Saoedi Arabië heeft het de laatste jaren financieel gezien behoorlijk zwaar gehad door de steeds lager wordende olieprijzen, maar heeft gelukkig nog steeds China als belangrijke klant.
Door keiharde afspraken met Amerika moet Saoedi olie verkopen voor dollars, maar China wil betalen in yuan en voert de druk op door steeds minder olie van Saoedi Arabië af te nemen.
Op dit moment zien we enorme verschuivingen op het wereldtoneel en eigenlijk niemand heeft enig idee waar dit uiteindelijk allemaal toe zal leiden.
Donald Trump die Amerika terugtrekt uit het in Parijs gesloten klimaatakkoord en als gevolg daarvan zien we onmiddellijke slijmbewegingen van de Europese Unie richting China.
Merkel heeft Amerika/Trump een onbetrouwbare partner genoemd en dat was nog voordat deze zich terugtrok uit het klimaatakkoord. Al met al zal er dan een steeds belangrijkere rol komen voor China op het wereldtoneel.
Je kunt Amerika een beetje zien als een keizerrijk in verval dat zijn hoogtijdagen heeft gehad en nu nog draait op vergane glorie en haar rol op het wereldtoneel steeds kleiner ziet worden.
Eén van de redenen dat Amerika nog steeds een belangrijke rol speelt, is gebaseerd op de dollar, de zogenaamde reservevaluta van de wereld. Nog steeds vindt een groot deel van de oliehandel plaats in dollars en dientengevolge is er altijd veel vraag naar en houdt deze munt haar waarde.
Mocht daar verandering in komen en daarmee een einde aan de zogenaamde petrodollar, dan is het ook direct einde Amerika als grootmacht op het wereldtoneel. Het hoe en waarom hebben we uitgebreid beschreven in een artikel eerder dit jaar en ook de sleutelrol die Saoedi Arabië daarin speelt.
Een klein stukje uit dat eerdere artikel:
Het door Amerika vrijgeven van een tot nu toe geheim deel van het 9/11 verslag waar de betrokkenheid van de overheid van Saoedi Arabië bij de aanslag op de Twin Towers in New York uit de doeken wordt gedaan, heeft natuurlijk niet echt geholpen. Daar komt nog bij dat het Congres een wet heeft aangenomen waarbij slachtoffers de overheid van Saoedi Arabië via de rechter aansprakelijk mogen en kunnen stellen.
Dit zijn allemaal grote gevaren voor de petrodollar. Als Saoedi Arabië volgende week besluit om haar olie niet langer in dollars te verhandelen dan zal dit voorbeeld worden gevolgd door andere OPEC leden.
Los van het feit dat landen zoals Iran, Rusland en China al bezig zijn om de (petro)dollar zoveel mogelijk buitenspel te zetten.
Kortom, de situatie van het petrodollar systeem wordt met de dag wankeler. Het is heel goed mogelijk dat 2017 het jaar wordt waar het complete petrodollar systeem onderuit gaat met alle gevolgen van dien.
Het is dan ook niet voor niets dat Donald Trumps eerste buitenland bezoek Saoedi Arabië is en dat hij daar voor miljarden dollars aan wapens verkoopt zodat de Saoedi’s door kunnen gaan met de volkerenmoord in Jemen.
En toch komen er voor Amerika voor wat betreft Saoedi Arabië steeds meer donkere wolken aan de horizon. Of beter gezegd wolk en die donkere wolk in dit geval betreft China.
China is druk bezig met het bewerken van de Saoedi’s om haar olie voortaan niet meer af te rekenen in dollars maar in yuan. Als China wat dit betreft haar zin krijgt, dan kon dat wel eens de laatste nagel zijn in de doodskist van de petrodollar met alle gevolgen van dien.
Ongeveer 15 jaar geleden steeg de Chinese behoefte aan olie sterk en begonnen ze onder andere olie te kopen van Saoedi Arabië. Ze hebben dit tot op de dag van vandaag altijd betaald in dollars en dat is iets dat de Chinese leiders goed dwars zit.
Vanaf 2010 is de Chinese import van olie verdubbeld en zijn ze Amerika nu voorbij gestreefd als grootste olie importeur ter wereld.
Saoedi Arabië zit op dit moment natuurlijk vast aan de afspraken met Amerika, maar wil ook absoluut China niet verliezen als klant voor haar olie. Ook bij de Saoedi’s groeien de bomen niet meer tot in de hemel door de lage olieprijs van de laatste jaren en dit alles is voor China reden om de druk aardig op te voeren.
Op dit moment zijn de belangrijkste Chinese olieleveranciers: Rusland, Saoedi Arabië en Angola. Daarnaast hebben ze nog een aantal leveranciers uit Iran, Irak en Oman om het risico wat te spreiden.
De afgelopen jaren echter is China minder gaan kopen bij Saoedi Arabië en meer bij Rusland. De import vanuit Rusland is gestegen van 5 procent van de totale Chinese import, tot 15 procent.
Van die totale import leverde Saoedi Arabië in 2008 nog 25 procent; nu is dat gezakt tot minder dan 15 procent. Saoedi Arabië wil dolgraag weer terug naar dat oude niveau van 2008, maar dat gaat niet zomaar.
Er is een goede reden dat de Chinese olie import vanuit Rusland is toegenomen. Gedurende de laatste jaren zijn de banden tussen Rusland en China alleen maar sterker geworden en China betaalt voor de Russische levering met haar yuan. Deze valuta wordt vervolgens door de Russen gebruikt om goederen in China te kopen.
Naarmate de tijd verstrijkt zal Saoedi Arabië wat leveringen aan China betreft steeds verder worden buitengesloten als ze niet bereid zijn hun olie aan China te leveren voor yuans in plaats van dollars.
De grote vraag is dan ook wat Saoedi Arabië in de nabije toekomst zal doen. Zullen ze vasthouden aan hun afspraken met Amerika en steeds meer van de Chinese oliehandel verliezen?
Of zullen ze de export naar China belangrijker vinden dan de afspraken met Amerika en een nieuw akkoord sluiten met de Chinezen voor de levering in yuan?
Zoals financieel analisten zeggen: Als dat gebeurt “all bets are of on the petro dollar”, met andere woorden, waarschijnlijk de genadeklap voor de petrodollar.
Niemand in het Westen houdt rekening met een dergelijk scenario, maar Saoedi Arabië is heel goed in staat om iets dergelijks te doen en dat zeker als China de duimschroeven nog verder gaat aandraaien.
De vraag is dan natuurlijk hoe Amerika zal gaan reageren?