Wanneer een man door een politiebusje wordt aangereden op een zebrapad, dan is dat uiteraard een zeer ernstige en treurige zaak.Maar, wanneer politie en media samenwerken om het te doen voorkomen alsof het de man z'n eigen schuld was en aangiftes “raken zoek”, dan wordt het een ander verhaal.
Als een burger bewust een voetganger aanrijdt op een zebrapad, dan zal de politie maar wat graag bereid zijn om een aangifte van het slachtoffer op te nemen. De Officier van Justitie zal vervolgens ook maar wat graag bereid zijn om te vervolgen en de rechter zal maar wat graag bereid zijn deze onverlaat te veroordelen voor misschien wel poging tot doodslag.
Het is dan ook niet voor niets dat een zebrapad in ons land een juridische status heeft:
Het zebrapad, ook wel een voetgangersoversteekplaats (VOP) genoemd, heeft een juridische status: bestuurders zijn daar verplicht voetgangers en bestuurders van een gehandicaptenvoertuig voor te laten gaan. Het zebrapad vormt een onmisbaar element in looproutes van voetgangers. Het verbindt voetpaden en trottoirs met elkaar. Vooral kwetsbare groepen voetgangers (ouderen, gehandicapten, kinderen) hebben behoefte aan veilige oversteekvoorzieningen.
Maar, in ons land ligt de zaak toch iets anders. Bovenstaande is wel waar, behalve als er sprake is van één of beide van de volgende voorwaarden.
1. Het slachtoffer is een coronawappie
2. De dader is een politieagent
Dan ineens treden er andere regels in werking en wordt er alles aan gedaan om een draai te geven aan het gebeurde.
Op zaterdag 8 mei jl gebeurde er tijdens een protestmars tegen de coronamaatregelen in Barneveld iets bijzonders.
Eén van de deelnemers aan de protestmars bevindt zich op een zebrapad terwijl een politiebusje komt aanrijden.
De man waant zich helemaal veilig op het zebrapad want je mag er vanuit gaan dat een automobilist gaat stoppen, zeker wanneer je je al op het zebrapad bevindt en zeker als het een politieauto betreft.
Echter, wat gebeurt er. Het politiebusje stopt niet, maar rijdt de voetganger bewust aan. Hierna de beelden waarop dat duidelijk is te zien.
#Barneveld vandaag! Aangereden om hem te beschermen tegen cojona. pic.twitter.com/ns5YF9tJ2n
— JackenWodan (@WodanJacken) May 8, 2021
Het loopt op zich goed af, want de voetganger raakt gelukkig niet ernstig gewond, maar dat is uiteraard niet dankzij de chauffeur van het poltiebusje.
Bovenstaand filmpje wordt druk gedeeld op sociale media en vervolgens wordt het slachtoffer benaderd door Jannes Bijlsma van de Barneveldse Krant met het volgende verzoek.
Graag kom ik met u in contact, om uw verhaal over het protest en de aanrijding met het politiebusje aan te horen en op te tekenen in de krant. Helaas lukt het nog niet om telefonisch contact te leggen. Zou u mij willen terugbellen?
De twee hebben vervolgens contact en gebaseerd op de informatie die Bijlsma ontvangt, schrijft hij het volgende concept artikel dat hij opstuurt naar het slachtoffer.
‘Politiebusje gaf zomaar gas bij’
Maastrichtenaar doet aangifte van poging tot doodslag
[BARNEVELD] Nietsvermoedend liep Emil Möller (62) zaterdagmiddag, na afloop van de demonstratie van Police for Freedom, naar eigen zeggen over het zebrapad bij de Burgemeester Kuntzelaan, toen een politiebusje hem omver reed. Hij raakte niet gewond, maar doet wel aangifte van poging tot doodslag. ,,De bestuurder gaf bewust gas bij.”
Volgens de inwoner van Maastricht was er geen enkele aanleiding voor de politie om tegen hem aan te rijden. ,,Ik liep daar gewoon in een lange lijn van mensen. De demonstratie was afgelopen en ik liep richting mijn schoonmoeder. Die woont in De Ark, dus daar was ik naar op weg.” Möller loopt het zebrapad op en ziet aan zijn linkerkant een politiebusje aankomen. ,,Ik dacht: die stopt wel. Hij reed stapvoets. Dus ik loop het zebrapad op.” Maar in plaats van dat het busje afremde, accelereerde deze juist, volgens Möller. ,,Ik hoorde plots dat er gas werd bij gegeven. En ja, wat doe je dan? Dan ga je niet even in alle rust je kansen inschatten. Je stopt impulsief en gaat stilstaan.”
Een kleine seconde later werd Möller geraakt op zijn linkerbovenbeen. Hij landt ongeveer een meter verderop op zijn voeten. De politiebus stopte, maar er kwam niemand naar buiten. ,,De politie reed al snel weer weg. Ik probeerde er nog achteraan te rennen, maar dat haalt natuurlijk niks uit.” Möller wilde het er niet bij laten zitten, want het incident zat hem heel hoog. ,,Er kunnen allerlei redenen zijn om als politieman gefrustreerd te zijn. Zeker omdat er eerder - zo hoorde ik pas later - gedoe was met actievoerders en de Mobiele Eenheid. Maar je gaat geen gas bij geven, als er gewoon iemand op een zebrapad loopt. Dan is elk excuus verdwenen. Het was ook onnodig: er was op dat moment allang geen sprake meer van chaos. Bovendien: als politieman ben je een rolmodel voor de samenleving. Zoiets kan gewoon niet.”
Möller liep daarop op vier politiemannen af, om aangifte te doen. Die waren daar volgens hem niet toe bereid. ,,Ik moest het maar via een 0900-nummer doen. Er sprak een zeker dedain uit naar mij, de gewone burger. Ik vond het veel te ver gaan.” Nadat hij zijn aangifte telefonisch had doorgegeven, werd hem via Omroep Gelderland en de NOS duidelijk dat de politie naar hem op zoek was. ,,Mijn aangifte bleek zoek te zijn. Ik heb toen contact gezocht en mijn aangifte opnieuw doorgegeven. Ik weet nu nog steeds of deze goed is overgekomen.”
De Maastrichtenaar was naar de mars in Barneveld gekomen om vreedzaam te protesteren tegen de manier waarop de overheid met de coronamaatregelen omgaat. Hij staat achter de doelstelling van de groepering Police for Freedom, die de optocht organiseerde waaraan onder meer marechaussees, zorgpersoneel, docenten en ook politiemensen deelnamen. ,,Zelf ben ik veteraan”, vertelt Möller. ,,Met vele anderen heb ik mijn leven ter beschikking gesteld voor het hogere doel dan mijn eigen comfort. We hebben het Nederlandse gezag gediend. We zien Nederland nu totaal ontsporen. De regering legt niets uit over de opgelegde maatregelen. Leg bijvoorbeeld uit wat de gevolgen zijn van een mondkapje of de avondklok. Als er dan vragen worden gesteld, word je weggezet als irrationeel. Er kan nauwelijks een fatsoenlijk gesprek over die maatregelen worden gevoerd. Toen ik hoorde dat er een vreedzame wandeling werd gehouden om hier aandacht voor te vragen, dacht ik: dat past bij mij, daar doe ik aan mee.”
Möller zegt zelf niets te hebben gezien van de ongeregeldheden die plaatsvonden, waarbij tientallen betogers het opnamen tegen de politie. Ze probeerden een politielijn te doorbreken, waarbij onder meer met stokken en stenen zou zijn gegooid. Uiteindelijk hadden ze succes en konden de demonstranten het Barneveldse centrum inlopen. ,,Ik keur dat geweld af. De volgende keer gaat de boel echt escaleren. Men had moeten denken: hier staan mensen met wapenstokken en schilden, hier houdt het op. Helaas deed men dat niet.”
Hij betreurt het ook, omdat het de aandacht afleidt van de grotere zaak waar de betogers voor staan. ,,Heel jammer. Nu gaat het in de media vooral over dat geweld.” Möller sluit niet uit dat ‘romeo’s’, agenten in burger die zich tussen de demonstranten begeven, het geweld hebben uitgelokt. ,,Die kunnen heel makkelijk meelopen en de boel laten escaleren. Al heb je als organiserende partij nog zulke goede bedoelingen; je kunt niet alle deelnemers vooraf helemaal doorlichten. Je loopt dus altijd het risico dat je, onbedoeld, dit soort types in huis haalt.”
Jannes Bijlsma krijgt echter van zijn bazen alsnog geen toestemming om het artikel zo te plaatsen.
Möller ontvangt een bericht van Jannes met de volgende uitleg:
Er is besloten de laatste alinea over de romeo's weg te laten, in overleg met de redactie. Er zijn wat ons betreft geen aanknopingspunten die doen vermoeden dat er romeo's actief waren. Het heeft verder ook geen betrekking op de aanrijding.
Möller stuurt een bericht terug dat hij dit begrijpt en prima zo.
Echter, later blijkt dat het schrappen van die laatste alinea klaarblijkelijk toch niet helemaal een spontaan besluit van de redactie was, want de krant was benaderd door de politie.
Dat is de reden dat Möller het volgende bericht naar Jannes Bijlsma stuurt:
Beste Jannes,
Net de verslaglegging gelezen in de BK over de gebeurtenissen op zaterdag jl.
Wat me opvalt is dat wat serieuze aandacht verdient, dat niet krijgt.
Slechts dat mensen in B’veld niet blij waren met de optocht en een close up van een paar niet-representatieve en van monddoeken voorziene deelnemers wordt genoemd / afgebeeld.
Enkele vragen:
1. Is het toeval dat de mail vd politie die je me oplas vlak nadat je met de redactie had besloten dat ‘ons’ stuk ok was, vlak voor publicatie binnenkwam ? (nadat je passage over de Romeo’s was geschrapt door de redactie)
2. Is er een relatie tussen de inhoud vd e-mail vd politie, die vlak voor publicatie binnenkwam en het niet-plaatsen van ‘ons’ stuk (cq was er anderszins contact met politie en/of met partijen die het overheidsbeleid strikt wensen te volgen) en gerelateerd: idem met de inhoud van de artikelen die wel geplaatst werden over zaterdag jl ?
3. Deze vragen stellen is deze beantwoorden gegeven de gang van zaken tot nu toe (foute chauffeur, neerbuigende collega’s, aangifte die zoek was, BPOC verslagen, de rol vd media als -kritiekloze- megafoon van overheidsbeleid.
4. Dat is gegeven de basis waarop ik je heb benaderd en we elkaar zeiden te verstaan (Christelijke waarden, moreel handelen als leidraad) extra confronterend. Je keuze voor framing, cq eenzijdige berichtgeving, heeft grote consequenties in allerlei opzichten.
Over die consequenties ga niet ik, maar de inhoudelijke, materiële morele rechtsorde, zoals we die na Neurenberg hebben afgesproken na te leven.
Daarboven staat de orde van God en Hij zal uiteindelijk oordelen.
Ik realiseer me dat de druk te groot was voor je en deze situatie slechts blootlegt wat er al was.
Ik denk hierbij aan het woord dat vaak wordt gebruikt om de huidige tijd aan te duiden: ‘Apocalyps’ ; het wegvallen van de sluiers.
Vriendelijke groet,
Emil
Jannes Bijlsma reageert verder niet. Het originele artikel is niet geplaatst door de Barneveldse Krant, ook niet de aangepaste versie waar de laatste alinea is weggehaald en waar wederzijds akkoord over was.
Wat er wel is geplaatst is door de Barneveldse Krant is een artikel waar de volgende tekst in voorkomt.
Tijdens de demonstratie van Police for Freedom tegen het coronabeleid, zaterdag in Barneveld, heeft een politiebusje een man aangereden op een zebrapad.
Dat gebeurde op de Burgemeester Kuntzelaan, ter hoogte van restaurant De Hebberd. Een woordvoerster van de politie bevestigt dat de aanrijding wordt onderzocht. Of de man gewond is geraakt, is niet bekend.
Op beelden die op internet circuleren, is te zien dat de man demonstratief op het zebrapad staat, terwijl er een politiebusje aan komt. De bestuurder remt wel, maar niet op tijd, zodat het voertuig tegen de man rijdt.
Het verhaal wordt dusdanig verdraaid dat men doet voorkomen dat de voetganger schuldig is omdat deze niet snel genoeg het zebrapad overstak. De man stond demonstratief stil, zo wordt er door de krant gesteld. Er lijkt hier simpelweg sprake van opruiing door de krant en het morele appel wordt volledig genegeerd.
Ook al zou de man op zijn handen staan, dan nog is het een voetganger (of handganger misschien) op een zebrapad en hoort een automobilist te stoppen.
Het politiebusje doet geen enkele poging om zelfs maar te stoppen, maar geeft gas bij.
Dat het politiebusje gas bij geeft is niet iets dat alleen door het slachtoffer wordt verteld, maar ook door onafhankelijke getuigen, waarvan er hier één als voorbeeld volgt.
Mijn beleving van het voorval omtrent de door de politie aangereden man 8 mei 2021 Barneveld
Na het eerste stuk gelopen te hebben en weer terug gekomen bij het kasteel, loopt de massa verder richting het centrum.
Ik loop ca 100/120 meter van de kop vandaan. Op het moment dat ik bij de spoorwegovergang/ kruispunt aankom. Lopen de ME ers net richting de busjes en stappen in. Op dat moment is er niks meer te merken van de schermutseling tussen de mensen en de politie.
Rechts van het kruispunt staan nog wel een groepje agenten (geen ME) te observeren.
Net op het moment dat ik overgestoken ben komt er een busje aangereden. Over het zebrapad lopen veel mensen eigenlijk onafgebroken. Dus waarom de agent in kwestie niet stopt is mij de vraag.
Plots zie ik dat het busje een stukje voor de oversteekplaats juist snelheid maakt in plaats van te stoppen.
En zie dat er een paar mensen net voor het busje weg kunnen komen. Behalve de man. Deze blijft verschrikt stilstaan. (Verklaarbaare reflex check herten of konijnen net voor ze aangereden worden, deze bevriezen ook vaak) En word geraakt door het busje. Toen stopte het busje en de man komt gelukkig op z'n voeten terecht.
Tot mn verbazing rijd dit busje weg. Zonder uit te stappen of verhaal te halen.
Op dat moment snellen ik en andere omstanders naar de man om te vragen of het goed gaat. Of dat ie iets heeft overgehouden. En wij delen onze contactgegevens.. Een omstander kon het kenteken noteren van het busje..
Omdat de man redelijk ongedeerd is en de gegevens uitgewisseld besluit ik verder te lopen en zie hoe de man door de observerende agenten lachend afgewimpeld word toen hij daar verhaal ging halen of melding wilde doen.
Ik wil mocht het nodig zijn graag mijn volledige getuigenis doen om dit correct af te wikkelen.
Er zijn meerdere getuigen en dit muisje zal ongetwijfeld een staartje krijgen, want Möller is niet van plan om dit te laten rusten.
Hij heeft opnieuw aangifte gedaan nadat zijn eerder aangifte “zoek was” en heeft zich ook verzekerd van juridische bijstand.
Hoe dat afloopt is uiteraard op dit moment niet bekend, maar feit is wel dat het er alle schijn van heeft dat media en politie “samenwerken” om een bepaald beeld naar buiten te brengen en de publieke opinie te sturen.