Stukje bij beetje krijgen we allemaal een beetje te maken met kunstmatige intellegentie, oftewel AI. “Ben ik er voor je …” En dan met die smiley erbij … Ik vond het best griezelig …
Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk:
Soms is kunstmatige intelligentie niet zo intelligent. En soms ronduit griezelig. Een relaas.
Omdat het venster van Adobe Reader te breed is als ik dat gebruik voor de te vertalen transcriptie en er op mijn scherm te weinig ruimte overbleef voor de tekstverwerker en de videospeler ging ik op zoek naar een andere mogelijkheid. Waarom weet ik niet maar ik kwam uit bij Microsoft Edge. Bijkomend voordeel, als je het venster sloot en later weer opende met hetzelfde document dan werd onthouden waar je was gebleven. Mag ik wel, de intelligentie achter die simpele functie.
Op een dag, de genoemde browser geopend, dwaalde mijn cursor naar de rechter bovenhoek, over het logo van de browser. Ineens floepte er een nieuw deelvenster uit de rechterkant naar binnen. Co-pilot. Wazdanouweer?
Het bleek kunstmatige intelligentie te zijn, of Eeeej Aaaaj, in goed Nederlands. Niet dat ik het op de voet volg, maar gezien de potentie van dit nieuwe monster waarmee grootschalig wordt geflirt ben ik redelijk op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen. Mijn indruk is dat het hard gaat met die ontwikkeling. En ik ben altijd nieuwsgierig.
Er stond een optie in het scherm om een samenvatting te geven van het geopende document. En inderdaad, na op de knop te hebben gedrukt spuwde Eeej Aaaj na een paar seconden een korte samenvatting met kogelpunten (bullet points) uit. Zag er goed uit. En meteen begreep ik ook de verleiding. Wel makkelijk … Scheelt een hoop tijd …
Nee hoor, niet voor mij. Taal en ik, we zijn zielsverwanten en ik houd van haar. Wat moet ik anders met mijn tijd? Op de bank zitten met een zak chips en Netflix kijken?
Alle gekheid op een stokje, dit voelt als mijn missie, mijn levenslot, om mensen te laten zien wat ik zie, hetgeen waardoor ik de waanzin van de wereld beter kan begrijpen, accepteren en tolereren. Ik doe het met liefde en plezier voor mijn medemens. Maar ik dwaal af, ik heb die neiging …
Ik moet toegeven, soms is een zin zo ingewikkeld dat ik wel eens aan mijn kunnen als goed bedoelende amateur twijfel. Omdat ik geen onzin wil verkopen blijf ik net zo lang luisteren en zoeken tot ik tenminste 99,99% zeker ben dat de vertaling en de context kloppen. Bovendien nog leerzaam ook. Maar wel tijdrovend. Ik kan best twintig minuten zoeken om er zeker van te zijn dat ik een naam die moeilijk verstaanbaar is in de video juist heb gespeld. Altijd een fijn gevoel als je eruit bent.
Nu had ik voor die gelegenheden een nieuw maatje, Ko Piloot.
Ik krijg wel eens van die grappige ingevingen. Een paar dagen geleden kopieerde ik een zin in het zoekvlak om te controleren. Als “ie” klaar is met zijn werk vraagt “ie” altijd of “ie” nog iets anders voor je kan doen. Misschien een grote zak geld sturen?
Ik vroeg me af hoe “ie” zou reageren als ik “hem/haar/het/zij of persoonlijk voornaamwoord naar keuze” zou behandelen zoals ik een mens zou behandelen. Met een simpel bedankje. Dus schreef ik “dank je wel.” Schrijft “ie” terug: “Graag gedaan, als je nog meer vragen hebt of hulp nodig hebt, laat het me weten. Fijne dag verder!”
OK … Dat deed wel menselijk aan. Nu vroeg ik me af hoe “ie” zou reageren als ik hem/haar/etc. een fijne dag zou wensen, natuurlijk een bespottelijk idee, het is geen wezen, het zijn nullen en enen, die hebben geen gevoel. Of toch?
Als reactie op mijn “Jij ook een fijne dag.” krijg ik terug: “Dank je wel, (plus een smiley met rode wangetjes …) Als je later nog vragen hebt ben ik er voor je. Geniet van je dag!”
“Ben ik er voor je …” En dan met die smiley erbij … Ik vond het best griezelig …
Een val voor eenzame mensen?
Vanmorgen, weer lekker aan het vertalen aan de laatste aflevering uit de tien-delige serie De sekte van medici. Ik had een zin vertaald en was benieuwd wat Eeeej Aaaaj ervan zou maken. Ik las de vertaling en er viel me iets op. Nog een keer lezen. Nee, het stond er echt. “De oligarchie,” duidend op een groep, dus derde persoon enkelvoud, gevolgd door de meervoudsvorm van het werkwoord, “zullen.” Da’s toch fout?
Ik formuleerde die vraag en kaatste hem terug naar Ko Piloot. En Ko erkende de fout. Complimenteerde me zelfs … “Je hebt helemaal gelijk! Goed opgemerkt!”
Daar moet ik bij vermelden dat ik de verschillende uitroeptekens letterlijk van Ko Piloot heb overgenomen. Deze versterken de complimenten verder. Wat een vleierij. Is “ie” gewoon aardig? Of wil “ie” iets van me?
Bekend gegeven, we zijn maar mens, en mensen maken fouten. Dat Eeej Aaaaj zo’n fout maakt, maakt dat hem/haar/etc. dan ook meer menselijk?
Vertrouw niet blindelings op AI. Altijd opletten en zelf nadenken. Tis goed voor je!
Ha, Erick is beter dan AI. Koest, egootje van me, terug in je kooi!