rsz niburu nijsen zombiesDe wegkijkende mens kun je gerust als ‘Zombie’ omschrijven: zonder werkelijk bewustzijn dan wel kritisch vermogen.

Maar daar ligt ook een kans tot verzet, want de wegkijkende mens begeeft zich doorgaans in innerlijke conflicten


 

Hier een volgende bijdrage uit de rubriek in actie geschreven door Michiel.

Zombies zijn spookbeelden uit horrorfilms. Figuren die je hersenloos in groepen tegemoet komen met kwade intenties. Nou ja, niet echt kwade intenties per se, maar wel moordlustige intenties hoe dan ook. Ze zijn zichzelf verloren en lopen als een grote meute naar jou toe. Dat is een schrikbarend beeld en wat mij betreft de huidige realiteit.

Ze komen momenteel (meestal) nog niet letterlijk al kwijlend en kreunend richting je voordeur, maar praktisch gezien bepalen ze wel al jouw leven. Het zijn de meelopers, de comfortzoekers, de narcisten/psychopaten, de lafaards en de geïndoctrineerden. Oftewel degenen die uiteindelijk, door welke reden dan ook, continu wegkijken en daarmee dus weinig ethiek kennen.

In deze ‘democratie’ bepalen dit soort figuren jouw leven. Nou ja, dat is natuurlijk ook niet waar, want wat er gestemd wordt heeft sowieso geen invloed op de richting van dit land. Maar je hebt in ieder geval wel met ze te maken; met de Zombies die vaak doen alsof ze dat niet zijn. Dat laatste maakt het hele probleem erg complex.

Het is niet moeilijk om Zombies te herkennen. De gemeenschappelijke noemer is dat ze uiteindelijk geen eigen mening hebben. Iedereen die een eigen mening heeft, of je het er nu mee eens bent of niet, is geen Zombie. Het probleem is dus dat dit helaas voor erg weinig mensen geldt. In ieder geval in Nederland op dit moment. En verder hoeven we denk ik ook niet veel te verwachten.

Het is duidelijk dat leugens bestrijden geen effectieve route van verzet is nu. Rutte heeft geen enkel probleem gehad met al zijn leugens en bv Gideon van Meijeren heeft uiteindelijk weinig resultaat geboekt met het benoemen en aankaarten van leugens/misstanden, nota bene in de 2de kamer.

Leven als Nederlander betekent deelnemen aan de richting van de leiders hier, of je ertegen verzetten. Zonder verzet neem je deel en geef je dus (impliciet) akkoord op al het helse wat onze leiders hier en elders aanrichten.

Daarin heeft iedereen een eigen keuze en verantwoordelijkheid. De Zombies maken geen eigen keuzes inherent. Ze hebben namelijk geen eigen visie.

Maar bij de Zombies – de meelopers, de comfortzoekers, de narcisten/psychopaten, de lafaards en de geïndoctrineerden – spelen wel altijd innerlijke conflicten, per definitie.

Zonder eigen visie leven is niet simpel. Dikwijls krijg je te maken met extern opgelegde (of aangereikte) visies die met elkaar in tegenspraak zijn. Dat leidt tot innerlijke conflicten. Tegenstrijdige ideeën of gedachtes.

Als liegen je wordt ontraden van jongs af aan, door het systeem hier, hoe is het dan mogelijk dat een Rutte die keer op keer loog altijd nog steun kreeg van een groot deel van Nederland?

Hoe kan het dat je eerst van jongs af aan wordt aangeraden om gezond te eten om ziekte te voorkomen, maar dat tijdens COVID-19 geen enkele leider hier over is begonnen?

Hoe kan het dat we in een systeem opereren wat democratisch wordt genoemd waarbij een referendum van het volk door een inlegvelletje simpelweg aan de kant wordt geschoven?

Daar ligt in mijn ogen een kans. Zombies zijn niet te overtuigen, maar ze zijn wel te confronteren met hun eigen tegenstrijdige denkbeelden. Daar moet denk ik een plan voor komen. Om dat op grootschalige wijze te realiseren.

Ik zal daar zelf de komende tijd een aanzet voor geven en als er ideeën zijn daarvoor van lezers hoor ik het ook graag.

Zoals in een eerder artikel gezegd: we moeten het samen doen, althans dat lijkt me de route hierin.