Volgens een uitgebreid artikel in de Britse Daily Mail tonen vrij gegeven documenten van de CIA aan dat er ooit leven op Mars bestond.

Het rapport, 'Mars Exploration May 22, 1984', beschrijft hoe het agentschap astrale projectie gebruikte om een 'subject' naar Mars te transporteren, ongeveer een miljoen jaar voor Christus.



We leven in een tijd waarin de mens in rap tempo wordt voorbereid op mogelijk buitenaards bezoek.

Voor velen zijn dit de voorbereidingen voor de nep buitenaardse invasie die steeds dichterbij lijkt te komen en de geplande New World Order staat moet bespoedigen.

De Duitse raketgeleerde Wernher von Braun noemde dit ‘hun ultiem troefkaart’.

In dat kader is het volgende bericht heel bijzonder.

Zo schrijft men in de Britse Daily Mail onder andere het volgende:

Terwijl NASA op zoek is naar leven op Mars, beweert een CIA-document dat het al 40 jaar geleden is gevonden.

Het rapport, 'Mars Exploration May 22, 1984', beschrijft hoe het agentschap astrale projectie - het idee dat iemands geest door het astrale vlak kan reizen - gebruikte om een 'subject' naar Mars te transporteren, ongeveer een miljoen jaar voor Christus.

Het onderzoek maakte deel uit van Project Stargate, een geheime eenheid van het Amerikaanse leger die in 1977 werd opgericht en zich richtte op anomale verschijnselen, waaronder kijken op afstand, telepathie en psychokinese.

Deelnemers werden blootgesteld aan geluiden zoals binaural beats en hemi-sync audio om veranderde bewustzijnstoestanden op te wekken en paranormale vermogens te bevorderen.

De 'proefpersoon' van het experiment werd tijdens het opgegeven jaar naar de planeet getransporteerd en rapporteerde een 'schuin zicht op een piramide' en een 'zeer grote weg' met een monument dat leek op de monumenten die bekend waren onder de oude Egyptenaren op Aarde, zo beweert het rapport.

Het visioen verschoof vervolgens naar een bevolking van 'zeer grote mensen' die op zoek waren naar 'een nieuwe plek om te leven omdat hun omgeving was aangetast.

Project Stargate was het nieuwe wapen van de Amerikaanse regering tegen de Sovjet-Unie, gericht op het creëren van gedachtelezende spionnen die konden infiltreren in de gedachten van hun vijanden.

Het geheime project werd uitgevoerd in Fort Meade in Maryland, waar mannen en vrouwen werden gerekruteerd die beweerden buitenzintuiglijke waarneming (ESP) te hebben om te helpen bij het onthullen van militaire en binnenlandse inlichtingengeheimen.

Men noemt deze mensen ook wel remote viewers.

Ook op Zerohedge verschijnt een artikel over hetzelfde onderwerp, waar men onder andere het volgende schrijft.

In 1984 nam zo'n experiment een verrassende wending. Een remote viewer, die coördinaten kreeg zonder voorafgaande context, beschreef visioenen die zich niet lieten verklaren. De focus? Mars. De tijdlijn? Meer dan een miljoen jaar geleden. Wat volgde was een levendig verslag van een planeet die leek te leven, gevuld met monumentale structuren en intelligente wezens. Was dit de doorbraak waar de CIA op hoopte, of de grenzen van de menselijke verbeelding? Het verhaal van wat ze op Mars vonden - of beweerden te vinden - zou het conventionele denken nog tientallen jaren op de proef stellen.

In de schemerige kamer van een geheime CIA-faciliteit zat een remote viewer in stilte te focussen op een set coördinaten die hij van zijn begeleider had gekregen. Ze kregen geen informatie over de locatie of het doel van de sessie. Terwijl ze zich concentreerden ontvouwde zich een buitengewoon visioen dat tijd en ruimte leek te overstijgen.

De remote viewer beschreef een desolaat Mars, niet zoals het nu is, maar zoals het meer dan een miljoen jaar geleden geweest zou kunnen zijn. Torenhoge stofstormen raasden over het oppervlak, maar het landschap werd gemarkeerd door massieve piramideachtige structuren, afbrokkelend maar majestueus, sprekend van een ooit-grote beschaving. De remote viewer sprak van intelligente wezens, groot en dun, worstelend om te overleven in de nasleep van een catastrofale gebeurtenis die hun planeet had verwoest.

Deze Marsbewoners werden beschreven als wanhopig, op zoek naar een manier om aan hun verdoemde wereld te ontsnappen. Sommigen hadden zich naar verluidt naar “veilige plaatsen” gewaagd, hun architectonische hoogstandjes achterlatend als monumenten van hun bestaan. De levendigheid van deze verhalen boeide de aanwezige CIA-officieren en riep vragen op die veel verder gingen dan het verzamelen van inlichtingen. Waren deze blikken een venster op een vergeten verleden of gewoon de creatieve werking van het menselijk onderbewustzijn?

Wat deze sessie bijzonder opmerkelijk maakte, was de gedetailleerdheid: de kijker op afstand beschreef de structuren, de atmosferische omstandigheden en zelfs de emotionele toestand van de wezens met een griezelige specificiteit. Maar deze onthullingen zouden tot discussies leiden, waardoor velen zich afvroegen of dergelijke visioenen geworteld waren in de waarheid of in de beperkingen van een experiment dat afdwaalde naar het rijk van het buitengewone.

De betreffende CIA documenten werden al in 2017 vrijgegeven en er is nooit veel aandacht aan besteed.

Nu opeens komen ze prominent in het mainstream nieuws, net op een tijd dat men ze letterlijk overal ziet vliegen.