Waar bij Europese verkiezingen door niemand over wordt gesproken

Men gaat naar de stembus en denkt een democratisch parlement te kiezen, maar niets is minder waar.

Het is een show voor de bühne en waar het werkelijk om draait hoor je (bijna) nergens.





In ons land hebben de mensen die daar behoefte toe voelden kunnen stemmen voor het Europees parlement.

Maar, het is helemaal geen echt parlement en zoals het er nu naar uitziet zal het dat ook nooit worden, want alle belangrijke beslissingen worden genomen door de ongekozen leiding van de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank. Deze twee vormen het dagelijks bestuur van de EU.

Wat de verkiezingen van vandaag wel zullen laten zien is een reflectie van de huidige stemming onder de bevolking. De conservatieven en de (extreem) rechtse partijen zullen groeien, omdat veel mensen de EU beu zijn en geen enkel voordeel voor de gewone burger zien.

Dit feit is volledig genegeerd door de mainstream linkse partijen en daar zullen ze nu de prijs voor gaan betalen.

Terwijl de verkiezingsshow, die geen enkel resultaat zal hebben, vrolijk verder gaat, gaat het slecht met de Europese economie.

Het BBP (Bruto Binnenlands Produkt) van de EU stagneert en is in de zes grootste economieën van de EU in de periode tussen 2008-2017 met 12 procent gekrompen.

Het Politbureau, oftewel de Europese Commissie, de leiding van de EU negeert volkomen wat de mensen willen en buigt als knipmessen voor de grote bedrijven. De ECB die de bijnaam heeft “slechtst gerunde centrale bank ter wereld” te zijn, zal ondanks al het geld dat ze hebben bijgedrukt de situatie echt niet redden.

Amerika en dan met name Trump heeft al diverse keren aangegeven dat Europa hem geen biet interesseert en de landen alleen nuttig vindt als gehoorzame vazalstaten in de grotere plannen.

In alle Europese landen wordt de ongelijkheid tussen arm en rijk groter en in Frankrijk zien we een volkomen totalitair bewind in actie tegen de gele hesjes. Echte inkomensstijgingen zijn er de afgelopen tien jaar nauwelijks geweest in de EU en de werkelijke koopkracht holt zienderogen achteruit.

Het instrument dat ervoor zorgt dat rijkdom van de armen naar de rijken vloeit, heet schuld. Schuld betreft zowel de private sector als de overheid en zijn mechanismen om de rijkdom en macht van de zwakken naar de sterken en van de velen naar de weinigen over te hevelen.

Dit is een welbekend fenomeen binnen financiële kringen, maar de gewone burger krijgt hier nauwelijks iets van mee en het is ook geen onderwerp waar je partijen over hoort tijdens de Europese verkiezingen.

De totale staatsschuld van de EU landen bedraagt 13.000 miljard euro (13.000.000.000.000), hetgeen gelijkstaat aan 80 procent van het BBP van de EU landen.

Binnen die EU echter zijn er enorme verschillen zoals te zien op het volgende plaatje (klik erop voor een grotere versie).

Griekenland bijvoorbeeld heeft een schuld van 335 miljard euro, oftewel 181 procent van haar BBP, Italië 2.300 miljard euro (132 procent) en Portugal 225 miljard euro (122 procent).

Daarentegen ligt de Nederlandse staatsschuld rond de 400 miljard euro, hetgeen 59 procent van BBP is, terwijl Duitsland een schuld heeft van 2.000 miljard euro, hetgeen 61 procent van BBP is.

xxx

De staatsschuld is geen natuurlijk fenomeen, het is een politieke keuze. Vandaag de dag wordt staatsschuld vooral gebruikt om grote bedrijven te subsidiëren, terwijl de welvaartsstaat voor je ogen wordt afgebroken.

In plaats van de rijken aan te pakken en te zorgen dat ze eindelijk ook een keer belasting gaan betalen, waardoor overheden voldoende geld zouden hebben, doen ze dat niet en gaan ze geld lenen bij diezelfde rijken om vervolgens daarover een klap rente te betalen.

Dit is uiteraard “by design” en niet door toeval, want door dit proces van schulden opbouwen, worden rijkdommen van de armen naar de rijken overgeheveld.

Een prachtig voorbeeld daarvan hebben we kunnen zien in Griekenland. In 2010 benoemde de Troika zichzelf tot redder van Griekenland. Het land had toen een schuld die gelijk was aan 109 procent van haar BBP, ongeveer vergelijkbaar met die van België nu.

De Troika die bestond uit de Europese Commissie, de ECB en het IMF legde Griekenland draconische bezuinigingsmaatregelen op en daarnaast moesten ze door verkoop van staatseigendom zorgen voor liquide middelen.

Al deze inspanningen van de Grieken hebben hen niet gered, sterker nog, ze zijn armer dan ooit tevoren, zijn vitale delen van hun infrastructuur kwijtgeraakt en zijn voor de eerstkomende eeuwen met recht schuldslaven met een schuld die nu gelijkstaat aan 180 procent van BBP. Bijna verdubbeld sinds “de reddingsoperatie” van de Troika begon.

De rest van Europa is slechts één crisis verwijderd van het lot van Griekenland. En gezien de huidige economische malaise en de steeds verder uitdijende handelsoorlogen is die crisis een kwestie van vroeger in plaats van later.

En met de Europese verkiezingen achter de rug zodat alle parlementariërs weer een aantal jaren achterover kunnen leunden en hun kiezers verraden, met daarnaast een volledig ongekozen corrupte Europese Commissie aan het roer, ziet het er beroerd uit voor ons Europeanen.

Zeker nu de kanaries in de kolenmijn bij bosjes dood van hun stok vallen.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl