Wordt moordzaak Marianne Vaatstra alsnog opengebroken en Demmink gearresteerd?

Net wanneer je denkt dat de moord op Marianne Vaatstra misschien wel voorgoed de geschiedenis in zal gaan als de zoveelste Nederlandse doofpot, gebeurt er iets.

Een rechter in Rotterdam gaat op 15 augustus 2017 beslissen of de man die getuige was van de moord op Marianne onder ede mag worden gehoord.



Wanneer eindelijk boven water zal komen wie de werkelijke moordenaars zijn van Marianne Vaatstra en vooral ook wie verantwoordelijk zijn voor deze enorme doofpot, dan breekt er in ons land waarschijnlijk niets minder dan een soort revolutie uit.

Dan zal blijken dat het publiek niet alleen immens is voorgelogen, maar dat het Openbaar Ministerie zelf een dader heeft uitgezocht en deze erin heeft geluisd om de ware toedracht af te dekken.

In de periode rond de moord (1999) komen een aantal bekende figuren naar voren die een belangrijke rol in deze giga doofpot hebben gespeeld en dat zijn de, volgens talloze getuigen, beruchte en van kinderverkrachting verdachte Joris Demmink en Harm Brouwer.

Joris Demmink werd later gepromoveerd tot hoogste baas (Secretaris Generaal) op het Ministerie van Justitie en Veiligheid, maar was op het moment van de moord op Marianne directeur-generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken.

Een tweede belangrijke hoofdrolspeler is Harm Brouwer, misschien wat minder bekend, maar daarom niet minder gevaarlijk. Ten tijde van de moord op Marianne was hij Hoofdofficier van Justitie in Leeuwarden en toevalligerwijze werd hij twee weken na de moord benoemd tot president van de rechtbank van Utrecht. In 2004 werd hij als verdere beloning benoemd tot procureur-generaal van het OM en in juni 2005 werd hij als Super PG zelfs voorzitter van dit college.

Saillant detail is dat van deze twee hoofdrolspelers Brouwer als hoogste functionaris binnen het OM degene was die moest besluiten tot het wel of niet vervolgen van Joris Demmink voor het verkrachten van kinderen. Joris Demmink is door het OM nooit vervolgd.

Omdat de druk vanuit de bevolking groot blijft en iedere keer deze moordzaak weer boven komt drijven, besluit het doofpot team, meer dan tien jaar na de moord, tot het zoeken van een zogenaamde patsy; iemand die deze moord in de schoenen kan worden geschoven.

Na enig zoekwerk vinden ze de perfecte kandidaat. Boer Jasper Steringa die in de buurt woont en die het “perfecte profiel” bezit. Er wordt een grootscheeps DNA onderzoek ingesteld, waarbij men zorgt dat Jasper daarbij zit en de rest is history, zoals ze zeggen.

Volgens vrienden en bekenden van de man lijdt hij aan een psychische stoornis.(…) Jasper S. kampt met een zogenoemde dissociatieve stoornis, waardoor hij soms niet beseft wat hij doet en wat de gevolgen zijn. De aandoening kan gepaard gaan met geheugenverlies. (…) De stoornis is door een psychiater ontdekt toen hij in 2009 werd veroordeeld voor joyriding, blijkt uit een rechtbankverslag. (BRON: AD, “Verdachte in zaak-Vaatstra heeft stoornis”, 20-11-2012)

Maar, ondanks de inmiddels veroordeelde patsy gaat deze zaak niet weg en zal blijven terugkomen.

Onderzoeker Wim Dankbaar heeft de rechtbank verzocht om een aantal getuigen onder ede te laten horen. Het verzoek hiertoe is door de rechtbank niet afgewezen, maar de rechter wil een mondelinge zitting op 15 augustus 2017 in de rechtbank Rotterdam om dit verzoek persoonlijk te behandelen.

Van de getuigen is Faek Mustafa de belangrijkste omdat hij aanwezig was bij de moord op Marianne en deze heeft aangegeven bereid te zijn tijdens een verhoor onder ede meer te verklaren dan dat hij tot nu toe heeft gedaan in een schriftelijke verklaring.

Het volgende is wat Mustafa tot nu toe heeft verklaard:

Op zaterdag 1 mei 1999 ben ik door de politie opgehaald en heb ik op het politiebureau te Buitenpost een verklaring afgelegd inzake de moord op Marianne Imke Vaatstra. Ik wil niet prijsgeven hetgeen ik heb verklaard maar wens wel aan te geven dat ik in ruil voor het vertellen van het adres van mijn vriend Ali Hussein Hassan in Leeuwarden men mij verder met rust zou laten. Men wekte bij mij de indruk dat Ali aldaar gearresteerd zou worden. Vervolgens heb ik Ali nooit meer gezien.

Ik ben tegen mijn wil in getuige geweest van de moord op Marianne Vaatstra maar wens over de details niet te verklaren. Wel verklaar ik bij deze dat Ali Hussein Hassan Marianne heeft gedood in de caravan van Wolfgang Hebben, bewoner van het AZC Kollum op dat deel dat niet tot het AZC behoorde maar werd bewoond door vaste standplaatshouders uit de periode dat het AZC nog niet bestond.

Ik verklaar dat ik weet wie een derde persoon heeft gebeld om in de nacht van de moord naar Leeuwarden te brengen. Ik verklaar dat ik er met niemand over heb durven praten maar wel op zondagmiddag twee mei negentienhonderd negenennegentig in de namiddag met een vriend heb besproken wat er in de afgelopen nacht is gebeurd. De identiteit van die vriend heb ik gedeeld met de auteur(s) van het boek ‘Het verboden dagboek van Maaike

Marianne kwam wel vaker in de caravan van Wolfgang Hebben. Zij is die bewuste nacht daarheen gebracht door Ludger Dill in diens auto, een donkergrijze Mercedes stationcar.

Ik verklaar dat de mij bekende Ali Hussein Hassan, die Marianne heeft gedood, niet de persoon was die door Justitie is gearresteerd in Istanbul in oktober 1999. Deze persoon ken ik niet en heb ik slechts gezien op TV. Ik heb hem nooit in levende lijve gezien.


De verklaring van Faek komt ook exact overeen met wat andere mensen verklaren, zoals Riad Elmakhour die in die bewuste nacht in het AZC in Kollum op bezoek was en later die nacht terug zou gaan naar Leeuwarden.

Riad verklaart onder andere het volgende:

Eerst werd er gebeld of ik nog aanwezig was en enkele minuten later met het verzoek of ik iemand een lift kon geven naar Leeuwarden. Ik heb daar positief op geantwoord en mij werd gevraagd om via de Lauwersmeerweg langs de Badweg in Kollum te rijden en vervolgens in de richting van Veenklooster. Zo reed ik ook altijd van het AZC terug naar huis. Onderweg zou de lifter zoals ik hierboven bedoel zich wel laten zien zo werd ij gezegd. Ik heb dat vervolgens gedaan en de betreffende persoon meegenomen. Ik kende de man die ik meenam als een bewoner van het AZC en had hem vaker gezien in het bijzijn van andere vrienden van mijn vriend. Ik schrok heel erg toen ik zag dat hij behoorlijk onder het bloed zat en erg overstuur was. Ik schrok nog meer toen hij mij vertelde dat hij iemand vermoord had. Het was en zeer onsamenhangend verhaal maar het werd mij wel duidelijk dat het om een meisje ging. Ik heb hem afgezet aan de Kleine Kerkstraat in Leeuwarden. Hij heeft me onderweg wel verteld dat hij Ali heette.

(De route die deze getuige beschrijft richting Veenklooster, voert langs de Keningswei, de vindplaats van Marianne.)

Het volgende is wat Wim Dankbaar zegt over de komende zitting in Rotterdam:

Bovenstaand een brief van de rechtbank Rotterdam om mijn getuigenverzoek voor Faek Mustafa op 15 augustus aanstaande te behandelen. Na ampel beraad heb ik besloten om zoveel mogelijk ruchtbaarheid aan deze zitting te geven, in plaats van dit stil te houden. Ik zal de reden daarvan in dit artikel toelichten. Als het aan mij ligt, zit de publieke tribune op 15 augustus zo vol dat dat niet iedereen kan worden toegelaten. De rechter mevrouw mr. A.F.L. Geerdes staat voor de meest beladen beslissing ooit. Hoewel zij dit vrijwel zeker nog niet beseft. Een beslissing die zal bepalen of het grootste schandaal in onze rechtsstaat in de doofpot blijft of blootgelegd zal worden, met alle gevolgen van dien. Er rust een loodzware last op haar schouders….

Op 15 augustus 2017 om 11:45 begint deze zitting bij de Rechtbank Rotterdam (Gebouw A), Wilhelminaplein 100/125.

Als je tijd hebt, ga er naartoe! en neem zoveel mogelijk mensen mee want mogelijk ontstaat hiermee een unieke kans bestaat om de schuldigen van de Marianne Vaatstra doofpot alsnog voor de rechter te krijgen.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl