Je wacht decennialang op ontdekkingen die de natuurkunde radicaal kunnen veranderen tot er plotseling op hetzelfde moment drie voorbij komen.

Het fundament van de natuurkunde bestaat momenteel uit de algemene relativiteitstheorie en de kwantummechanica. Een renovatie is noodzakelijk.

In de afgelopen weken zijn scheuren ontstaan in de oude fundering die ons vertellen hoe we nu verder moeten gaan. In september kwam het onthullende nieuws dat neutrino’s sneller dan de lichtsnelheid kunnen reizen. Sceptici waren niet overtuigd maar een nieuw experiment heeft het oorspronkelijke resultaat bevestigd. We wachten nog op onafhankelijke verificatie om de laatste twijfels weg te nemen, maar als definitief blijkt dat neutrino’s sneller kunnen gaan dan de lichtsnelheid wordt een deur geopend naar een compleet nieuw en ander plaatje van de kosmos.

Daarnaast kwam het nieuws naar buiten dat kernfysische deeltjes die mesonen worden genoemd anders vervallen dan anti-mesonen. Als deze bevinding stand blijkt te houden kan de verhouding tussen materie en antimaterie verklaard worden. Het standaardmodel van de deeltjesfysica zou worden opengebroken, omdat het model dit resultaat niet kan verklaren. Een nieuwe natuurkunde zou het gevolg zijn.

Tot besluit een theorie die eens als bizar werd gezien maar intussen met enige tegenzin wordt geaccepteerd. Vrijwel alles binnen de moderne natuurkunde, van de kosmologie en de kwantummechanica tot de snaartheorie, wijst op het bestaan van meerdere universa, misschien wel 10 tot de macht 500, of misschien wel een oneindig aantal.

Wanneer blijkt dat ons universum slechts één van vele is wordt gelijk het vraagstuk beantwoord hoe het kan dat het heelal precies de juiste eigenschappen heeft om sterrenstelsels, sterren, planeten, leven en natuurkundigen voort te brengen. De wetten in ons universum zijn compatibel met leven omdat het niet anders zou kunnen zijn. En dat is het begin van een kennisrevolutie.

Theoretici voorspellen dat ons universum eens op een ander botste. Deze botsingen zouden ‘deuken’ in de kosmische achtergrondstraling kunnen hebben achtergelaten, de straling die door de Planck-satelliet van het Europese ruimtevaartagentschap ESA met nauwkeurige precisie in kaart wordt gebracht. De resultaten zouden een revolutie kunnen veroorzaken, zoals Copernicus ooit dacht dat de Aarde niet het centrum is van het zonnestelsel en Edwin Hubble’s ontdekking dat ons sterrenstelsel slechts één van vele is in een uitdijend universum.

Het zijn spannende tijden. De manier waarop we tegen het universum aankijken staat op het punt geheel te veranderen.

Bron: Newscientist.com

Gerelateerd:

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl