Anunnaki, ònze Goden - deel 305 - Wat ik toch wel heel verdacht vind - deel 1

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.




De kracht van water

Onvoorstelbaar is de kracht van stromend en ‘vallend’ water. Zeer zware hoosbuien leggen delen van België, Duitsland en Oostenrijk compleet plat. Dorpen en steden zijn verwoest, honderden huizen weg gevaagd en duizenden huizen zijn onbewoonbaar geworden. De infrastructuur is verwoest, hele gebieden zijn moeilijk bereikbaar en deels ontoegankelijk voor hulpdiensten en zal leiden tot voedselschaarste, gebrek aan water en vooral medische zorg. Deze ramp van zeer grote omvang gaat vele duizenden mensen het leven kosten, tienduizenden hebben niets meer en de kosten lopen tot in de miljarden. Zal centraal-Europa dit te boven komen?! Er zijn, alleen al in de Duitse deelstaten Nordrheinwestfalen en Rheinland-Palts talloze bruggen beschadigd... zwaar beschadigd tot totaal vernield en ook compleet verdwenen (totaal 83!).

Ook zijn tientallen kilometers snelweg onbegaanbaar en plaatselijk zelfs compleet weg gevaagd. Dat alles zal veel inspanning vergen dit te herstellen. Ik zag op een Duits TV-kanaal een ‘expert’ en die meende dat met name het herstel van de treinbanen mogelijk een tiental jaren kan gaan duren. Er zijn meerdere trajecten beschadigd over tientallen kilometers en plaatselijk zijn dwarsliggers en complete rails mee gesleurd. Tientallen seinpalen zijn beschadigd of door de watermassa afgevoerd... bovenleidingen zijn kapot en ook tientallen spoorweg-overgangen moeten hersteld worden... en op vele plaatsen is de spoorbaan weg gespoeld. De heuvels, bergen en dalen bemoeilijken de werkzaamheden. Kortom: de schade is enorm en de aanblik is troosteloos te noemen. Hieronder delen tekst uit een NOS-bulletin (van 16-07-2021) over de wateroverlast in België en Duitsland:

Terwijl in Duitsland en België de doden van de watersnood worden geborgen en nog volop wordt gezocht naar talloze vermisten, wordt er tegelijk met vrees gekeken naar de komende dagen. In het westen van Duitsland zitten nog altijd ruim 100.000 mensen zonder stroom als gevolg van het noodweer van de afgelopen dagen. Er zijn zorgen over verschillende stuwdammen die mogelijk instabiel zijn geworden door de overvloed aan water.

Er zijn nog tal van vermisten. Bijvoorbeeld in de zwaar getroffen regio Ahrweiler, in Rijnland-Palts. Een onbekend aantal mensen zijn daar als vermist opgegeven door familieleden via een alarmnummer. Van de Hulsbeek: ‘Maar een woordvoerder benadrukte daar wel meteen bij dat veel mensen zich misschien nog niet hebben kunnen melden. Het communicatienetwerk ligt plat en er is geen stroom op veel plekken’.

In het dorpje Schuld, een plaats waar de rivier de Ahr zes huizen wegspoelde en waar sindsdien enkele mensen werden vermist, zijn vandaag geen doden meer gevonden. Een brandweercommandant zei dat het hele gebied is doorzocht en dat er ook geen vermisten meer zijn. Hij voegde daar wel aan toe dat de communicatie in het gebied moeizaam verloopt.

In België zijn voor zover bekend 23 doden gevallen als gevolg van de watersnood. De meeste slachtoffers vielen in de Waalse stad Verviers (6 doden) en Chaudfontaine (5 doden). De burgemeester van die laatste stad spreekt over ‘kolossale schade’. Er worden 20 mensen vermist.In Marcourt werd een 15-jarig meisje meegesleurd door het water. In Pepinster sloeg eerder vandaag een reddingsboot om. De reddingswerkers wisten zichzelf in veiligheid te brengen, maar de 3 personen die zij bij zich hadden worden nog altijd vermist.

Net als in Duitsland zijn er in België grote zorgen over het aanhoudend hoge waterpeil. Met name rond Luik, waar de stuwdam van Monsin nauwlettend in de gaten wordt gehouden. ‘Ze kijken vooral naar de Maas’, zegt correspondent Kysia Hekster. ‘Als de sluizen bij Monsin het niet houden, zou dat een ramp zijn voor de lagergelegen gemeenten. Daarom is gisteravond laat nog besloten delen van zes Maasgemeenten te evacueren, waarvan een deel verplicht’.

Daarnaast zitten nog 21.000 mensen in Wallonië zonder stroom en zijn de ziekenhuizen in Luik lastig bereikbaar. Wel lijkt op basis van de laatste berichten dat de regio rond Luik net als in Nederland aan de ergste scenario's is ontsnapt, zegt Hekster. Zo is het waterpeil van de Maas in Luik iets gedaald. ‘Maar helemaal gerust zijn ze nog niet. Ze vrezen dat de situatie lokaal wel kan verergeren’.

Ook Luxemburg heeft al drie dagen te maken met hoogwater. Gisteren raakte het historische stadje Echternach overstroomd en werd de stad geëvacueerd. Groothertog Henri bezocht vandaag het gebied. Voor zover bekend zijn er geen gewonden in Luxemburg.

evert jan poorterman niburu.co

Erfstadt in Duitsland...

evert jan poorterman niburu.co

Hallein in Oostenrijk...

evert jan poorterman niburu.co

Snelweg B265 in Duitsland...

Een weekje Ahrdal...

In 1982 kocht ik bij de MIRO-vestiging in Zutphen een Walker tent. Een zogenaamde ‘stormtent. Zwaar materiaal (nee geen ‘De Weerd’ tent)... groen en met grondzeilen, extra haringen en grote plunjezak voor de zeilen en extra’s. Niet goedkoop, wel degelijk en duurzaam... hoewel: vrienden leenden de tent een keer voor een weekje Weerribben in Overijssel (tussen Meppel en Vollenhove) en die hadden een nattige week... en vertelden mij dat niet en stopten een vochtige tent in de zak. Die haalde ik later, deels verspocht, weer uit de zak en toen was voor mij de lol der wel af (er waren gaten gevallen in de binnentent!). Goed... de tent moest opgebouwd en getest worden en dat deed ik in mijn achtertuin. Die toen nog voorbeeldig was. Nu is het een rimboe en er zijn al ‘specialisten’ van Burgers Zoo uit Arnhem wezen kijken naar de rijkheid van de van de flora.

Zo sliep ik een week in mijn tuin in mijn tent. Voor het serieuze werk kampeerde ik twee weken in Drenthe (van de A28, van Hoogeveen naar Assen rechtsaf de bush in op camping Mariahoeve of zoiets...)... en dus in bij Rech in het Arhdal. Dat was tijdens de ‘wijnfeesten’. Samen met mijn buurjongen Alle Lamberts. Zijn vader zat bij de Brummense Brandweer en die hadden een verbond met de ‘vakbroeders’ in Rech. Zij kwamen meermalen bij elkaar in Brummen en in Rech en zo leefden vriendschappen op. Wij stonden op een veldje naast de Ahr, een rustig kabbelend riviertje. Op dat moment. We waren al gewaarschuwd dat we bij regen zeer attent moesten zijn. Wij reden van Brummen naar Dieren en gingen daar de snelweg (A348) op naar Arnhem, Nijmegen en Sittard/Geleen. Daar bogen we af, richting Aken en van daar naar Monchau. Prachtig pittoresk stadje aan de Roer met veel ‘vakwerkhuizen’...

evert jan poorterman niburu.co

Rech am Ahr... met links het oude stadje en rechts de uitbreidingen later... en de gratis kampeerplek achter de brug...

evert jan poorterman niburu.co

Monchau, ‘parel van de Eifel’, gevestigd aan de Roer die hier nog rustig stroomt... en dat was anderhalve week geleden wel anders...

evert jan poorterman niburu.co

Delen van de zogenaamde ‘Siegfriedlinie’...

Bergen en valleien, heuvels en dalen

ja die bij Roermond in de Maas stroomt. Bij Monschau ligt de Siegfriedlinie’ een antitankwal die loopt van Nijmegen tot Bazel (630 kilometer). We hebben het stadje bekeken en trokken verder de Eifel in. Op naar Blankenheim waar de Ahr ontspringt en dan het riviertje gewoon volgen tot we op de plaats van bestemming waren. Door de gehuchten, dorpjes en stadjes Arhhutte, Ahrdorf, Musch, Antweiler, Fuchshofen, Schuld, Insul, Dumpelfeld, Liers, Honningen, Pützthal, Mühlenauel, Pützfeld, Kreuzberg, Altenburg, Altenahr, Reimershoven, Laach, Lochmüle, Mayschoss en dan Rech. Besef dat in alle dalen in de Ardennen, Zuid-Limburg, Eifel en Sauerland (en de rest van bergachtig Europa) zulke ‘kettingen van kralen’ liggen en dat bij hoog water de mensen alleen maar...

de heuvels en bergen kunnen beklimmen. In het dal zijn ze aan de gezwollen riviertjes overgeleverd. Op onze tocht door het Ahrdal zagen we overal rommel liggen, landbouwplastic en vaten en zelfs koelkasten! Bij elke doorgang (tunnel en/of brug) waren de hoogste waterstanden aangegeven, met het jaartal erbij. We betraden een mogelijk rampgebied. Dat beseften we. Het is niet alleen het ‘water’ dat ons belaagd, er is ook nog een zogenaamd ‘virus’ dat rondwaart. En dan hebben we nog het ‘klimaat’, de ‘stikstof-emissie’ en het Co2 dat ons belaagd. Het is een totaal-pakket dat ons in de ‘eindtijd’ gepresenteerd wordt en niet alles in dit ‘eindspel’ is toeval en aan moeder Aarde te wijten. Andere krachten spelen in op de ‘veranderingen’ en helpen die ‘kunstmatig’ een handje. We krijgen geen ‘zondvloed’, maar kunnen ons nu wel een beetje voorstellen hoe de ‘vorige wereld’...

De ‘gezonden’ vloed...

ten onder ging 10.800 jaren geleden! Niets bleef bestaan, alles was weg, alleen de machtige stenen bouwwerken van de Goden bleven overeind! Die wisten hoe vernietigend de natuur kan reageren op de ‘komst en voorbijgang’ van hun ster met zijn vier planeten. Zij bouwden voor de eeuwigheid. Wij deden en doen dat niet! Eenvoudigweg omdat we geen benul hebben van een ‘komende komeet’, die een ster blijkt te zijn met vier planeten! en het niet weten. Een beroemde professor doctor, ene Sir Charles Hapgood (1904-1982), die met zijn team archeologen werkte in een archeologische vindplaats (site) in het Midden-Oosten en stuitte op een dikke laag afzetting (zand en leem) stond voor een raadsel. Onder de afzetting lag een laag van bewoning zeg maar... zagen zij vreemd genoeg ook tekenen van bewoning. Wat betekende die afzetting van zand en leem?!

Op dat moment werd een flap van een tent opzij geslagen en verscheen Hapgood’s vrouw met een blad vol met glazen en een grote kan limonade. Zij hoorde haar man en het team aan en keek naar de anderhalve meter dikke zandlaag en zei meteen spontaan: ‘Die laag die we hier zien is de zondvloed’! Waarop de mannen achter hun oren krabden en hun wenkbrauwen fronsten en mompelden dat dat wel eens zo zou kunnen zijn. Het was een dikke laag van anderhalve meter. En eronder was een laag met sporen van bewoning. Water, zand en klei wordt ‘modder’ en eenmaal droog kan modder zo hard als cement worden! En dat maakt het opruimen moeilijk. Ondergelopen kelders en garages vol met modder zijn eenmaal droog nauwelijks leeg te scheppen. Opruimen kost dan mogelijk meer dan slopen. Honderden wankele en aangetaste huizen zullen worden gesloopt.

evert jan poorterman niburu.co

Muren in Saqsayhuamán in Peru... gebouwd voor de eeuwigheid.

evert jan poorterman niburu.co

Tempelcomplex in Teotihuacán in Mexico... duizenden jaren oud en ze staan der nog steeds!

evert jan poorterman niburu.co

De drie grote piramiden op het Gizeh-plateau. Gebouwd vóór de zondvloed en ze staan der nog steeds!

Het werd me de afgelopen dagen duidelijk dat er meer moest zijn dan alleen regenval. De ‘expert’ op de Duitse TV-zender vertelde ook dat een stuwmeer ‘ontlast’ werd om te voorkomen dat de stuwdam zou scheuren en breken. Er werd aanvankelijk 14 kuub water per seconde geloosd en later 8 kuub per seconde. Men was ‘vergeten’ het stuwmeer eerder al te ontlasten en de hevige regenval van anderhalve week geleden werd nu een gevaar voor de stuwdam. Daardoor kreeg het lagere gelegen Zuid-Limburg veel ‘extra water’ uit de Eifel en liep de ‘overstroming’ op een ramp uit voor Valkenburg. Ook gaan er geruchten dat het stuwmeer bij Eupen in het noorden van de Ardennen water heeft geloosd, waardoor het riviertje de Vesder overstroomde. Die komt bij Luik in de Maas. Luik kreeg de volle laag en de Maas kreeg meer te verwerken. Meer de volgende keer.

Evert Jan Poorterman

Delen tekst zijn uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes (1936-2018), de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1930-2020), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

Voor een overzicht van alle artikelen in deze serie, klik hier

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl