Anunnaki, onze Goden – deel 247 – De ‘engelen’ draaien om GOD heen... als dansende Muggen...

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.



De literatuur van de Babyloniërs en Assyriërs

In ‘Mythen en Epen’ schrijft H. A. Brongers; ‘Er was een tijd dat Hemel en de Aarde nog niet bestonden’. En dat klopt, getuige de steeds aangehaalde gebeurtenissen uit het begin van ons zonnetstelsel, waarin de geweldige gebeurtenis van de ‘hemelstrijd’ wordt verteld. In de baan die we nu kennen als de astroïdengordel, draaide de grote rode planeet Tiamat haar rondjes om de Zon. Als dan een indringer van buiten; de Stier, zich op de rode lap, planeet Tiamat, stort... ontstaat de hemelstrijd en daarbij is de kleine jonge nog vuur brakende ster de overwinnaar en Tiamat, de gehalveerde planeet, de verliezer. Haar bovendeel wordt tot gruis geslagen en vormt de astroïdengordel en haar onderdeel wordt weg geketst naar een nieuwe baan om de Zon. Dat is de ‘Schepping van Hemel en Aarde’.

Het onderdeel wordt door een derde planeet van de jonge nog vuur brakende ster naar ‘onbekende verten’ gevoerd. Dat is Lucifers val ‘naar aarde’. Zij neemt in haar val een ‘Engel God’s’ mee. En een ‘engel’ moeten we zien als een bodyguard. De Heere God had aanvankelijk zeven ‘engelen’ en er resteerden er nà de ‘hemelstrijd’ nog maar vier. Engel in oertaal Kwando is EN GE EL/LE >, met de betekenis; ‘Heer-gehoorgeven-ellips/leven’, ofwel de ‘engelen’ moeten gehoor geven aan GOD, aan de Heere God, de grote kleine bruinrode dwergster, omdat hij hun ‘heer en gebieder’ is. Hij is hun Vader, hij is hun leider en zij doen wat ze moeten doen... en dat is de Heere God volgen op zijn lange ovale baan om de Zon. Zij vergezellen hem, zoals eens de Heere God met twee engelen aan Abram verscheen:

xxx


xxx


xxx

Genesis 18:1 Daarna verscheen hem de Heere aan de eikenbossen van Mamre, als hij in de deur der tent zat, toen de dag heet werd.

Genesis 18:2 En hij hief zijn ogen op en zag; en ziet, daar stonden drie mannen tegenover hem; als hij hen zag, zo liep hij hun tegemoet van de deur der tent, en boog zich ter aarde.

Genesis 18:22 Toen keerden die mannen het aangezicht van daar, en gingen naar Sodom; maar Abraham bleef nog staande voor het aangezicht des Heeren. Genesis 18:23 En Abraham trad toe, en zeide: Zult Gij ook den rechtvaardige met den goddeloze ombrengen?

Genesis 18:33 Toen ging de Heere weg, als Hij geëindigd had tot Abraham te spreken; en Abraham keerde weder naar zijn plaats.

Genesis 19:1 En die twee Engelen kwamen te Sodom in den avond; en Lot zat in de poort te Sodom; en als Lot hen zag, stond hij op hun tegemoet, en boog zich met het aangezicht ter aarde.


De engelen zijn Planeten en ook gardesoldaten...

De ‘mannen’ die Abram en Saraï bezochten waren de Heere God (Jahwèh) met twee ‘engelen’, ofwel gardesoldaten... Ze bezoeken hem om te zeggen dat ze Sodom en Gomorrah gaan vernietigen en om hem te vertellen dat Saraï en hij nog een zoon zullen krijgen. Saraï moet besmuikt lachen, de Heere God Jahwèh en zijn twee Engelen eten brood met boter en melk en kalfsvlees. Daarna staan ze op en vertrekken; de de twee Engelen naar Sodom en Gomorrah en de Heere God Jahwèh terug naar huis. Goed verder met de uitleg van het woord/begrip ‘engel’. Stel je een ster voor die reist door de ruimte, met om hem heen, enkele planeten. Ze reizen mee, ze blijven in zijn kielzog of ze draaien hun banen om de ster heen... en dat moet kunnen, want de Maan draait met onze planeet mee...

zonder enige problemen. Dat schijnt ook een ‘kosmische wetmatigheid’ te zijn. Ik zag het eens op TV; in een wetenschappelijk programma.Man, ruiter zat te Paard, en reed met Paard rondjes. Een metafoor voor een om een ster draaiende planeet zeg maar... de ruiter wipte op en neer tijdens de draf van het Paard en... gooide steeds een Appel omhoog en ving die ook weer op. Als we afgaan op zwaartekracht en ervaringen uit ons dagelijks leven, zou de Appel achter de ruiter te Paard moeten vallen, maar doet dat niet omdat... en nu komt het... omdat Appel, ruiter en Paard één geheel zijn! Ze draaien om een middelpunt en ogen als losse elementen, maar vormen samen toch één compleet draaiend geheel! En zo is het met de Maan ook; zit vast aan planeet Gaia/Terra...

xxx

Gaia/Terra reist door de ruimte en maakt in één jaar tijd een rondje om de Zon en de Maan draait vanzelf mee... valt niet op de grond, maar blijft gekleefd aan onze planeet! Ze zijn een, in harmonie met elkaar...

xxx

De Maan veroorzaakt door haar aantrekking tweemaal daags ‘eb en vloed’... 

Gaia en Maan zijn als ruiter te Paard en de opgeworpen Appel

en zo moeten we de ‘engelen God’s’ ook zien. Ze maken met zijn vieren deel uit van het ster systeem. En vormen samen alle vijf één compleet systeem... zoals ook onze ster Zon tijdens haar reis door de Melkweg ook gewoon de planeten meetrekt omdat ze deel zijn ven het geheel. Nou weet ik niet meer zeker of de ruiter te Paard beschreven werd in een hoofdstuk in een boek van Harry Mulisch of dat een ander deze ontdekking deed. Harry Mulisch zou in trance geraakt zijn toen hij steeds weer en onophoudelijk dezelfde pianotoets aansloeg. In die trance zag hij... als dat zo is... die ruiter te Paard met de opgeworpen Appel. Anders, als ik me het vergis haal ik Mulisch en het TV-programma door elkaar. Het hoofdstuk heet; ‘Het Octaaf’.

Het Griekse begrip ‘harmonia’ was oorspronkelijk een ambachtelijke term die zoveel betekende als het samengevoegd zijn van verschillende dingen of onderdelen tot één ding.

Maar misschien moet ik het zoeken in het Italië van Galileo Galilei of Giordiano Bruno... Ik kom er vooralsnog niet uit. Ik zal verder moeten zoeken, maar de uitkomst is gevonden. Een ruiter te Paard (een draaiende planeet) die een Appel opwerpt en weer vangt (de Maan) valt niet op de grond, maar vormt een eenheid met de ruiter te Paard. De Appel is in harmonie met de ruiter, gezeten op het Paard. Dit verklaart de beweging en de ‘Val van Lucifer’, want een derde Engel God’s ketste het restant van de planeet Tiamat, naar onbekende verten, neer een onbestemde plaats... en dat was tussen de planeten Venus en Mars. Kingoe (Maan) de grootste van de elf monsters die uit de buik kwamen (geboren werden) van Tiamat viel in die val mee. De derde Engel boorde zich...

Aarde is de baan tussen Venus en Mars; naast de Rode in de wateren...

in de buik van Lucifer en die viel samen met de Maan naar een nieuwe bestemming; de Aarde. Lucifer werd uit de Hemel gestoten en viel ‘naar aarde’, naar een nieuwe positie (baan) om de Zon. Aarde in oertaal Kwando is A AR DE >, met de betekenis; ‘water-rood-definitief’, ofwel de nieuwe baan om de Zon was ‘in de wateren’, in de ruimtewateren tussen de Rode planeet Mars en Venus in. Venus en Mars zijn een Tweeling en werden rum opgeschrikt en uiteen gedreven. Lucifer, nu Gaia of Terra, nam die nieuwe positie in, samen met haar begeleidster, de Maan! Terug naar het begin van dit verhaal; de schepping en herschepping van ons zonnestelsel. De jonge vuur brakende ster baarde zeven ‘engelen’, zoals de planeet Tiamat elf ‘monsters’ baarde. Een een ‘engel’ is dus...

een begeleider, een maatje, een vazal en een bodyguard. Niet alle planeten hebben begeleiders en die er wel een, twee of meer hebben, hoeven niet zo te functioneren zoals de jonge ster met zijn zeven (en later nog maar vier) planeten. In het geval van de tweede ster van ons stelsel zijn de ‘engelen’ zeer betrokken. Zij draaien waarschijnlijk veel dichter om de ster heen en hebben daardoor meer betrokkenheid. Ze ‘dansen als Muggen’ om de ster heen zoals de Hopi in Amerika aangeven. Om hun illustere ster Kachina draaien de ‘nephews’, de Neefjes (bloedverwanten) die de Groningers Muggen noemen... en deze ‘muggen’ dansen om de planeet heen... en vormen samen met hem één geheel! Ze tollen om hem heen en zijn te zien als een grote knots. Daar schreef ik eerder over...

xxx

De vraag blijft; met welke knots zwaaide Herakles?! Want als hij de vruchtbare levensbrenger is dan...

xxx


Jezus zoals veel gelovigen hem zien terugkeren (weerkeren – wekerom - weer keer om...) in plaats van in een grote vloot ruimteschepen! 

Herkules de knotsenzwaaier...

in aflevering 118 onder andere. De godheid Hercules of Herakles is de knotszwaaiende held en ik zie zijn knots als de vier resterende Muggen/planeten om de tweede ster RA. Laten we eens kijken naar de naam Herakles; HE RA KA/KE LE ES?SE >, met de betekenis; ‘heftig-stralen-openen/keren-leven-ishet/seker’, ofwel de Vader God RA is heftig en hevig in zijn ‘keren’. Dat slaat volgens mij niet op zijn ‘keerpunten’ in de verre ruimte en die om de Zon, maar op zijn wederkeer elke 3600 jaren. Dat is heftig te noemen. De heftig stralende keert weerom (de naam van het dorp Wekerom op de Veluwe betekent volgens Pieter van der Meer ‘weer keer om’, vanwege de tweejaarlijkse zonnewende die daar in de oudheid gevierd werd - daarover ooit later meer...), met heel veel ‘leven’.

De mensen zullen vervuld zijn van angst, omdat iedereen dit teken in de hemelen, in onze atmosfeer, bij de wederkomst van Jezus Christus zal zien. Zij zullen niet begrijpen wat ze zien, maar het zal een enorm schouwspel van krachten en tekenen op ‘Aarde en in de Hemelen’ zijn. ‘Want gelijk de bliksem komt van het oosten en licht tot het westen, zo zal de komst van de Zoon des mensen zijn’ (Mattheüs 24:27). Jezus Christus voorspelde deze tijd in verschillende schrift-gedeelten en maakte duidelijk dat de mensen zijn wederkomst zouden kunnen zien. Christus en zijn verrezenen zullen op die dag letterlijk zichtbaar zijn in de atmosfeer en vandaar naar beneden op aarde komen. ‘Terstond na de verdrukking dier dagen zal de Zon verduisterd worden en de Maan zal haar glans niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen en de machten der hemelen zullen wankelen. En dan zal het teken van de Zoon des mensen verschijnen aan de hemel en dan zullen alle stammen der aarde zich op de borst slaan [de mensen zullen bang zijn voor datgene wat ze zien, omdat ze het niet kunnen begrijpen] en zij zullen de Zoon des mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en heerlijkheid. En Hij zal zijn engelen uitzenden met luid bazuingeschal [dit is de tijd wanneer de zevende trompet weerklinkt en het tijdstip aankondigt van de wederkomst van Jezus Christus, de opstanding van de 144.000, de komst van Gods Koninkrijk op aarde en de ondergang van hen die de aarde verderven] en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier windstreken, van het ene uiterste der hemelen tot het andere’. (Mattheüs 24:29-31).

Evert Jan Poorterman 

Delen tekst zijn overgenomen uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes, de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1933 - ...), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl