In MST Enschede laten ze met liefde patiënten stikken

MST Enschede weigert patienten te behandelen zonder mondkapjeRegels zijn regels en of iemand adem kan halen of niet is helemaal niet belangrijk in het MST ziekenhuis in Enschede. 

Wat van belang is dat de regels worden opgevolgd en aan ontheffing van mondkapjes vanwege medische redenen doen ze niet, dan laten ze liever de patiënten letterlijk stikken.



Het is te hopen dat je niet in Twente woont en in Enschede naar het MST ziekenhuis moet. Want, als dat wel het geval is, dan hoef je niet te gaan als je geen mondkapje kunt dragen vanwege medische redenen, want ze sturen je gewoon weer naar huis en weigeren om je zorg te verlenen.

Ferdinand van der Neut heeft 5 jaar geleden een hartoperatie gehad vanwege boezemfibrilleren. Daarna had hij geen klachten meer tot een maand of twee geleden.

Naar de huisarts, afspraak gemaakt en de eerstvolgende gelegenheid waarop hij terechtkon in het ziekenhuis was op 6 april. Echter, zijn klachten werden heftiger, dus heeft de huisarts het voor elkaar gekregen dat Ferdinand vanwege de urgentie direct terecht kon voor een afspraak.

Omdat hij hartpatiënt is kan hij geen mondkapje dragen want hij krijgt het daarvan heel benauwd en zijn hartslag gaat nog verder omhoog. Daarom belde hij van te voren naar het ziekenhuis om dit mede te delen.

Hij kreeg daarop het advies om dit te melden bij de receptie en dan zou er wel een beveiliger met hem meelopen. Ja, want stel je voor dat er iemand zonder mondkapje zonder beveiliger naar binnen zou gaan, de ramp zou niet te overzien zijn.

Het ziekenhuis in kwestie is dus het MST in Enschede.

Zodra Ferdinand het ziekenhuis binnenstapt roept er al een bewaker, pardon beveiliger, dat hij een mondkapje op moet doen. Waarop hij dan ook tegen de beveiliger zegt dat hij geen mondkapje kan dragen vanwege medische redenen.

Waarop de beveiliger antwoordt dat die niet gelden in het ziekenhuis. Ferdinand maakt een opmerking tegen die man van: “Hoor je nu eigenlijk zelf wel wat je zegt?” en loopt door waarop er even verderop een tweede beveiliger op hem afstapt.

Deze deed meer relaxed en vroeg of het goed was dat hij dan met Ferdinand mee zou lopen. Onderweg naar de afdeling waar ze moesten zijn wordt hij onophoudelijk door passerende zorgmedewerkers erop gewezen dat hij toch echt een mondkapje moet dragen.

Uiteindelijk komen ze dan bij de receptie van de afdeling cardiologie en daar staat toevallig ook een arts die zegt hem gelijk mee te zullen nemen.

Terwijl ze daar bij die balie staan ziet Ferdinand een andere dame, een patiënt, die haar mondkap al naar de zijkant trekkend naar adem probeert te happen. Het is voor eenieder duidelijk dat deze dame het heel benauwd heeft, maar niemand doet iets.

Waarop de dame achter de balie tegen hem zegt dat hij wel zijn mondkapje op moet doen. Weer het hele verhaal uitleggen, waarop zij dan zegt: “Oh, maar dan kunnen wij u misschien niet helpen”.

Weer het hele verhaal uitleggen dat hij het benauwd krijgt, dat zijn hartslag daardoor gevaarlijk omhoog gaat enzovoorts.

Ferdinand vraagt aan haar: “Wat vind je hier nu zelf van?”. En dan krijgt hij het antwoord: “Wat ik ervan doet er niet toe, het zijn de regels”. Waarop ze vervolgens wegloopt met de mededeling dat ze moet gaan overleggen om te kijken of ze Ferdinand wel kunnen helpen.

Na overleg met of collega’s of een manager komt ze terug met de volgende mededeling: “Sorry mijnheer, wij kunnen u geen zorg verlenen”.

Ferdinand is uiteraard boos geworden en later ook verdrietig. Dat zo’n dame daar achter die balie waarschijnlijk ooit iemand was die de zorg in is gegaan om mensen te helpen. Maar die nu verworden is tot een robot die alleen maar regels ziet en helemaal niets doet als een patiënt met een mondkap naar adem staat te snakken.

Die een mondkapje belangrijker vindt dan het welzijn van de patiënten die zich bij haar komen melden. Die daar niet komen omdat ze het zo gezellig vinden, maar die daar komen omdat ze serieuze problemen hebben en daar niet nog eens de last van zo’n mondkapje bij kunnen hebben.

Duidelijk is dat ze je in MST Twente liever laten stikken dan dat ze iemand toestaan om het mondkapje af te doen.

Kijk en luister naar het verhaal van Ferdinand van der Neut en weet dat hij absoluut niet de enige is. Wij worden gedwongen om krankzinnige bedragen te betalen om een industrie des doods op gang te houden om vervolgens zorg waar we recht op hebben te worden onthouden. In onze ogen wordt eenzijdig een contract gebroken wat om te beginnen al niet met wederzijdse overeenstemming tot stand kwam.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl