Het is iets waar velen wel eens van hebben gedroomd. Ergens zijn en dan onzichtbaar zijn voor de rest van de mensen.

Dankzij een doorbraak bij een Amerikaanse universiteit is deze optie in werkelijkheid dichterbij dan we misschien denken.




Onzichtbaarheid komt in de praktijk meestal niet verder dan science fiction verhalen, behalve in de wereld van UFO’s. Daar komt het verschijnsel regelmatig voor en daarvoor gebruikt men de term cloaking.

Voor mensen is het een ander verhaal, althans tot nu toe tenminste. 

Want professor Hao Xin van de Universiteit van Arizona heeft een belangrijke stap vooruit gezet in het onzichtbaar maken van mensen.

De experimenten met onzichtbaar maken begonnen in het microgolfspectrum, waarbij een reeks van zogenaamde metamaterialen werd gebruikt om licht rond een object te buigen, waarbij dit onzichtbaar werd voor de microgolven.

Dit was nuttig voor bijvoorbeeld het verbergen van raketten voor radarsystemen. Tot nu toe is echter niemand er nog in geslaagd om in ons lichtspectrum een mens onzichtbaar te maken.

Nu is er een laboratorium die een goedkope 3D printer heeft gebruikt om een onzichtbaarheidsschild te maken. Ze hebben dit aangetoond met microgolven en zeggen dat ze dit kunnen uitbreiden naar het zichtbare spectrum.

Een tweede laboratorium kwam dezelfde dag met de mededeling dat het een gewone lens had gebruikt om een onzichtbaarheidseffect te creëren in zichtbare golflengtes.

Tot nu is geprobeerd het probleem van onzichtbaarheid op te lossen met het gebruik van passieve metamaterialen, maar het team van de universiteit van Arizona heeft nu actieve halfgeleiders ingebouwd in hun door 3D printers gemaakte onzichtbaarheidsschild.

De 3D printer van professor Xin heeft het concept bewezen door metamaterialen te maken van metalen, plastic en andere substanties. In de vorm van poreuze plastic ballen met hele kleine elektronische printplaatjes. Wanneer deze ballen in een bepaald geometrisch patroon worden gerangschikt dan buigen ze golven rond een object, waarbij ze gebruikmaken van negatieve lichtbreking.

Tot nu toe heeft Xin kleine prototypes gebouwd op zijn 3D printer, waarbij hij slechts enkele cellen van metamateriaal heeft gebruikt. De volgende stap in zijn onderzoek wordt hoe hij het aantal cellen kan uitbreiden om grotere objecten onzichtbaar te kunnen maken en uiteindelijk om geheel nieuwe toepassingen te gebruiken.

De professor zelf is ervan overtuigd dat hij er gedurende zijn leven in zal slagen om willekeurige objecten in het zichtbare lichtspectrum onzichtbaar te kunnen maken.

Het zal niemand verbazen dat het onderzoek is betaald door het Amerikaanse Ministerie van Defensie en dat die ook zullen bepalen aan welke projecten professor Xin gaat werken.

Dat zullen helaas vast geen projecten zijn die de mensheid ten goede zullen komen.

Bron:

EE Times
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl