Er is weinig verschil tussen de grote bedrijven en de politieke partijen die bepalen wat er in ons land gebeurt.Je hebt de leiding die bepaalt en de rest moet gewoon “bek houden” en stemmen zoals opgedragen.
De meeste inwoners van dit land bemoeien zich niet echt met politiek en hun kennis gaat dan ook vaak niet verder dan de kennis die ze opdoen via de slijmerige uitzendingen van politieke partijen op de televisie.
Allemaal, stuk voor stuk, verkopen ze mooie praatjes in de hoop dat jij zo stom bent om op ze stemmen. En inderdaad, bij iedere verkiezing opnieuw blijkt dat een groot deel van het volk weer in de mooie verkooppraatjes is getrapt en gaat kiezen.
Dan, aan het eind van de rit heb je een x aantal partijen. De kleintjes zijn niet zo interessant voor de Illuminati, maar de groten des te meer. Daarom zorgen ze er dan ook te allen tijde voor dat zij, de Illuminati, de leiding van de partij in handen hebben.
Hoe dit systeem werkt hebben we eerder uitgelegd in een artikel. Hoe Klaus Schwab en zijn mede sekteleden erin slagen om ons land te regeren met slechts enkele mensen op de loonlijst. Het zijn er waarschijnlijk minder dan 10, maar meer dan genoeg om te bepalen wat hier gebeurt.
Want, de mensen bij Schwab op de loonlijst zijn degenen die het binnen de partij grotendeels voor het zeggen hebben, want zij zijn de CEO van de politieke partij. Wat de baas beveelt, zo doen de overige Kamerleden of overheidsfunctionarissen binnen de partij.
Als Rutte namens de leiding bepaalt dat er voor een bepaald voorstel gestemd moet worden, dan zal het merendeel van de VVD Kamerleden braaf een kruisje zetten waar dat van hen wordt verwacht. Je hebt natuurlijk wel eens dwarsliggers, maar meestal zijn die na “een goed gesprek” wel weer op de rails te krijgen. Zo gaat het bij iedere partij en dat maakt het allemaal lekker gemakkelijk en overzichtelijk.
Zo werkt het ook bij het CDA waar Wobke Hoekstra als medewerker van Klaus Schwab nu de scepter zwaait. Maar, hoe deze dat is geworden, is een bizar verhaal.
We hebben in een artikel vorig jaar uitgebreid beschreven dat er niet alleen in Amerika fraude is gepleegd met de presidentsverkiezingen via een bedrijf dat Smartmatic heet, maar ook in ons land met de lijstrekkersverkiezingen van het CDA.
Wanneer alles eerlijk zou zijn verlopen, dan was Pieter Omtzigt verkozen tot lijsttrekker, maar dat gebeurde niet. We schreven toen:
Wanneer we kijken naar ons land en de dingen die er gebeuren met stemmen die zijn uitgebracht op de één om vervolgens bij een ander terecht te komen, dan denken we uiteraard terug aan de recente lijsttrekkersverkiezing van het CDA.
Ook daar stemden leden van het CDA op een kandidaat om vervolgens een bevestiging te krijgen dat ze op een andere kandidaat hadden gestemd. Dit gebeurde onder andere notabene bij de vrouw van kandidaat Pieter Omtzigt die, nadat ze op haar man had gestemd, een bedankje kreeg voor haar stem op Hugo de Jonge.
En zo wordt Hugo de Jonge de nieuwe lijsttrekker van het CDA.
Wij namen toen vervolgens contact op met het CDA om te vragen welke stemachines ze hadden gebruikt, waarop er zeer geheimzinnig werd gedaan en bot de telefoon werd opgehangen. Dit is een sterke indicatie dat dezelfde stemmachines zijn gebruikt als die in Amerika omdat ze bij de partij dezelfde vreemde uitslagen kregen als op sommige plekken bij de Amerikaanse verkiezingen.
Het CDA reageerde geschrokken en twee dagen later stapte Hugo de Jonge op als lijsttrekker. Wij schreven naar aanleiding daarvan het volgende:
Enkele dagen geleden schreven wij een uitgebreid, must read, artikel over het bedrijf Smartmatic dat wordt beschuldigd van verkiezingsfraude in diverse landen, wat ook bewezen is doch uiteraard niet formeel erkend, waaronder Amerika en hoe nauw dit bedrijf ook weer is verbonden met Nederland.
Aangezien de symptomen van die fraude (je stemt op een kandidaat, maar de stem wordt bij een ander opgeteld) veel lijken op die die zich voordeden bij recente de lijsttrekkersverkiezing van het CDA namen wij contact op met de partij om te vragen welke stemmachine er is gebruikt (in ons achterhoofd natuurlijk dat het wel eens smartmatic kan zijn).
Zij reageren als door een wesp gestoken, geven geen antwoord op de vraag en enkele dagen later trekt Hugo de Jonge zich terug als lijsttrekker. Dan gebeurt er nog iets geks en dat is dat niet Pieter Omtzigt wordt benoemd als lijsttrekker, zoals je zou verwachten, maar moet en zal Wopke Hoekstra lijsttrekker worden.
Er wordt niets aan de leden gevraagd, dit wordt besloten door het bestuur en Omtzigt schijnt het allemaal prima te vinden.
Het nettoresultaat van dit alles is natuurlijk wel dat de verkiezingen tussen De Jonge en Omtzigt er totaal niet meer toe doen (en dat is precies de bedoeling), omdat beide spelers van het lijsttrekkerstoneel zijn verdwenen en niemand zich daar verder nog druk over gaat maken (hopen ze).
Omtzigt had formeel zo goed als evenveel stemmen als De Jonge en het zou dus heel goed te verantwoorden zijn aan de leden als dan Omtzigt de plek van De Jonge zou innemen. Dat gebeurt niet en iemand uit de gelederen wordt naar voren geschoven zonder een ledenstemming. Dat wijkt erg af van de vorige werkwijze en de vraag is dan natuurlijk ook hier. Waarom?
Het antwoord is wat ons betreft simpel en bewijst dat we een zeer gevoelige zenuw hebben geraakt. Als er opnieuw een lijsttrekkersverkiezing zou worden uitgeschreven dan zou het vreemd zijn als dat niet opnieuw met dezelfde machine zou gebeuren (waarvan het formele onderzoek geconcludeerd heeft dat er niet gefraudeerd is maar desondanks mag de machine die centraal staat niet bekend worden). Dan zou uiteraard die stemmachine direct alsnog onder een vergrootglas liggen en zou de fraude die nu zo "keurig" achter de schermen wordt weggemoffeld wel eens in volle glorie toch uit kunnen komen.
Daarnaast bleek later dat er nog een hele goede reden was dat Pieter Omtzigt geen lijstrekker mocht worden. Dat mocht onder geen voorwaarde gebeuren omdat deze niet op de loonlijst van het WEF staat.
En daarom hebben we ineens Wobke Hoekstra, oud Minerva voorzitter en medewerker van het WEF, de nieuwe lijsttrekker. Niet dat de leden hier iets over te zeggen hebben gehad, maar dat is nu precies de bedoeling.
Onder Minerva-voorzitter Wopke Hoekstra werd in 97/98 het Minerva adoptieplan ingevoerd, even later kwam Foster Parents in opspraak wegens fraude... https://t.co/WfheLbODfO pic.twitter.com/Amn4IYxVaJ
— Huig Plug (klokkenluider Justitie) (@PlugHuig) March 10, 2021
Na dat alles verdwijnt Omtzigt uit beeld en zit volgens de berichten overspannen thuis en doet voorlopig helemaal niets.
En dan komt de volgende verrassing uit de hoge hoed.
Via GeenStijl komt een memo van Omtzigt naar buiten die laat zien wat er werkelijk allemaal gebeurde binnen deze niet zo christelijke partij.
CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt haalt in een intern memo hard uit naar partijgenoten die hem wegzetten als ‘psychopaat, teringhond en labiel’.
Het memo leest als een oorlogsverklaring aan de partijtop en zou bedoeld zijn voor de evaluatiecommissie-Spies die het verkiezingsverlies onderzoekt, maar ligt nu op straat. In het 76 pagina’s tellende document haalt het Tweede Kamerlid keihard uit naar partijgenoten die hem tegenwerken, afvallen en uitrangeren. Omtzigt beschrijft onregelmatigheden rond de lijsttrekkersverkiezingen, voelde zich ‘voor het blok’ gezet toen Hugo de Jonge opstapte als lijsttrekker in december en hij vermoedt ook onrechtmatigheden rond partijdonaties.
Het is al met al een lang document van 76 pagina’s, met daarin onder andere het volgende:
Andere CDA'ers zouden hem 'de focking eikel met naziposters' hebben genoemd, nadat bij Op1 verkiezingsposters van Omtzigt in beeld kwamen.
Omtzigt citeert partijgenoten die een plek op de kandidatenlijst voor de Kamerverkiezingen wilden. Zij zouden tijdens sollicitatiegesprekken zijn gevraagd of zij Omtzigt steunden. Ten minste een van hen zou na een bevestigend antwoord uiteindelijk een lage plek op de CDA-verkiezingslijst hebben gekregen, schrijft Omtzigt. Het is niet duidelijk om welke personen het gaat.
Andere partijgenoten zouden vervelende reacties hebben ontvangen en genegeerd zijn als zij Omtzigt openlijk steunden.
Al met al heeft dit tot gevolg dat misschien het CDA wel uit elkaar breekt en dat er zeker voorlopig niet snel een nieuw kabinet komt. Al reageert Hoekstra vandaag dat dit allemaal niet zo leuk is maar dat de formatiegesprekken gewoon doorgaan.
Wie heeft er voordeel bij als er voorlopig geen nieuw kabinet gevormd kan worden en wie heeft er voordeel bij om het CDA onderuit te halen, of beiden?
Als er geen nieuw kabinet komt, kan het demissionaire kabinet Rutte voorlopig rustig verder gaan met alle verdere snode coronaplannen. Als er wel een nieuw kabinet komt zal het CDA gezien de omstandigheden misschien niet meedoen en zullen er misschien meer linkse partijen in beeld verschijnen waardoor de gecombineerde corona/klimaatagenda (2030 Agenda) volledig kan worden doorgevoerd.
En dan de vraag of Omtzigt zelf betrokken is geweest bij het lekken van deze memo. Heeft hij deze zelf, misschien via een omweg, bij GeenStijl doen belanden?
Waaruit dan weer de vraag volgt of het Omtzigt zelf is die de beslissingen neemt, of misschien iemand anders.
Het volgende is een stukje uit het betreffende memo en dat gaat over het moment dat Omtzigt verwacht dat hij benoemd zal worden als lijsttrekker nadat Hugo de Jonge is opgestapt.
Eerst heb ik een gesprek met voorzitter Rutger Ploum en penningmeester Pieter Jan van Zanten over de ontstane situatie. We bespreken de twee logische opties Pieter/Wopke en Wopke/Pieter als ticket. Ik herinner hen onder meer aan de afspraak met Rutger, namelijk dat ik lijsttrekker zou worden als Hugo onverhoopt uit zou vallen.
Daarna spreken ze met Wopke en daarna zitten we bij elkaar. Daar wordt duidelijk dat het bestuur Wopke gevraagd heeft om lijsttrekker te worden. Ik vraag enige bedenktijd en ga naar boven om Ayfer te bellen.
Hij schrijft niet: “Ik moet mijn vrouw bellen of mijn echtgenote, maar Ayfer”. Ayfer Koç, de vrouw van Omtzigt, is Turkse (met Syrische achtergrond) en haar vader was naar eigen zeggen een succesvol ondernemer. De naam Koç is ook dezelfde als die van de Koç Group, het enige Turkse bedrijf in de Fortune 500.
Is zij degene die Omtzigt misschien “aanstuurt” vanuit een heel andere invalshoek?
Kortom, vragen, vragen en nog eens vragen. In ieder geval is ook hier weer niets wat het lijkt.