Anunnaki, ònze Goden - deel 283 – Kerstverhaal voor Dummies... deel 3

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.




Hunebed of Grafheuvel?!

Duidelijk voor mij is dat heel veel ‘geschiedenis’ anders is voor ons dan het was voor degenen die er middenin stonden. Dat geldt ook voor het fenomeen ‘hunebedden’ die in het algemeen voor 99,99% worden geduid als zijnde ‘graven’. Zag het vrijdagavond jongstleden weer voorbij komen in ‘De Slimste Mens’, waar Rob (van de ‘snollebollekes’) resoluut antwoordde met ‘graven’ op de vraag wat ‘hunebedden’ zijn! Ook de eerder aangehaalde ‘wetenschapper’ Hendrik Gommer (die zelf duidelijk aangeeft GEEN doorsnee wetenschapper te – willen - zijn) blijft volharden dat het graven zijn en hij ontkende dat de ingangen zich aan de zuidoostelijke zijde bevinden. Dat zou niet zo zijn! Ik heb de ‘Eerste Nederlandse Hunebedden Gids’, uit 1978 van Frits Bom der maar eens bij gepakt!

Ik lees dat Frits Bom vijf verschillende typen onderscheidt, dit in tegenstelling tot de vier typen die op dat moment zijn omschreven door de ‘onderzoekers’... (van wetenschappelijke aard! zoals de beroemde Albert Egges van Giffen). Men erkent 1 – het ‘portaalhunebed’, 2 – het ‘ganghunebed’, 3 – het ‘langhunebed’ en 4 – het ‘traphunebed’. Volgens Frits Bom moet ook het ‘tafelhunebed’ aan het rijtje worden toegevoegd! Dat doen we dan ook. Hier een korte omschrijving van de vijf verschillende typen ‘bedden’!

1 – Portaalhunebed – de ingang bestaat simpelweg uit één paar zijstenen en dan zonder deksteen!

2 – Ganghunebed – de toegang bestaat meestal uit twee paar zijstenen, waarop een deksteen rust. Verder vindt men in het algemeen een ovaalvormige steenkrans (of de resten daarvan).

3 – Langhunebed – Nederland kent er maar één van, namelijk D-43 bij/in Schimmeres. Het betreft hier twee ‘portaalhunebedden’, gevat in één dekheuvel!

4 – Traphunebed – ook hiervan telt ons land er maar één! Namelijk D-13 in Eext. De toegang bestaat uit een trap met een viertal treden.

5 – Tafelhunebed – dit is een hunebed met slechts één deksteen! In het buitenland (voornamelijk Frankrijk) bekend als een ‘dolmen’. Het ‘hunebed’ in Lage Vuursche zou een ‘tafelhunebed’ kunnen zijn, gezien zijn kleine formaat!

evert jan poorterman

Grafheuvel bij Veldhoven (foto Wammes Waggel)... is geen ‘hunebed’...

Gewoon goed opletten en onderzoek doen...

Van de 53 hunebedden in de Gids hebben er 26 de ingang aan de zuidelijke zijde, de zuid-zuid-oostelijke zijde en de zuid-oost-oostelijke zijde! Dat duidt op gevaar vanuit het noordwesten. Daar ben ik al decennia van overtuigd; kijk op Google Earth naar het oosten van Canada en de USA en naar Noorwegen, Zweden, Finland en Karelië en Siberië en vooral Siberië helemaal in het oosten... dan zie je tienduizenden meren en meertjes; allemaal gaten ofwel inslagen van de stenenregens! Ook voor de kust van Canada en de USA aldaar zijn duizenden inslagen op de bodem van de Atlantische Oceaan te vinden! Toeval of niet, maar de tweede ster zal voor ons verschijnen in het noordwesten... hoewel onze planeet al aan het draaien is.

Dus moeilijk vast te stellen, maar voorheen kwamen de stenenregens uit de richting van Groenland/Canada. Dus vallen de stenen NIET voor de ingangen van de ‘hunebedden’. Wel 20 hunebedden hebben hun opening iets meer aan de andere kant; 16 aan de zuidwestelijke zijde en 4 meer westelijk. Er liggen in Nederland nog honderden? (3.989! getelde)grafheuvels en dat zijn GEEN hunebedden. Grafheuvels bevatten de resten van overledenen en gebruiksvoorwerpen die werden mee gegeven, hunebedden waren ‘schuilkelders’ die mogelijk later (omdat men niet meer wist waarvoor ze dienden) ook gebruikt als grafheuvel. Onderscheid tussen beiden kan het verschil zijn tussen de posities van de ingangen. We mogen grafheuvels niet aanmerken als ‘schuilkelders’.

evert jan poorterman

Kunstmatige en dus nagebouwde ‘hunebed’ in het Hunebedcentrum in Borger, Drenthe... stenen dekken de binnenruimte af en daaroverheen ligt een laag ‘aarde’ met zoden.

evert jan poorterman

De ‘papeloze kerk’, hunebed D-49 bij Schoonoord, Drenthe, werd in 1959 deels in oorspronkelijke staat hersteld door professor Alebert Egges van Giffen en zijn team studenten, door de gaten tussen de grote stenen te stoppen met kleinere stenen en met als afdekking een laag zand met begroeiing!... maarrr... die ‘gerestaureerde helft van de ‘hunebed’ haalt niet de hoogte van de andere helft! Rara hoe kan dat?! Hebben van Giffen en zijn team gemakshalve de dekstenen weg gelaten?! Ik vrees van wel! Zij maakten een ‘graf’ van een ‘schuilkelder’... omdat dat beter in hun denkbeeld past!

Het ontstaan van de tweetonige hoorn!

Voor de volledigheid zal ik de benaming ‘hunebed’ toelichten. In mijn oertaal Kwando ziet dat er als volgt uit; HU NE BE DE >, met de betekenis; ‘enorm-nevel-bereiken-definitief’, ofwel grote (huge) nevelen bereiken definitief... en daar kan ik alleen maar van zeggen dat de ‘bedden’ gelegen zijn in de nevelige streken van ons land, waar door de zee-inhammen het land beneveld werd. Altijd grimmig weer, mist op de velden en de moerassen. In het oude Mesopotamië riepen de schippers op de Eufraat en de Tigris bij nevelig weer; MI NE MI NE MI NE > (driemaal ni me) en dat betekent ‘minderen-nevel’, ofwel ze riepen over het water van de rivier dat er ‘mistbanken’ waren. Het driemaal herhalen van MI NE > is de voorloper van de tweetonige hoorn (sirene).

In de omkering zien we dan EN IM <, met de betekenis; ‘Heer-implant’, ofwel de ‘Heer der Hemelen’, de geïmplanteerde in ons stelsel (doet ook veel nevel opwaaien) en de mistbanken en nevelen boven de velden doen denken aan zijn komst en voorbijgang. Vergeet niet dat het in Mesopotamië minder koud is dan hier in het noordwesten van Europa. Dus vaart minderen vanwege de nevel op het water... en zo is een ‘hunebed’ een in de nevelen gelegen verhoging in het landschap. Een bed, een verzorgde en kunstmatige verhoging... ED EB EN U H(A) <, de edele ebbende Heer uit de diepe bron (komt) op de stromen. Hunebedden lagen in de velden te wachten op de Heer der Hemelen, die op zijn moment van verschijnen in de astroïdengordel (Hemel) begint met stenen smijten!

Verder met Orion, Jezus en de drie Wijzen uit het Oosten

‘Jozef, gij zone Davids! wees niet bevreesd Maria, uw vrouw, tot u te nemen; want hetgeen in haar ontvangen is, dat is uit den Heiligen Geest. En zij zal een Zoon baren, en gij zult Zijn naam heten JEZUS; want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden. En dit alles is geschied; opdat vervuld zou worden, hetgeen van den Heere gesproken is, door den profeet, zeggende: Ziet, de maagd zal zwanger worden, en een Zoon baren, en gij zult Zijn naam heten Emmanuël; hetwelk is, overgezet zijnde, God met ons. Jozef dan, opgewekt zijnde van den slaap, deed, gelijk den engel des Heeren hem bevolen had, en heeft zijn vrouw tot zich genomen; En bekende haar niet, totdat zij dezen haar eerstgeboren Zoon gebaard had; en heette Zijn naam JEZUS'.

Dat is een mooie en duidelijke uiteenzetting dat de bevruchting plaatsvond zonder de penetratie van het mannelijk lid, maar kunstmatig werd uitgevoerd. De 'Heilige Geest' zou ik willen uitleggen als de ongekende, niet zichtbare kennis van de voortplanting, waarover de Nefilim-goden beschikten. Dit was eenvoudigweg niet aan gewone mensen uit te leggen. Door het fenomeen 'Heilige Geest' te noemen werd het gebeuren tevens met mystiek omgeven. De Nefilim zullen daar zeker enige baat hebben gehad. Zij mochten en mogen eigenlijk geen inbreng meer hebben in zaken de Aarde en de mensen aangaande. Het hele verhaal van de bevruchting doet sterk denken aan de hedendaagse UFO-verhalen. Zij die op de hoogte zijn van de vele verhalen omtrent het fenomeen ‘abductie’...

evert jan poorterman

Alien toont moeder baby die in vrouwenmensenbaarmoeders tot groei zijn gekomen... en op een bepaald tijdstip worden ‘geoogst’!

weten dat veel van die herinneringen aan een ontvoering onlosmakelijk verbonden zijn met visitatie. Kinderen, mannen en vrouwen worden vaak onderzocht en in enkele gevallen wordt bij mannen sperma afgenomen en worden meisjes en vrouwen bevrucht. Die bevruchting gaat volgens de 'slachtoffers', die het proces later, onder hypnose, kunnen beschrijven, tegenwoordig via de navel. Gelegen op een operatietafel ziet het slachtoffer hoe een lange naald ter hoogte van de navel wordt ingebracht om vervolgens die bevruchting binnenin mogelijk te maken. Deze meisjes en vrouwen dragen dan de vrucht voor een bepaalde periode in zich, totdat ze opnieuw worden opgehaald en de foetus wordt weggenomen. Dit is een mogelijke verklaring voor de vele 'schijnzwangerschappen'.

Die meisjes en vrouwen zeggen ook vaak 'iets te missen', maar weten niet wat! Bij vrouwen onder hypnose komt vaak naar voren, dat er inderdaad leven in hen heeft gegroeid. In enkele gevallen is hen hun 'nakroost' getoond. Een stem in hun hoofd zij, dat deze mix-kinderen een kruising zijn tussen mens en hen, de ontvoerders. De moeders kregen vaak hun 'eigen' kinderen te zien en de ontvoerders zijn altijd zeer benieuwd naar de reactie van de vrouwen. Tegenwoordig zijn onze artsen al staat om via de navel een dergelijke bevruchting tot stand te laten komen. Er hoeft nu helemaal geen man meer in het spel te zijn, dat zou die heilige geest kunnen zijn. De kracht van het leven, de levenskracht! Meer de volgende keer...

evert jan poorterman

evert jan poorterman

Hybride brengt jong hybridemeisje naar haar ‘biologische’ mensenmoeder!

Evert Jan Poorterman

Delen tekst zijn uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes, de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1930-2020), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

Voor een overzicht van alle artikelen in deze serie, klik hier

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO


Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl