Terwijl de bevolking te maken krijgt met hogere energierekeningen om de opwarming van de aarde te bestrijden, tekent zich voor onze ogen het begin van een nieuwe ijstijd af.
Net zoals in het bekende Maunder Minimum dalen de temperaturen in gebieden als de Sahara en de woestijnen van Saoedi Arabië, kijkt men vol verbazing naar de vallende sneeuw, net als in Tokio waar de bewoners rillend over straat gaan.
Bijna de complete wereld wordt geregeerd door de klimaatagenda, waarbij de bevolking wordt wijsgemaakt dat ze extra belasting moeten betalen om ervoor te zorgen dat er allerlei maatregelen genomen kunnen worden waardoor de temperatuur op aarde niet verder zal stijgen.
Uiteraard is dit de grootste oplichting aller tijden en zullen we de komende tientallen jaren te maken gaan krijgen met een koude periode, simpelweg omdat de mens niet de temperatuur op aarde bepaalt, maar primair de zon en secundair interplanetaire veranderingen. Zo eenvoudig is het en zo eenvoudig zal het altijd blijven ongeacht hoeveel belasting ze jou weten af te troggelen om een "duurzame" wereld te creëren.
Voor het goede begrip even terug naar een eerder artikel:
We bevinden ons nu in zonnecyclus 24 waarvan de piek enkele jaren geleden was en we zijn nu weer op weg naar een volgend minimum. Zoals op de volgende afbeelding te zien, worden sinds 1980 de pieken in zonneactiviteit steeds lager.
Het wordt nog erger, want volgens verschillende modellen is de neerwaartse trend geen incident, maar vormt het onderdeel van een grotere cyclus waarbij we op een gegeven moment spreken van een zogenaamd "grand minimum". Dit doet zich voor als de zonnecycli tientallen jaren achter elkaar minder activiteit dan gemiddeld tonen.
Wanneer die neerwaartse trend zich voortzet zoals nu naar de volgende zonnecyclus, dan zal in cyclus 25 eenzelfde situatie zijn bereikt als tijdens het Dalton Minimum, de periode 1790 en 1820. Wanneer de trend zich dan ook weer voortzet naar de cyclus daarna, dan zullen we eenzelfde situatie hebben bereikt als tijdens het Maunder Minimun, de periode 1645 en 1715, ook wel het dieptepunt van de Kleine IJstijd genoemd.
Eind december werd wat wij hierboven schreven, bevestigd door een wetenschappelijk onderzoek uit Engeland.
Wanneer we kijken naar het verloop van de temperaturen gedurende het Maunder Minimum, dan valt op dat gebieden die toen hele lage temperaturen hadden zoals noordwest Afrika, nu tegen alle verwachtingen in wéér te maken krijgen met hele lage temperaturen en sneeuw.
Het volgende kaartje laat zien waar tijdens het Maunder Minimum de laagste temperaturen voor kwamen en het gebied waar nu Marokko ligt, iss bijvoorbeeld heel donkerblauw gekleurd, wat wijst op lage temperaturen.
Afgelopen maand, en nu nog steeds, in Marokko, zijn de eerste tekenen van een nieuwe mini ijstijd op het noordelijk halfrond zichtbaar.
Rond 20 januari was er meer dan 5.000 kilometer aan wegen in Marokko geblokkeerd door de sneeuw.
Bewoners in bergachtige streken hadden dringend hulp nodig om te kunnen overleven in de barre omstandigheden.
Zelfs in het zuiden van Marokko is sneeuw gevallen en de berichten daarover zijn tegenstrijdig: er wordt gezegd de eerste keer in 50 jaar en anderen zeggen dat het de eerste keer ooit in de herinnering van de huidige bewoners is.
In dezelfde regio liggen ook de Canarische eilanden en het laatste dat je daar zou verwachten is sneeuw. Toch moesten daar enkele dagen geleden precies om die reden 40 mensen worden geëvacueerd op het hoger deel van het eiland.
Ook Israël is nu niet bepaald een land de je associeert met sneeuw, maar ook daar kijkt men verbaasd naar de hemel:
En zelfs de woestijnen in Saoedi Arabië ontkomen niet aan de sneeuw:
Een ander deel van de wereld dat tijdens het Maunder Minimum te maken had met aanzienlijke afkoeling, was Japan. Op dit moment hebben ze het in Tokio nog niet zo koud gehad als sinds 1970 en ook daar keken de Japanners rillend naar de sneeuw die uit de lucht kwam.
Ondertussen doen de psychopaten in Den Haag hun uiterste best om ervoor te zorgen dat de temperatuur op aarde niet meer gaat stijgen dan twee procent door burgers nog maar eens extra te beroven zoals we eerder schreven:
Bij elkaar schiet de energierekening flink omhoog. Eerder werd duidelijk dat de duurzaamheidsmaatregelen van het kabinet Rutte III volgend jaar ieder gezin gemiddeld 133 euro extra kosten. Onder meer de Opslag Duurzame Energie stijgt 45 euro, terwijl de energiebelasting op gas met gemiddeld 54 euro per huishouden toeneemt. Het kabinetsbesluit om de heffingskorting op energie met 62 euro te verlagen, drijft de energierekening verder omhoog.