Wat er ook gebeurt, formeel zal er nooit een verband worden gelegd tussen het afstervende leven in de Stille Oceaan en de kernramp bij Fukushima.

Zoals de 500 dode zeeleeuwen die onlangs zijn aangespoeld aan de kust van Peru.



Ook hier weer hetzelfde verhaal, dieren sterven massaal en men heeft er geen enkele verklaring voor.

De 500 dode zeeleeuwen spoelden aan op de Peruaanse kust, ongeveer 400 kilometer ten noorden van de hoofdstad Lima.

Er worden wel wat losse flodders losgelaten omtrent de mogelijke doodsoorzaak van de grote groep, zowel jonge als oude, zeeleeuwen. Zoals de lokale vissers die de schuld krijgen omdat zij ze zouden hebben vergiftigd. Op een milieugroepering die de schuld legt bij de olie-industrie. De werkelijkheid is, dat niemand het weet.

Zo wordt er druk gezocht en gespeculeerd over de oorzaak van deze sterfte onder zeeleeuwen, maar iedereen weigert om ook maar een seconde in overweging te nemen dat de Stille Oceaan volledig is vergiftigd door het radioactieve afval uit Fukushima.

De radioactieve pluimen in het water trekken nog steeds naar het oosten in de Stille Oceaan en hebben uiteraard een effect op al het leven dat ze tegenkomen.

Nucleair expert Arnie Gunderson waarschuwde in een recent interview dat het ergste nog moet komen. Hij herhaalde eerdere door hem afgegeven waarschuwingen dat zowel de bodem als het grondwater worden bedreigd door deze radioactieve pluimen. Deze zullen decennialang voor veel problemen gaan zorgen.

Op dit moment reizen er twee van die grote radioactieve pluimen voor de Amerikaanse westkust op en neer. De ene bevindt zich nu bij Alaska en de andere in de buurt van Oregon en Californië.

“We zitten nog niet op de piek”, zei Anderson, “Het komt nog steeds vanaf Fukushima en het zal doorgaan zolang er radioactief water vanuit de centrale in de oceaan blijft stromen".

Dit is niet de eerste keer dat er een groep dode zeeleeuwen is aangetroffen op de kust van Peru. Enkele maanden geleden spoelde er een groep van 200 dode exemplaren aan op een noordelijker deel van de Peruaanse kust. Toen werden niet alleen dode zeeleeuwen gevonden, maar ook dode dolfijnen, zeeschildpadden en pelikanen.

Ook daarvoor al, in 2012 een jaar na de ramp bij Fukushima, spoelden er honderden dode dolfijnen aan op de kust van Peru. Ook hier werd geen enkele oorzaak gevonden. Technisch gezien staan deze onderzoeken nog altijd open omdat men geen verklaring heeft kunnen vinden.

dd

Gunderson is ook niet echt optimistisch over de langetermijnvooruitzichten en Fukushima. Volgens hem zal de kreupele kerncentrale nog zeker voor een periode van honderd jaar de Stille Oceaan blijven vergiftigen. Zelfs als ze erin mochten slagen om het lekken in de oceaan te stoppen. De reden is dat er nog een enorme hoeveelheid straling in de bodem en het grondwater zit op en rondom waar de centrale staat.

Bron:

Natural News

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl