Het offeren van kinderen aan goden is iets dat misschien ooit gebeurde door heidenen in een ver verleden. Niets is minder waar, want er zijn nu beelden opgedoken van een bijzondere Joodse bijeenkomst.
Het volk dat tegenwoordig woont in het land dat Israël heet is voor het grootste deel afkomstig uit het gebied dat nu Oekraïne heet en in vroegere tijden het rijk der Chazaren was.
Deze Chazaren misdroegen zich op allerlei mogelijke manieren en dus kwamen op een gegeven moment de buurlanden in actie.
De omringende landen onder aanvoering van Rusland werden het absoluut spuugzat en gaven het land rond 800 een ultimatum. De koning van de Chazaren mocht een keuze maken welke van drie religies hij wenste te adopteren voor zijn volk en waarbij alle burgers dit verplicht zouden aannemen en dit ook een vast onderdeel zou worden voor de opvoeding van de kinderen.
De koning mocht kiezen uit de Islam, het Christendom of het Judaïsme. De koning koos het laatste en beloofde binnen de grenzen te blijven die binnen de nieuwe religie bestonden. Ondanks deze belofte bleven de koning en zijn kring van oligarchen trouw aan de oude Babylonische godsdienst, die bekendstaat als Black Magic of ook wel als Secret Satanism. Dit geheime satanisme hield in dat er bepaalde ceremonies werden uitgevoerd waarbij onder andere kinderen werden geofferd, waarna men deze “leeg lieten lopen” om vervolgens het bloed te drinken en het hart op te eten.
De koning handhaafde al dit soort occulte ceremonies die waren gebaseerd op de oeroude aanbidding van de god Baäl, iets dat ook bekendstaat als het aanbidden van de Uil (Moloch). Om de omringende landen in de waan te laten dat hij zich hield aan het gestelde ultimatum werd er een soort satanische hybride religie gemaakt, waarbij de Luceferiaanse Black Magic werden vermengd met het Judaïsme om een religie te worden die nu bekendstaat als het Babylonisch Talmoedisme.
Deze godsdienst werd de nieuwe religie van de Chazaren en in feite was er niets veranderd en bleef het Chazarenrijk net zo kwaadaardig als het voor die tijd was geweest. Er veranderde in de praktijk dan ook bitter weinig, want nog steeds werden reizigers beroofd en gedood en de Chazaren stonden dan ook bekend als meesters in het vermommen en het aannemen van valse identiteiten, iets dat ze tot op de dag van vandaag nog steeds doen. Dit uiteraard samen met hun nog steeds bestaande satanische Babylonische verering van de (af)god Baäl en het offeren van kinderen.
In 1666 woonde er in Turkije een dergelijke Chazaar, de rabbijn Sabbatai Zevi, in de toenmalige stad Smyrna (nu Izmir) in Turkije. Deze man had zichzelf uitgeroepen tot de nieuwe Messias en trok veel volgelingen. Hij werd echter uitgekotst door zijn collega rabbijnen en ook de toenmalige Turkse sultan van het Ottomaanse Rijk had niet veel op met deze nieuwe Messias. Dus, stelde hij Zevi voor de keus om zich of te bekeren tot de islam of te sterven. Aangezien Zevi een Chazaar/Jood was, had hij hier geen enkele moeite mee omdat ze gewend zijn zich aan te passen aan nieuwe omgevingen en een andere identiteit aannemen terwijl ze gewoon blijven wat ze altijd zijn geweest.
In werkelijkheid bleef hij vasthouden aan zijn eigen geloof, hetgeen een aparte (satanische) versie was van het kabbalisme. Volgens een specialist op dit gebied, rabbijn Antelman, geloven aanhangers van Zevi dat er twee manieren zijn om te zorgen dat de Messias weer snel op aarde zal terugkeren. De eerste is om te zorgen dat alle mensen goed worden of de tweede optie, dat alle mensen slecht worden. De aanhangers van Zevi die Sabbateans worden genoemd, hebben gekozen voor het laatste en zien het begaan van zonden dan ook als een heilig iets en hangen de filosofie aan dat omdat ze niet allemaal heiligen kunnen zijn, ze beter allemaal dan maar zondaars kunnen zijn.
