Welkom bij de wekelijkse column van Micha Kat, journalist.
Asiel in IJsland
Komende week moet het gaan gebeuren. Maandag of dinsdag ga ik naar de immigratie-politie in IJsland om politiek asiel aan te vragen. Een paar maanden geleden heb ik het hele proces al in gang gezet en een gesprek gevoerd met agent Gestur.
Ik heb hem in grote lijnen uitgelegd waar mijn asielaanvraag op is gestoeld en een tipje van de sluier opgelicht over de terreur van de Nederlandse regering tegen mij en over de pedofielen die Nederland regeren. Ik had absoluut niet de indruk dat hij mij niet serieus nam of twijfelde aan wat ik zei of –zoals vele trollen al hadden ‘voorspeld’ op mijn Youtube-kanaal’- ‘mij bulderend van het lachen het gebouw zou uitwerken’.
Gestur voerde mijn gegevens in in zijn database en opende mijn aanvraag-dossier met het nummer 007-2017-34575. Komende week gaan we dus verder op deze route. Buitengewoon spannend. Zeker na de moord op raadsheer Rob van den Heuvel –de 19e Demmink-dode- heb ik een sterke zaak. Ook kan ik wijzen op de mysterieuze dood van meerdere Nederlandse journalisten. Als mijn aanvraag word gehonoreerd krijg ik alles: een huis, een winterjas, een tandarts en een blonde IJslandse vriendin.
Wel is het zo dat het maanden kan duren voor je uitsluitsel krijgt. Enige tijd geleden kwam uitgebreid in het IJslandse nieuws (‘de Mauro van Reykjavik’) dat een gezin uit Nigeria na twee jaar wachten werd uitgewezen. Maar goed, in het asielrecht staat elke zaak op zichzelf en zeker mijn zaak is natuurlijk een geval apart –waar nog bij komt dat IJsland zich in het verleden herhaaldelijk heeft willen profileren als een safe space voor mensen die afwijkende geluiden laten horen, via Julian Assange en Edward Snowden tot de legendarische schaak-wereldkampioen Bobby Fischer aan toe (zie briljante video):
IJsland deinst er dus niet voor terug in de meest extreme gevallen uit de geschiedenis de helpende hand toe te steken. In bovenstaande video vind ik het meest emotionele en bewonderenswaardige hoe men heen stapt over de bizarre antisemitische oprispingen van Fischer die duidelijk niet meer helemaal sane is. Terecht concludeert IJsland dat deze oprispingen in het hele plaatje en in het licht van de briljante carriere van (de overigens Joodse) Fischer geen betekenis hebben.
Naar mijn weten is het nog nooit gebeurd dat een Nederlandse journalist dusdanig is vervolgd en geterroriseerd, dat hij politiek asiel moet aanvragen in een ander land. Maar, hoe extreem is dat in een land waar de ene na de andere ‘Demmink-dode’ valt, tot en met advocaten en rechters aan toe? Om mijn aanvraag verder te adstrueren heb ik de immigratie-politie ook een oude Youtube-video gestuurd waarin ik hulp vraag aan de internationale organisatie FairTrials omdat eerlijke processen in Nederland al jaren lang tot het verleden behoren:
So.... pray for me, zou ik haast zeggen! Komende week moet het gaan gebeuren! Ik zal op mijn eigen website natuurlijk uitgebreid verslag doen van de voortgang!