Er is een overheidsinstituut in dit land dat letterlijk rond de wet opereert en alles behalve bínnen de wet en als speeltuig van de elite in een perfecte positie verkeert om misdaden onder het tapijt te vegen.
Het heet Openbaar Ministerie (OM) en als je hen teveel weet te ontmaskeren, ben je vanaf dat moment aangeschoten wild.
Talloze boeken zijn er dit land geschreven over wat men zo mooi weet te omschrijven als “gerechtelijke dwalingen”. Mensen die onterecht zijn veroordeeld op basis van onder dwang verkregen bekentenissen zoals afgelopen weekend nog breed werd uitgemeten in de Telegraaf met de zaak Ina Post.
Het Openbaar Ministerie ook in dit land bevindt zich in een ongewenst machtige positie. Want, in feite kunnen zij alles naar hun hand zetten op het gebied van misdaad. Als zij bijvoorbeeld niet willen dat een echte moordenaar wordt gevonden zoals in de zaak Marianne Vaatstra, dan wordt die simpelweg niet gevonden.
Wanneer zij vinden dat het publiek te opstandig wordt en deze moord niet laat rusten, komen zij meer dan tien jaar na de moord zomaar met een verwarde boer uit de hoge hoed, waarvan zij “aantonen” dat deze op basis van DNA de moord gepleegd zou hebben.
Justitie, alias het Openbaar Ministerie, heeft misschien wel honderden manieren waarop zij een “perfect match” kunnen creëren tussen een gepleegde misdaad en een dader die er in werkelijkheid niets mee te maken heeft. Als zij zeggen dat sporen van het DNA van Pietje Puk zijn aangetroffen op een lijk dan is Pietje Puk de moordenaar. Althans, voor het grote publiek.
Vandaag kijken wij naar een zaak waaruit nog maar eens blijkt dat het OM buiten de wet opereert en dat is in de zaken van Justitie tegen de ex mainstream journalist, inmiddels klokkenluider, Micha Kat.
We hebben al eerder geschreven hoe deze man, als hij inderdaad een oprechte klokkenluider is, een luis is in de pels van Justitie vanwege zijn onaflatende strijd tegen de van kindermisbruik verdachte ex Secretaris Generaal van Justitie, Joris Demmink.
De man die in Nederland onaantastbaar is omdat mocht hij toch aangepakt en veroordeeld worden, hij zal zingen als een kanarie en daarbij de complete monarchie onderuit zal halen.
Daarom gaf Demmink dan ook vorige week het niet mis te verstane signaal naar de Nederlandse bevolking: “Don’t fuck with me”.
Joris Demmink, die vorige week verstek liet gaan bij het getuigenverhoor over kindermisbruik in de jaren '80, had donderdag wél tijd voor een borrel. De oud-justitietopman was aanwezig bij de uitreiking van de Four Freedoms Awards in Middelburg.
Iemand die die boodschap van Demmink, "don't fuck with me", duidelijk niet heeft gehoord of begrepen is Micha Kat.
En dus komt het Openbaar Ministerie in actie. Ze hebben de afgelopen jaren de meest waanzinnige strafzaken tegen hem opgestart, waarbij uiteraard vervalsing van bewijsmateriaal een hoofdrol speelt.
Iemand die het in dat kader wel heel erg bont maakte was Officier van Justitie Nicole Vogelenzang zoals wij in een eerder artikel over deze zaak schreven.
Inmiddels lopen er zo'n tiental strafzaken tegen Kat, waarvan de meesten volkomen stil liggen omdat het hoger beroep niet voor de rechter komt. Een strategie die van de kant van het OM wel begrijpelijk is, want als ze wel worden behandeld, kon er wel eens veel meer vuile was naar buiten komen dan gewenst.
Ondertussen hebben ze een geniepige truc uitgehaald door Kat te verplichten zijn DNA, via wangslijm, af te staan.
DNA afname wordt verplicht gesteld bij veroordeling voor zware misdaden zoals op de website van de overheid staat:
Veroordeelden voor ernstige misdrijven moeten verplicht DNA afstaan. Het DNA wordt opgeslagen in een DNA-databank. Dat maakt het makkelijker om veelplegers (recidivisten) op te sporen en te veroordelen. De verhoogde pakkans leidt er ook toe dat veelplegers minder recidiveren.
De activiteiten van een journalist vallen daar niet onder en ook al zou een journalist een wet overtreden, dan nog is dat altijd een type misdrijf waarvoor geen DNA afname wordt toegepast.
Alleen in het uitzonderlijke geval van Kat kennelijk wel. Zelf zegt hij daarover:
Ik val onder art 2.1b. DNA-afname past op geen enkele wijze bij mijn type misdrijf (uitings-delict) en kan op geen enkele wijze behulpzaam zijn bij het opsporen/voorkomen van dat type misdrijf.
Bovendien overtreedt het OM de Aanwijzing Toepassing Dwagmiddelen tegen Journalisten.
We weten dat van het DNA toen mij advocaat het OM vroeg of er sprake was van (internationale) signalering van mij i.v.m. reizen per vliegtuig. Toen werd gezegd dat er geen sprake is van een internationale signalering (was eerst wel zo toen ik werd gearresteerd) maar wel van een nationale tbv die DNA-afname. Dus in Nederland zal ik hiertoe worden opgepakt.
Van bijna 12.000 veroordeelden heeft het Openbaar Ministerie geen DNA afgenomen, terwijl dat wel had gemoeten. Het gaat behalve om dieven en geweldplegers ook om tientallen moordenaars, verkrachters en aanranders. Daarover heeft RTL Nieuws donderdag bericht.
Dat is dan ook de reden dat Micha Kat inmiddels al langere tijd in het buitenland verblijft en niet naar Nederland durft te komen omdat hij pertinent weigert om DNA af te geven.
Een doorsnee iemand zal misschien redeneren: “Wat maak je je druk? Geef gewoon wat DNA en je kunt weer gewoon naar Nederland komen”.
Wanneer je Micha Kat heet en je weet wat het Openbaar Ministerie allemaal uitspookt en je weet dat ze jou op de korrel hebben, denk je: “Wanneer ze eenmaal mijn DNA hebben, is een lijk snel gevonden en zit ik straks naast Jasper S als zogenaamde moordenaar.”
Dit is niet overdreven, helaas. Dit is hoe het werkt in onze "rechtstaat". Dit is de manier waarop een Joris Demmink buiten de cel worden gehouden.
Het is toch diep en diep triest in dit land dat er geen advocaat bereid is om in de zaak van de onrechtvaardige DNA afname van Micha Kat het Openbaar Ministerie te dagen voor de rechter.
In de volgende video is Micha Kat zelf te horen in een telefoongesprek met het Openbaar Ministerie waarin hij precies uitlegt hoe de vork in de steel zit. Hij probeert in gesprek te komen met Herman Bolhaar, voorzitter van het college van procureurs-generaal.