Het voorbeeld van Zevi is door meer dan een miljoen Chazaren gevolgd, waaronder bankiers zoals de Rothschild. Ze zijn van alles geworden zoals Joden, christenen of moslims, maar ze zijn in werkelijkheid gewoon Sabbateans gebleven.
Wat heel belangrijk is om te beseffen dat we hier niet spreken van het Joodse volk, maar van een sekte in hun midden zoals we eerder duidelijk hebben gemaakt.
Ook het Joodse volk wordt, net als de rest van de wereld, misbruikt en gegijzeld door een satanische sekte die zich verbergt onder de paraplu van het Jodendom.
Een sekte die door David Icke een 'satanic death cult' wordt genoemd.
Naast de god Baäl kom je ook regelmatig Moloch tegen. Hoewel het volgens sommigen twee afzonderlijke goden zijn, zeggen anderen weer dat het hier over één en dezelfde god gaat.
Op een andere plaats worden kinderoffers in verband gebracht met Baäl (Jeremia 19:5). Mogelijk werden Moloch en Baäl op enig moment met elkaar geïdentificeerd (zie bijvoorbeeld Jeremia 32:35).
In beide gevallen is er sprake van afgoden en in beide gevallen is er sprake van kind offers.
De manier waarop de kinderen aan deze afgoden werden geofferd ging als volgt:
Het beeld van Moloch of Baäl was hol van binnen. Er was een ruimte gereserveerd waar een vuur kon worden aangestoken.
Als het beeld dan gloeiend heet was, dan werd het kind in de armen van Moloch of Baäl gelegd waardoor het levend verbrandde. De menigte maakte tegelijkertijd veel herrie met trompetten en trommels, waardoor niemand het schreeuwen van het kind hoorde.
Dan gaan we naar het jaar 1933 waar destijds in het Amerikaanse Chicago een bijzondere bijeenkomst werd georganiseerd.
Een bijeenkomst van meer dan 100.000 Joden die bij elkaar gekomen waren om 3.000 jaar Joodse geschiedenis te vieren.
Ze vierden dit onder andere door het brengen van een kindoffer aan Moloch.
Wat we niet weten is of het kind dat wordt geofferd echt is of niet.
De gebeurtenis was genaamd ‘The Romance of a People’ en was georganiseerd door de Zionistische Organisatie van Amerika. Het geheel werd gesponsord door The Jewish Agency for Palestine en geproduceerd door Meyer Weisgal, met hulp van rabbi Solomon Goldman en Maurice Samuel, de auteur van ‘You Gentiles’.
Een boek waarin onder andere het volgende staat:
Wij Joden zijn de verwoesters en wij zullen dat voor altijd blijven. Nooit zullen jullie kunnen voldoen aan onze behoeftes en eisen. Wij zullen voor altijd blijven verwoesten omdat wij onze eigen wereld willen.
Tijdens de bijeenkomst werd er een toespraak gehouden door Chaim Weismann, de eerste president van Israël en samen met Lionel Walter Rothschild auteur van de beruchte Balfour Declaration.
De overeenkomst waarbij Amerika betrokken werd bij de Eerste Wereldoorlog in ruil voor het door de Britten gestolen land van de Palestijnen, waardoor de staat Israël kon worden opgericht.
De bijeenkomst vond plaats kort nadat Hitler aan de macht kwam. Volgens sommige onderzoekers wordt het begin van de oorlog hier gevierd. Dit, omdat na het brengen van de nodige offers gedurende die periode de tijd zou aanbreken voor een wereld waarin zij de dienst uitmaken.