Anunnaki, ònze Goden - deel 286 - Corona, een geschenk uit de Hemel - deel 29

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.




Ter afronding terug naar het Spookhuus...

Om het onvoltooide verhaal over het Spookhuis halfweg Brummen-Zutphen af te ronden, dook ik met mijn neus weer in de boeken. Waarom kom je nou weer met dat verhaal?! Dat is omdat mijn boeken; ‘De Hemelstier’ en ‘Friezen aan de Eufraat’ nooit meer zullen uitkomen. Ook het ‘Vieze Oertaalwoordenboek voor op de WC’ en mijn boek over de oertaal Kwando zullen wellicht nooit verschijnen! Daarom ben ik zo blij met de redactie van Niburu! In deze reeks op Niburu wil ik alles naar buiten brengen wat ik weet (met betrekking van de tweede ster RA en de Anunnaki) en dus ook alles zo volledig mogelijk weergeven. In het boek; ‘Van Brimnum tot Brummen en van Erdbeke tot Eerbeek’, de geschiedenis van de gemeente Brummen (uitgave; Rotary Club Brummen-Engelenburg, 1994)...

kwam ik nog wat informatie tegen over de verhanging van de jonge boerenzoon. In het hoofdstuk; ‘Als de weerhaan van de Oude Kerk zou kunnen praten’, met als subtitel; sagen, legenden, volksgebruiken en spookverhalen... kom ik het volgende tegen! En ik citeer niet letterlijk:

‘Het verhaal wordt extra interessant door een grote dikke afschrikwekkende, griezelige oude Eik op amper honderd meter van ‘t Spookhuus. Hier zou zich een boerenzoon verhangen hebben, in Brummen terug gekeerd nà voor Napoleon Bonaparte in Rusland gevochten te hebben’.

Zowel de Spookboerderij Dijkzicht als het tweehonderd meter verderop gelegen boerderij Zichtrijk hadden lange tijd één eigenaar. Er was een toezichthouder, ene rentmeester Willem en die bewoonde de jachtopzichterswoning vlakbij de beide boerderijen. Na wéér een publicatie in de krant over het Spookhuis, besloten een aantal soldaten het ‘Spook’ eens de hand te schudden! In café Het Anker, in Rhienderen, tussen de Spookboerderij en het dorp Brummen, dronken zij zich ‘s avonds moed in. Rond middernacht zouden ze post vatten bij de boerderij. Café Het Anker is nu de biologische tuinderij De Meander. Ruim vijftig jaren terug was het nog een café, klein en donker en stammend uit de eerste helft van de vorige eeuw en naar zeggen ook een chauffeurscafé...

evert jan poorterman

evert jan poorterman
Voormalige boerderij Dijkzicht is nu pannenkoekrestaurant Reuvershoeve (foto Stichting Visit Brummen) en Café Het Anker in Rhienderen is nu woonhuis/opslag van biologisch dynamisch landbouwbedrijf De Meander...

Zwaar moed in drinken...

En dat is helemaal niet zo vreemd; door Brummen liep een belangrijke internationale doorgangsweg. Het was de oude ‘postkoetsroute’ van Arnhem naar Zutphen en via Deventer naar Zwolle. Die oude route werd later een Rijksstraatweg, één van de vele die door Nederland liepen en de belangrijke verkeersaders waren van ons land, ver vóór de snelwegen werden aangelegd! Door Brummen reed veel verkeer, waaronder wat plaatselijk verkeer, maar hoofdzakelijk regionaal- en landelijk verkeer en zelfs internationaal verkeer! Er reden veel vrachtauto’s door het dorp, beladen met industriële goederen, maar ook melk en vis. Menigmaal haalde een vrachtwagen de bocht op het Marktplein niet en kantelde bij sigarenmagazijn Lieferink in de tuin.

Zo kon de bevolking de ene keer met schalen, pannen en emmers melk opvangen uit de gulpende tank van een zuivelwagen en een andere keer gekoelde vis scoren. Uit Denemarken welteverstaan! Internationaal transport dus. Die kwamen bij Denekamp ons land binnen en gingen er daar ook weer uit. Veel Brummenaren deden hun voordeel met klossen met garens die met duizenden over de weg rolden. Ze waren op weg naar een textielweverij in Twente... en in dat kader is het niet ondenkbaar dat Café Het Anker menigmaal Deense of Duitse chauffeurs te gast had en hen bediende met een vers ontbijt. Goed en wel; de soldaten dronken zich moed in... en misschien een beetje te veel ook... en zij begaven zich in de late avond op weg naar het Spookhuis.

Het spook slaat wild om zich heen...

Willem hield zoals altijd een oogje in het zeil. Hij had immers opsporingsbevoegdheid. Vreemde geluiden in de late avond waren hem reeds opgevallen. Hij ontdekte vreemde voertuigen rond de boerderij Dijkzicht en dat gaf voldoende aanleiding om ‘s nachts... of liever heel vroeg in de ochtend van de nieuwe dag daar eens de ronde te doen. Het was aardedonker. De jonge ‘spokenjagers’ hadden hun bivak opgeslagen in de hooiberg en hielden beurtelings de wacht, zoals ze als soldaat gewend waren. Minder gewend waren ze aan het innemen van de hoeveelheid drank van die avond ervoor! De ontmoeting met het ‘spook’ verliep anders dan verwacht en gepland! Willem het ‘spook’ droeg geen wit laken maar een groen uniform en...

was gewapend met een stok en een gummiknuppel. Willem trad al slaand en schreeuwend op de soldaten toe... die duidelijk, ondanks hun ‘waakzaamheid’ duidelijk verrast bleken. Er vielen rake klappen over en weer. Totdat één der ‘spokenjagers’ bleef liggen en niet meer overeind kwam. Het werd stil en nog die nacht moesten alle soldaten een behandeling ondergaan in een Zutphens ziekenhuis. Eén van hen moest zelfs een oog missen!... met een procedure tot gevolg; Willem werd vrijgesproken omdat hij uit ‘zelfverdediging’ gehandeld zou hebben! Hoe het ook zij; boerderij Dijkzicht kent geen spoken, hoe graag de journalistiek dat iedereen wil doen geloven! Het hele ‘spookhuisgedoe’ werd mede aangewakkerd door een radioprogramma.

evert jan poorterman

Het Spookhuus halfweg Brummen-Zutphen;.. zou ergens in 1840/1841 een zwaar teleurgestelde boerenzoon zich verhangen hebben, maar dat is een andere boerenzoon dan die meetrok met Napoleon Bonaparte eerder die eeuw...



‘Vanavond Laat’ werd ‘s nachts uitgezonden...

Het waren Dick Poons (1940-2009, zoon van Sylvain Poons, bekend van De Zuiderzeeballade) en Jan Moraal (1928-1982), die als Lubbert en Poons het programma ‘Vanavond laat’ presenteerden. Het werd overdags opgenomen en oversnachts uitgezonden. Het was zo realistisch dat de studio ‘s nachts talloze telefoontjes kreeg en de bellers kregen steeds te horen dat er niemand in de studio was en dat de makers ook niet ‘s nachts op pad waren, maar eerder overdag. Lubbert en Poons belden bij mensen aan, spraken hen en deden voorkomen dat zij laat op pad waren, spraken met fluisterstemmen en bezochten interessante plekken en plaatsen. Nà de nachtelijke uitzending over het Spookhuus bij Brummen... was het nog jaren onrustig in Brummen.

En dan nu het enige echte verhaal van de ‘spookboerderij’. Een boerenzoon nam afscheid van zijn geliefde onder de dikke Eik bij boerderij Dijkzicht... om Napoleon Bonaparte te volgen naar Rusland. Vlak voor zijn vertrek beloofde hij zijn verloofde op een afgesproken moment weer op de plek terug te komen om op haar te wachten. Hij keerde levend en wel terug uit Rusland en verscheen op de dag van de afspraak op de plek onder de dikke Eik. Echter, het meisje, zijn huwelijkskandidate, kwam die dag niet opdagen. De boerenzoon bleef tot ver na schemer, maar zij verscheen niet. Van een voorbijganger hoorde hij dat zij een ander gehuwd had. Dit te horen werd hem te veel; zijn toekomstverwachting was in rook opgegaan.

Drieëntwintig bleken er geronseld te zijn!

Hij zag geen uitweg meer... en zou zich die avond nog verhangen hebben aan een forse tak van de dikke Eik. Ik ben nogmaals het boek; ‘Brummen in den tijd van Overgang’, uit 1947 gedoken en heb opnieuw de lijst doorgenomen van ‘Brummense mannen’ die geronseld werden voor het leger van Napoleon Bonaparte. Van die zeventien ‘jongemannen’ is er tenslotte één terug gekomen! Hoewel zeventien?! Er bleken er uiteindelijk 23 geronselde te zijn in 1811. Gerardus Ribbers behoorde met Frederik Berghege (21), Christiaan Stoer (20) en Hendrikus Stoer (19) tot het zogenaamde ‘kinderregiment’. Alle vier waren ten tijde van de ronseling respectievelijk 17, 17, 16 en 15 jaren jong! En dan waren er nog drie deserteurs;

Derk Horsink (22), Hendrik Klaassen (28) en Roelof Lubbertz. Drieëntwintig tekenden, drie deserteerden en slechts eentje kwam weerom. De rest bleef vermist. Zij zijn mogelijk gesneuveld (dood of gewond) en de overlevende gewonden zouden of konden, eenmaal gezond en wel, zijn blijven hangen in Duitsland en Polen; vonden een vrouw, een baan en een leuk huisje... en bouwden een nieuw bestaan op. Volgende keer meer... en dan weer terug naar de ontmoetingen en wandelingen met Enki. En sluiten we die serie af om verder te gaan met ‘Van harte gefeliciteerd Israël met jullie 70-jarig bestaan!’... en dan nog verder terug naar de hoofdstroom van de serie; tweede ster RA, de Anunnaki en de grote veranderingen op deze planeet en voor ons als ‘aardlingen’.

Peter Hendriks is de enige die huiswaarts keerde; hij dook op op 26 november 1814. Hij was bij vertrek 21 en is bij thuiskomst 24 en maakt door teleurstelling in de liefde een einde aan zijn leven! Deze man moet de ‘verhangen boerenzoon zijn’!

Evert Jan Poorterman

Delen tekst zijn uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes (1936-2018), de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1930-2020), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

Voor een overzicht van alle artikelen in deze serie, klik hier

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl