rsz joodsewijk nederland oorlog Heel Nederland is in rep en roer over wat arme Joodse voetbalsupporters in Amsterdam zou zijn overkomen.

Nederland is o zo bezorgd over het welzijn van de Joden en dat is dan wel een hele verandering met wat de geschiedenis laat zien over dit land en haar inwoners.



Nergens zijn er gedurende de Tweede Wereldoorlog in West Europa meer Joden omgekomen dan in ons land.

Driekwart van de Nederlandse Joden werd vermoord tijdens de Tweede Wereldoorlog. In andere West-Europese landen als België en Frankrijk zijn deze percentages veel lager.

Misschien heeft het volgende daar wel iets mee te maken.

Het is februari 1943, de jodendeportaties zijn in volle gang maar de aantallen nemen af, aan oproepen wordt steeds minder vaak gehoor gegeven waardoor de Zentralstelle besluit een premie uit te loven. De Duitsers betaalden voor Joden, als je er een verraadde en die werd ook daadwerkelijk opgepakt dan kon je een premie innen.

In maart 1943 werd er een beloning van 7,50 gulden in het vooruitzicht gesteld voor iedere ondergedoken Jood die kon worden opgepakt na aangifte. Nog voor het einde van het jaar werden er ruim 8.000 Joden dankzij het kopgeld opgepakt en op transport gesteld.

Overigens was het kopgeld aanvankelijk 2,50 gulden maar dat werd met stappen verhoogd tot 40 gulden.

Niet alleen buren van Joodse Amsterdammers waren verantwoordelijk voor het verraad maar ook bedrijven die zich gespecialiseerd hadden in 'Jodenjacht' scoorden zo over de ruggen van onschuldigen.

Op X schrijft iemand met de gebruikersnaam Superjan het volgende:

Wij, Nederlanders, hebben onze Joodse buren verraden, voor een paar gulden uit haat, angst of wrok.

Wij, Nederlanders, verkochten hen uit. Namen hun huizen en bezittingen af.

Onze Koninklijke familie heeft nog steeds, of had al heel lang, kunstwerken gestolen van Joodse burgers.

Het was onze Nederlandse politie die hen uit hun huizen en schuilplaatsen haalde.

Het waren Nederlandse ambtenaren die de rode “J” in hun paspoorten stempelden en nauwgezet de administratie bijhielden.

Onze Nederlandse NS zorgde voor de treinen.

Het was geen Duitser die Anne Frank verraadde. Die werd gedeporteerd naar een Nederlands kamp genaamd Westerbork, dat de Joden met hun eigen geld moesten betalen.

Ja, er waren Nederlanders, meestal boeren, die Joden onderdak boden. Maar de meeste Nederlanders waren medeplichtig, door niets te doen, niet mee te werken, niet te protesteren, aan de relatief grootste deportatie en daaropvolgende moord op Joden in de bezette gebieden, inclusief Duitsland.

Dat alles werd mogelijk gemaakt door de vlucht van het hele Nederlandse bestuur en de laffe koningin, een schadelijk proces waarin de Duitse autoriteiten wettelijk alle wetgevende macht kregen.

Als antisemitisme in het DNA van een volk zit, dan is het wel het DNA van Geert Wilders eigen volk. Wat helaas ook mijn eigen volk is.

Iemand reageert als volgt op bovenstaand bericht:

Volgens Geert Wilders zit antisemitisme in het Marokkaanse DNA.

We moeten hem eraan herinneren dat het Nederland is wiens Joodse gemeenschap in WO2 voor 3/4 werd gedecimeerd.

Terwijl Marokko's Koning de Nazi's/Vichy vertelde “er zijn geen Marokkaanse Joden” om zo zijn Joodse onderdanen te beschermen.