De maan blijft door de tijd heen nog steeds vragen oproepen; zeker met betrekking tot NASA en de historische landingsplaatsen aldaar.
Een en ander is nu weer heel actueel in verband met een door Google georganiseerde prijsvraag.
Google heeft via een stichting, The Google Lunar X Prize Foundation, een bedrag van 30 miljoen Dollar beschikbaar gesteld voor diegene die als eerste er in slaagt om een maanlandingsvoertuig een halve kilometer op de maan te laten rijden en daarvan beeldopnamen te tonen.
Er zijn op dit moment 26 privé-ondernemingen in de race om dit voor elkaar te krijgen. Dit betekent een lancering en navolgend een voertuig op de maan zien te krijgen. Verder zijn er nog aanvullende prijzen te winnen voor het fotograferen van de historische Apollo, Heritage en Surveyor landingsplaatsen. Ook kondigt Google aan dat de NASA restricties voor de maan in acht genomen dienen te worden.
Voor diegenen die dat nog niet weten: NASA heeft bepaald dat historische landingsplaatsen vermeden moeten worden en dat er ook niet laag overheen gevlogen mag worden. Dat zal het natuurlijk extra moeilijk maken om daar dan toch goede foto’s te maken, maar wat is nu de reden dat NASA niet wil dat er iemand in de buurt komt?
Uiteraard is het officiële verhaal dat deze historische plekken in stand gehouden dienen te worden als een soort monument, of is er andere reden?
Nog niet zo lang geleden deelde NASA mee dat ze “per ongeluk” het complete originele beeldmateriaal van misschien wel het belangrijkste moment in de geschiedenis van de mensheid, de maanlandingen, hadden vernietigd.
Een instituut wat zo slordig omgaat met hun eigen en historisch beeldmateriaal maakt zich klaarblijkelijk meer zorgen om wat eventueel toekomstige ruimtereizigers zullen doen op de maan of, wat meer waarschijnlijk is, daar zullen zien.
En is het bovendien wel rédelijk om te verwachten dat dit soort historische plaatsen in de ruimte tot in lengte der dagen ongeschonden zullen blijven? Nog los van de vraag of er iemand de juridische bevoegdheid heeft om bepaalde rechten op de maan te claimen. Wat geeft NASA het recht om bepaalde gebieden af te bakenen? Of, als we straks nog een stapje verder gaan, welke bedrijven hebben straks recht op grondstoffen van de maan, zoals mineralen?
Het zal in ieder geval interessant worden om te zien welke foto’s uiteindelijk zullen winnen en uiteraard om te zien wat er nu precies opstaat.
De onderstaande, in totaal ruim 4 uur durende documentaire, laat zien dat het in de tijd dat de maanlanding speelde, technisch gezien niet mogelijk was voor NASA om iemand veilig naar de maan te sturen en weer terug te halen. Bovendien levert de film het bewijs dat de foto’s die werden getoond niet op het maanoppervlak zijn genomen.
Ooit erbij stilgestaan dat we om precies te zijn 1x op de maan zijn geland en daarna nooit meer?! Dat is op z'n minst opmerkelijk en inconsistent in vergelijking met andere grensoverschrijdende onderzoeks- en ontdekkingsactiviteiten en wetenschappelijk (ruimte-) onderzoek. Het was een succes en dat doen we dus dan niet nóg een keer..... heel raar. "Houston, we' ve got a problem"
Kijk en oordeel zelf of er ooit iemand van ons op de maan is geweest.
Bron:
Red Ice Creations