanneer er geen blokkade zou zijn opgeworpen door Comey, dan had de wereld begin vorig jaar officieel geweten dat Rusland helemaal niets te maken heeft met die hack in het DNC, die eigenlijk geen hack was, omdat Seth Rich de stick met informatie persoonlijk heeft overhandigd.

En nu weten we ook gelijk de reden waarom Waldman op bezoek ging bij Assange en dat is een heel andere dan smeerbladen zoals The Guardian ons willen laten geloven.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl