Wat gebeurt er onder het circuit van Zandvoort?

tunnels onder circuit zandvoort, kindermisbruikZandvoort is op dit moment wereldnieuws want op dit circuit wordt dit weekend de Formule I Grand Prix gereden. 

Echter, er is nu een getuige naar voren gekomen die een heel ander beeld schildert over dit complex en dan met name over misbruik, de premier en tunnels onder het circuit.




Er is iets met Zandvoort. Al decennialang duikt de naam Zandvoort op bij pedofiele netwerken en kindermisbruik; ongeacht hoeveel moeite de media doen om dit te bagatelliseren.

Eind jaren negentig van de vorige eeuw was Zandvoort ook wereldnieuws vanwege wat men toen noemde de Zandvoort Files.

Een verhaal dat zich afspeelde rondom de in 1998 vermoorde kinderporno-handelaar Gerrie Ulrich die in Zandvoort woonde en vanuit daar een soort wereldwijk netwerk in kinderhandel runde. Ulrich is in Italië vermoord door zijn toenmalige vriend Robby van der Plancken.

Ulrich was tevens eigenaar van de zeilboot Apollo, het schip waarop naar alle waarschijnlijkheid het spoorloos verdwenen Duitse jongetje, Manuel Schadwald, is vermoord en vervolgens overboord gegooid.

Volgens de altijd goed ingevoerde Steve Brown is het ook Robby van der Plancken geweest die Manuel heeft vermoord aan boord van het schip Apollo in het bijzijn van hooggeplaatste lieden.

Manuel Schadwald is namelijk met een (soort van) riem om zijn nek, die steeds strakker werd aangespannen om het leven gekomen en daarbij gestikt, omdat hij weigerde meerdere personen seksueel “te bevredigen” en vervolgens door zijn hoofd geschoten met een pistool door diezelfde Robby van der Plancken.Van deze moord zijn videobeelden gemaakt op de beruchte pedofielenboot Apollo en de moord is dus gepleegd in Spaarndam, waarna het lichaam verzwaard in het IJsselmeer is gedumpt, in de omgeving van Muiden.

Er zijn inmiddels diverse getuigen, die de filmbeelden van de moord hebben gezien, waaronder de (stief)vader van Robby van der Plancken. Ook ligt er een semi – geheime kluisverklaring (bij een notaris opgemaakt) van Fred Teeven (ex-VVD en ex-lijsttrekker Leefbaar Nederland, uitgerekend na het conflict met en vertrek van Pim Fortuyn), ex-Officier van Justitie in de periode 1993 – 2002 bij het parket Amsterdam (Haarlem) omtrent de moordzaak Manuel Schadwald en de aanwezigheid van Joris Demmink bij die moord in 1994. Andere betrokkenen bij deze sadistische pedofiele moord, die het topje van de moorden rond het pedofiele sadistische netwerk van Joris Demmink is, zijn Leo van Gasselt (KPMG-medewerker, overleden in 1997 en ex-vriend van Gerrie Ullrich), Lothar Glandorf (beruchte pedofielenpooier in Rotterdam) en Kees Lunshof (overleden en ex-hoofdredacteur De Telegraaf).

Zelfs in de internationale pers was Zandvoort daardoor een bekend begrip:

The discovery of a Netherlands-based ring that trafficked in the most shocking kinds of child - even infant - pornography on the Internet has unleashed a lurid scandal, which gained momentum with the firing of a Justice Ministry official who allegedly downloaded child porn for personal use.

But the Dutch are not ready to tolerate the pornography discovered on computer drives and diskettes in mid-July, when police raided a cluttered apartment in the sleepy North Sea town of Zandvoort.

Het zal niemand verbazen dat in de loop der jaren de politie echt werkelijk nergens enig resultaat heeft weten te boeken. Alle deuren werden ferm gesloten gehouden en alle kaken bleven stijf op elkaar. Ze zeggen dat ze goed hun best hebben gedaan, maar helaas, ja ziet u......

Naarmate de tijd vorderde werd alles stap voor stap gebagataliseerd en gesteld dat wat Ulrich deed allemaal niets voorstelde en hij echt de enige was die dit soort dingen deed. Er waren geen hooggeplaatste mensen bij betrokken, werd gesteld.

En nu komt Zandvoort weer in het nieuws en wederom met gruwelijke gebeurtenissen.

Dit keer via een dame, een getuige die een verhaal vertelt waar je letterlijk misselijk van wordt.

Het is een getuigenis die door Marianne Stelling naar buiten is gebracht en volgens haar is dit slechts het topje van de ijsberg.

Dit is wat zij ons schrijft:

Bij deze een getuigenis van een inwoner van Bolsward. Zij heeft vele ervaringen op het gebied van satanisch en pedofiel misbruik, gepleegd door prominenten en anderen uit de machtsstructuren, waaronder Mark Rutte. Dit is het begin van veel meer.

Hetgeen de getuige verklaart staat gepubliceerd op de website van Marianne Stelling.

Die verklaring luidt als volgt:

Onderstaande getuigenis is van een inwoonster van Bolsward. Zij is betrokken geweest bij zeer vele satanische rituelen, uitgevoerd door prominenten van de Nederlandse machtsstructuren. Deze getuigenis betreft een situatie onder het circuit van Zandvoort, met betrokken zijn van Mark Rutte. Zij beschrijft hier hoe zij hem heeft zien handelen tijdens een satanische show en handelingen.

Over Zandvoort, waar dit weekend de formule 1 alle aandacht op zich weet gericht.

Susan riep opeens, nog voor ik de vragen kon stellen, dat de tunnels en ruimtes zich onder het racecircuit bevinden, dat het daar gebeurde en mogelijk nog steeds gebeurt.

In Zandvoort zijn een aantal oude, moeilijk toegankelijke bunkers.

Susan vertelde over Zandvoort over een ijskraampje bij de zee, waar ze met haar vader regelmatig heengingen voor een bepaald soort ijsje. Ze herinnerde zich daarvan dat ze zagen dat de bunkers bij Zandvoort niet zomaar te benaderen waren, er was geen pad of weg heen. Susan vervolgde met haar verhaal dat ze hier ondergronds werden heen gebracht en dat ze dan een enorme druk op haar hoofd ervoer, wat ze ook een keer in de Ardennen heeft meegemaakt in een situatie met haar zoon. Je hoorde helemaal niks in de ondergrondse bunkers, wat Susan deed vermoeden dat de tunnels en ondergrondse ruimtes nogal diep lagen, wat de druk op haar hoofd mogelijk kon verklaren.

Haar herinnering aan de ontmoeting met Mark Rutte ging als volgt. Er was een vrouw aanwezig bij alle rituelen in Zandvoort op wie Susan gesteld was, zij was heel aardig en begripvol en ze zag haar als een soort van moeder Theresa. Deze mevrouw zocht Susan dan wel op, en zij was vaak in de de babykamer te vinden. Dit was een ruimte waar de babies zich dus bevonden en min of meer gedrogeerd rustig en in slaap werden gehouden. Susan mocht hier altijd graag zijn en had op een gegeven moment een heel blij en liefdevol contact met een babytje, toen opeens een keer Mark Rutte de ruimte betrad, nadat hij dit vreugdevolle contact had opgemerkt. Vervolgens kwam er een soort van delegatie bij, die op brute wijze dit babytje ombrachten door heel grof op het kindje in te steken. De aanwezige slachtoffers, waaronder Susan, werden gedwongen hier naar te kijken, waarbij ze werden vastgehouden en er een controleur aanwezig was die de slachtoffers in de gaten hield, of zij wel daadwerkelijk aan het kijken waren. Susan ontwikkelde hierdoor een manier om wel te kijken maar niet te zien.

In het vertellen en schetsen van deze situatie barstte Susan in huilen uit, voor het eerst dat dit gebeurde en de toehoorders (Klaas en ik) liet het ook niet onberoerd (understatement). De emotie zat in het feit dat er ondanks de helachtige situatie er dus nog altijd een bepaalde vreugde of liefdevolheid kon worden ervaren, in deze babykamer dus, waarbij dit vervolgens niet werd getolereerd en per direct op deze manier werd afgestraft.

Susan vertelde over het vele schreeuwen van de kinderen en hoe ze al vrij snel doorhad dat de misbruikers hier juist enorm van genoten, zij kickten hierop, zij laafden zich aan deze angst van de kinderen. Susan leerde zichzelf dit juist niet te voeden. De ondergrondse bunkers leken heel diep en goed geïsoleerd, juist om dit schreeuwen te dempen. Susan haar reactie op dit gebeuren was bevriezen, ze bevroor op die momenten, zo gaf ze zelf aan. Dit was volgens haarzelf een gevolg van haar eerdere al traumatische ervaringen op school en haar voortdurende misbruik sinds haar 4e jaar.

De gebeurtenissen van de ontmoeting met Mark Rutte, en ook de kliek van Marc Dutroux, in Zandvoort dateert ongeveer van 1995, toen Susan 13/14 jaar oud was.

De herinneringen van Susan aan Mark Rutte, hoe hij er uit zag, verschilt voor haar vreemd genoeg weinig met hoe Mark Rutte er vandaag de dag uitziet, iets dunner, slanker was hij toen en hij had niet het kenmerkende brilletje op. Ook beschreef Susan hoe een dergelijke show werd opgezet en hoe dat begon met het trots laten zien welke martelwerktuigen zouden worden ingezet, de show werd geïntroduceerd. De prominente mensen die zij heeft gezien zag ze op het moment dat de betreffende ruimte werden binnengebracht waar de show plaatsvond, er is geen ander woord voor dan show, zei Susan. Mark Rutte heeft haar zelf niet misbruikt, maar Susan heeft diverse malen Mark Rutte anderen op zo’n podium zien misbruiken, waarbij ze Mark Rutte dan bijvoorbeeld ook volledig bloot zag, hoewel ze hier ook het mechanisme van kijken zonder te zien toepaste. Ook was Joris Demmink vaak in de buurt van Mark Rutte. Ook heeft zij Marc Dutroux daar gezien.

Susan is een gefingeerde naam

Tot zover de verklaring van de getuige via Marianne Stelling. Op dit moment is het nog een anonieme getuigenverklaring, maar aangezien Marianne aangeeft dat dit het begin is, wachten we met smart af wat er verder gaat komen en hopen dat hard kan worden gemaakt dat we hier met een betrouwbare getuige te maken hebben, want de beschuldigingen zijn niet mals.

Wel opvallend is dat deze getuigenis qua datum ongeveer overeen komt met de tijd dat Gerri Ulrich actief was in Zandvoort.

Zal hopelijk worden vervolgd.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl