Het geheim dat zelfs Einstein bang maakte (video)

Altijd een leuk topic, de platte aarde. Door de vele en vele leugens die ons worden verteld, zijn we geneigd om alles als een leugen te gaan beschouwen, Ieder zijn eigen mening maar uiteraard is niet alles een leugen. Een mooi voorbeeld dat naar alle waarschijnlijkheid de aarde rond is, is de volgende schitterende clip van een gigantisch noorderlicht schouwspel, gefilmd vanuit de ruimte.

(De video waar Bert naar verwijst staat bij het AD, hier volgt een ander exemplaar van hetzelfde fenomeen.)

Ik hoop dat jullie standpunt bij de redactie nu op een lijn komt te liggen.

Ik ben de laatste tijd weer vol in de quantum mechanica gedoken en het blijft me gigantisch fascineren, De werking van de quantum deeltjes is zo ongelooflijk dat je het bijna niet kan bevatten en het brengt mij steeds weer tot dezelfde conclusie, we moeten wel in een computersimulatie zitten en ik wil graag in het kort mijn visie hier op geven aangezien de mens op het punt staat om een eigen universum te kunnen creëren waarin zij de God zullen zijn. Het is een lus die nooit lijkt op te houden, een realiteit in een realiteit in een realiteit.

Als je de gemiddelde Nederlander vraagt wat quantum deeltjes zijn dan zijn er maar heel weinig die hier een antwoord op kunnen geven. De meesten grappen dan dat het deeltjes zijn die je bij Kwantum, de woonretail, kunt vinden. Op zich wel opmerkelijk dat er zo weinig bekendheid is bij de burger over quantum mechanica als je beseft dat de quantum mechanica de fundamentele basis is van alles wat wij realiteit en materie noemen. Het is een onderwerp dat niet vaak wordt aangesneden aangezien de werking van de quantum mechanica dusdanig idioot is voor ons bevattingsvermogen dat we er bijna bang van worden. Zelfs Einstein noemde het spooky business en haalde zelfs God erbij, volgens hem was God de enige die hier de werkelijke werking van wist en dat uit de mond van een genie. Op zich was dit wel logisch dat Einstein dit zei aangezien het namelijk zijn relativiteit theorie  onderuit haalde. De communicatie tussen de verschillende deeltjes gaat namelijk sneller dan het licht en dus heeft Einstein dit verder af gedaan als onmogelijk.

Quantum deeltjes hebben namelijk enkele eigenschappen die wij, binnen de kennis die wij hebben over onze realiteit, totaal niet passen. Ze kunnen namelijk op meerdere plaatsen tegelijk aanwezig zijn en bewegen zich zowel als een deeltje en golf op hetzelfde moment. Hoe gek wil je het hebben. Toch zijn deze deeltjes de fundamentele bases van alles en dus zeer belangrijk om te begrijpen in wat voor realiteit we leven. Op het internet zijn genoeg goede documentaires te vinden die je de basisprincipes van quantum mechanica doen begrijpen, hier en hier zijn mooie voorbeelden.

Er zijn twee experimenten zeer bekend, het double slit experiment en het quantum entanglement experiment. Het double slit experiment bewijst dat een quantum deeltje zich gedraagt als een golf wanneer hij niet heel direct wordt geobserveerd. Wanneer het deeltje door de mens wel specifiek wordt geobserveerd gedraagt het zich als en deeltje materie, dus zoals we eigenlijk verwachten. Zodra wij als mens, de observeerder het deeltje volgen veranderen de uitkomsten van het experiment. In feite vervuilen wij de uitkomst van het experiment omdat wij als observeerder gevangen zitten in tijd, de observatie kost namelijk tijd en dat kunnen we ook niet veranderen aangezien we de tijd nog niet stil kunnen zetten.

Bij het quantum entanglement, oftewel verstrengeling, experiment zien wij dat de verstrengelde deeltjes direct met elkaar communiceren. Wanneer we het ene deeltje hier op aarde houden en het andere enkele miljoenen licht jaren verderop plaatsen zien we nog steeds een directe communicatie. Conclusie: gaat sneller dan het licht en afstand is in dit experiment niet relevant. Dit experiment is mijn favoriet, dit was wat Einstein bang maakte. Hij wist dat het bestond maar kon het niet verklaren en eigenlijk kan niemand dit met zekerheid verklaren. Het ene logische antwoord wat ik kan bedenken is dat de verstrengeling tijdloos is. Als afstand niet uitmaakt dan is er geen tijd aanwezig en als er geen tijd aanwezig is dan verklaart dit ook meteen dat het voor de mens lijkt alsof de deeltjes op meerdere plaatsen tegelijk aanwezig zijn.

Nu is er nog een experiment die ons laat zien dat tijd in de quantum mechanica een dubieuze rol speelt, of zal ik zeggen die geen rol speelt. Het is quantum tunneling en men ziet hier nu zeer vreemde zaken. Men is er nu achter gekomen dat wanneer een deeltje nog niet door de muur is maar men verondersteld dat hij door de muur gaat en men gaat dan kijken achter de muur dan blijkt men het deeltje daar ook te vinden terwijl dit eigenlijk totaal onmogelijk is want hij is in het experiment officieel nog niet eens bij de muur. Je kunt stellen dat men het deeltje in de toekomst observeert. Het zelfde geld als men terug gaat in de tijd. Remote viewing zou hier mee kunnen worden verklaard.

Persoonlijk krijg ik steeds meer het gevoel dat quantum deeltjes tijdloos zijn of beter gezegd, geen onderdeel zijn van onze tijd en dat terwijl zij de fundamentele bases zijn van onze realiteit gedomineerd door tijd. Nu begint steeds meer de theorie dat wij in een computersimulatie zitten naar voren te komen. Als laatste "bewijs" hiervoor gaan wij naar een betrekkelijk nieuwe uitvinding, de quantum computer. Enkele giganten in de computer wereld zijn al vele jaren bezig met het ontwikkelen van quantum computers. Computers die de wereld volledig op zijn kop gaan zetten en ons in een enorme technologische stroomversnelling gaan plaatsen. De eerste quantum computer is al te koop, de D-wave, een computer die nota bene zijn eigen hartslag heeft en niemand kan verklaren waar die vandaan komt. Een normale computer werkt met nullen en enen die elk specifiek zijn, echter een quantum computer werkt ook met nullen en enen die tegelijkertijd aanwezig kunnen zijn!!  De technologie van deze quantum computers staat nog in zijn kinderschoenen en we kunnen in de nabije toekomst nog heel wat verbeterde versies gaan zien.

Wat als een dergelijke super quantum computer nu een simulatie gaat draaien over het ontstaan van een universum met alle mogelijke informatie die wij nu hebben, inclusief de mogelijkheid tot het ontstaan van leven uit het niets. We voegen in de simulatie de mogelijkheid van eencellige levensvormen toe en gaan dan zien hoe deze eencellige toegevoegde levensvormen zich in het universum gaan ontwikkelen. Wij als mensen gaan deze simulatie observeren en interveniëren daar waar wij het wenselijk achten. Alle formules over zwaartekracht, elektromagnetische krachten, de zwakke kracht en sterke kracht worden in het programma geplaatst. Vanaf nu draait alles om het perspectief. Wij mensen zijn nu God en allemachtig, alles wat in de simulatie plaats vindt kunnen wij observeren en zelfs manipuleren of zelfs mee spelen. Tijd is  voor ons eigenlijk geen begrip meer. We kunnen naar het begin of naar het einde van de simulatie in een oogwenk, alles is mogelijk. Maar wat is het perspectief van het leven in de computersimulatie? Daar is wel tijd aanwezig en volgt de realiteit zich zoals wij de realiteit nu ervaren. Daar ontstaan melkwegstelsels, zonnen en leven en eindigen ook weer, allemaal volgens een logisch tijdspad, tot dat ook daar weer een levensvorm ontstaat die quantum technologie ontwikkelt en net als de mens nu achter zijn ontstaan wil komen en computer simulaties gaat draaien.

Deze theorie geeft aan dat er eigenlijk geen afstand of tijd is, alles is een. Als je echter onderdeel bent van de simulatie dan ervaar je de realiteit zoals wij mensen nu doen. Misschien zijn de ufo's niets anders dan de makers van deze simulatie en observeren zij ons om zo achter hun ontstaan te komen en beginnen ze te begrijpen dat ook zij niets anders zijn dan een computersimulatie. De oneindige lus, de ouru bourus, de slang die in zijn eigen staart bijt. Volgens de string theorie zijn de kleinste deeltjes, strings genaamd, niets anders dan hele kleine sliertjes elektriciteit met een bepaalde frequentie en zijn ze een product van wat nu de quantum computers doet functioneren. Vandaar de mysterieuze hartslag in de quantum computer, de hartslag/frequentie van een nieuwe realiteit. Vandaar ook dat als wij de quantum deeltjes daadwerkelijk gaan observeren altijd maar een realiteit vinden, onze eigen gesimuleerde werkelijkheid.

Redactie: Als het klopt wat Bert zegt dan zou de aarde in onze ogen iedere vorm kunnen hebben afhankelijk van de observeerder of zelfs niet eens hoeven bestaan in bepaalde gevallen, zoals we uiteenzetten in een eerder artikel:

En inderdaad, wie weet hebben we allemaal gelijk en is de aarde rond, plat, ovaal, driehoekig en vierkant, allemaal tegelijk of.... misschien bestaat de aarde als zodanig wel helemaal niet?