Anunnaki, ònze Goden - deel 293 – Corona, een geschenk uit de Hemel - deel 33

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.





Hoog in de Hemel...

Zo weer terug op het eerdere pad, het pad van een hoofdlijn uit deze reeks artikelen; terug naar ‘Corona, een geschenk uit de Hemel’. De Hemel is voor de mensheid ‘het hoogst haalbare’... bijna dan, want velen willen ook wel terug naar het ‘paradijs’. De Hemel is hoog en ver van ons verwijdert en toch zo dicht bij. De Hemel vinden we in de astroïdengordel (ook wel planetoïdengordel genoemd), op een afstand van ongeveer 2.06 AE (210) en 3.27 AE (330) afstand tot onze planeet. Een AE is een ‘Astronomische Eenheid’ en dat is 1x de afstand van onze planeet tot de Zon... en dat is afgerond 150 miljoen kilometer! De planeet Mars ligt op een afstand van 0,557 AE van onze planeet af... een dat is 83.550.000 kilometer. De grote gasreus Jupiter ligt op een afstand van 5.2 AE van de Zon en dat is iets van 780 miljoen kilometer!

Tussen Mars en Jupiter is de ruimte niet leeg. Daar bevindt zich de ‘astroïdengordel. Een brede zône (ongeveer 90 miljoen kilometer breed), bestaat deels uit stof, gruis een puin en... planetoïden of asteroïden; grote brokstukken, van tientallen kilometers in doorsnee. Sommigen zijn zelfs nog groter. Uitschieters zijn Ceres (planeet) en Vesta. Die zijn honderden kilometers in doorsnee... en Ceres is zelfs bijna zo groot als Charon, de begeleider van Pluto. De afstand van de asteroïdengordel tot de Zon bedraagt, zoals boven aangehaald 2.06 AE (dicht bij Mars) tot 3.27 AE (dicht bij Jupiter) tot de Zon. Dat is van 309.000.000 kilometer tot 480.050.000 kilometer. Charon, Ceres en een aantal satellieten rond de planeten Jupiter en Saturnus zouden nog wel eens...

evert jan poorterman

evert jan poorterman

Zijn de grote satellieten van Jupiter en Saturnus met Charon en Ceres de ‘monsters’ van de planeet Tiamat?!

Al het goede komt van boven...

de ‘rebellen’ kunnen zijn; de monsters die de planeet Tiamat voortbracht, voorafgaande aan de ‘hemelstrijd’ tussen de binnenvallende ster GUD en de planeet Tiamat. Ster Gud/Jezus bracht zeven ‘engelen’ voort en Tiamat bracht elf ‘monsters’ voort! De grootste was KIN.GU. (= ‘kind van de Stier) en de rest werd verstrooid tijdens het gevecht tussen Gud en Tiamat. Kingoe kennen we nu als de Maan. Een grote begeleider voor zo’n kleine planeet. De begeleiders van Jupiter en Saturnus zijn in verhouding tot hun planeet veel kleiner! Het kleien planeetje Mercurius (Moemoe) werd als eerste uit de Zon geboren, Tiamat als tweede. Ook Pluto (Gaga) komt al voor in het begin van het ontstaan van ons zonnestelsel... maar Ceres, Vesta en de ‘moons’ van...

Jupiter en Saturnus niet! Mogelijk zijn deze ‘planeten’ de verslagen monsters van Tiamat. De Hemel vinden we dus tussen de planeten Mars en Jupiter. Hemel betekent ‘herriemelk’... althans zo ontdekte in het via mijn oertaal Kwando. Ik vertelde het aan mijn toenmalige vriend Robert Boerman. Ik had al maanden zitten broeden op mijn ontdekking en uiteindelijk vertelde ik het hem. ‘Robert, ik kwam verder met mijn onderzoek toen ik ontdekte dat de Hemel herriemelk betekent’, zei ik... waarop hij fluks reageerde met ‘Herriemelk en Lawaaipap’... Hij begreep het meteen. Hemel is HE.ME.LE. of HE.ME.EL. met de betekenis; ‘herrie-melden-leven’ en ‘herrie-melden-elastisch’, ofwel in de Hemel meldt zich de ‘elastische leven makende ster’.

Alle kennis komt van een ster in de Hemel

De asteroïdengordel is ‘mellow’ (ondoorzichtig en als melk)... en zo fantaseerde ik verder... en begon ik mijn ontdekte oertaal Kwando beter kennen. Spelen met de lettergrepen en zoeken naar de betekenissen van die lettergrepen. De Hemel is de plaats waar ster RA planeet Tiamat in twee stukken brak. De Hemel is stoffig en diffuus. Vandaar ‘mellow’ (bijvoorbeeld Klaverhoning) en ‘melk’ (melkglas is ondoorzichtig) en zo besefte ik dat de Hemel ook het Huis der Vaderen is; daar verschijnt elke 3600 jaren de tweede ster. Smijt daar met stenen en blaast stof, gruis en puin op de belendende percelen. Rood stof waait naar Jupiter en Mars en ook wij krijgen er een vleugje van mee! Volgens de optekeningen van de schrijver van het boek Exodus was de eerste plaag...

die Egypteland trof (en de rest van de planeet) dat er ‘rood stof op de wolken daalde’; de ‘wateren werden rood en bitter’. Al het oppervlaktewater werd giftig door het radioactieve stof uit de ruimte. Ook de Egyptenaar Ipouwer schreef er over. De Hemel is derhalve geen veilig oord; het is er koud en het is er altijd onrustig, maaarrr... kennelijk is het ‘Huis der Vaderen’, de tweede ster en/of een planeet rond die tweede ster RA toch wel een aantrekkelijk oord. Of de mens wil graag bij zijn ‘goden’ zijn en in hun nabijheid vertoeven! Dan is het paradijs toch veel aantrekkelijker! Het was gesitueerd op deze planeet, lekker warm en zelfs zompig. Als in een sauna zeg maar. Alles groen, vruchtbaar en geurend en welig van kleur, met drie vier oogsten per jaar!

evert jan poorterman

De Hemel is een onprettig oord om te verblijven... niets dan onrust en commotie en chaos...

De Hemel op Aarde... euh de Hel op Aarde...

Dat was dan ook het enige aantrekkelijke. Voor de mens was het mooi wonen, maar ook hard werken. Het paradijs, de tussen de twee poolkappen gelegen zône, was weliswaar aangenaam, maar tevens onze gevangenis. Wij hadden geen weet van de Zon en de Maan, de planeten en de sterren! Een zeer dichte atmosfeer benam ons het zicht op de sterrenwerelden. We leven nu in het licht... en beseffen onze verbondenheid met de ruimte, de sterren en de planeten en de Zon en de Maan... en dat al bijna 10.800 jaren, maar we dreigen opnieuw gevangen gezet te worden. Niet in het paradijs, maar ditmaal in de Hel! In een open door de Zon beschenen wereld want de Zon is de Hel (Helios zeiden de Grieken, Hel-I-Os = hel/fel is de essentie van het Huis de Zon).

We wonen dus tussen Hel en Hemel in. Omdat de ‘goden’ uit de Hemel komen, denken wij dat ‘al het goede’ van boven komt! Ja de regen komt van boven en is zeer gunstig voor de groei van planten, heesters en bomen; groene gewassen waaronder groenten, bessen, vruchten en noten. Al zegen komt van boven. Nou dat is te zeggen... rode regen uit de Hemel die alles dood is niet bepaald een zegen te noemen! En wat de ‘goden’ voor ons deden valt in het niet bij wat ze wilden; de mensheid uitroeien. Dat hebben ze meerdere keren geprobeerd en uiteindelijk kwam de ‘gezonden vloed’ als een geschenk. Het was weliswaar een straf voor de ‘goden’, maar de vloed waste meteen de inmiddels gemuteerde mensen weg. Volgende keer meer over de straffen van de ‘goden’.

evert jan poorterman

Evert Jan Poorterman

Delen tekst zijn uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes (1936-2018), de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1930-2020), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

Voor een overzicht van alle artikelen in deze serie, klik hier

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl